-
41.《蝶恋花·暮春别李公择》 宋·苏轼
簌簌无风花自堕。
寂寞园林,柳老樱桃过。
落日有情还照坐,山青一点横云破。
路尽河回人转舵。
系缆渔村,月暗孤灯火。
凭仗飞魂招楚些,我思君处君思我。 -
42.《山斋独坐赠薛内史》 隋代·杨素
居山四望阻,风云竟朝夕。
深溪横古树,空岩卧幽石。
日出远岫明,鸟散空林寂。
兰庭动幽气,竹室生虚白。 -
43.《瑞鹤仙·赋梅》 宋·辛弃疾
雁霜寒透幕。
正护月云轻,嫩冰犹薄。
溪奁照梳掠。
想含香弄粉,艳妆难学。 -
44.《昭君辞》 南北朝·沈约
汉宫美女多如云,中有一人字昭君。
天生倾国倾城色,玉质孤高卓不群。
来至掖庭已有年,愁听宫漏独成眠。
可怜绝色等闲弃,汉帝不分媸与妍。 -
45.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
46.《幽居冬暮》 唐·李商隐
羽翼摧残日,郊园寂寞时。
晓鸡惊树雪,寒鹜守冰池。
急景忽云暮,颓年浸已衰。
如何匡国分,不与夙心期。 -
47.《奉济驿重送严公四韵》 唐·杜甫
远送从此别,青山空复情。
几时杯重把,昨夜月同行。
列郡讴歌惜,三朝出入荣。
江村独归处,寂寞养残生。 -
48.《秋思》 唐·白居易
病眠夜少梦,闲立秋多思。
寂寞馀雨晴,萧条早寒至。
鸟栖红叶树,月照青苔地。
何况镜中年,又过三十二。 -
49.《北征》 唐·杜甫
北归至凤翔,墨制放往鄜州作。
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。 -
50.《西河·大石金陵》 宋·周邦彦
佳丽地。
南朝盛事谁记。
山围故国绕清江,髻鬓对起。
怒涛寂寞打孤城,风樯遥度天际。 -
51.《咏梅九首》 明·高启
琼姿只合在瑶台,谁向江南处处栽?
雪满山中高士卧,月明林下美人来。
寒依疏影萧萧竹,春掩残香漠漠苔。
自去何郎无好咏,东风愁寂几回开。 -
52.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
53.《八声甘州·记玉关踏雪事清游》 宋·张炎
辛卯岁,沈尧道同余北归,各处杭、越。
逾岁,尧道来问寂寞,语笑数日。
又复别去。
赋此曲,并寄赵学舟。 -
54.《杂诗七首》 魏晋·曹植
高台多悲风,朝日照北林。
之子在万里,江湖逈且深。
方舟安可极,离思故难任。
孤鴈飞南游,过庭长哀吟。 -
55.《中夜起望西园值月上》 唐·柳宗元
觉闻繁露坠,开户临西园。
寒月上东岭,泠泠疏竹根。
石泉远逾响,山鸟时一喧。
倚楹遂至旦,寂寞将何言。 -
56.《小园赋》 南北朝·庾信
若夫一枝之上,巢父得安巢之所;一壶之中,壶公有容身之地。
况乎管宁藜床,虽穿而可座;嵇康锻灶,既暖而堪眠。
岂必连闼洞房,南阳樊重之第;赤墀青锁,西汉王根之宅。
余有数亩敝庐,寂寞人外,聊以拟伏腊,聊以避风霜。 -
57.《岳阳别张祜》 唐·李涉
十年蹭蹬为逐臣,鬓毛白尽巴江春。
鹿鸣猿啸虽寂寞,水蛟山魅多精神。
山疟困中闻有赦,死灰不望光阴借。 -
58.《蝶恋花·密州上元》 宋·苏轼
灯火钱塘三五夜,明月如霜,照见人如画。
帐底吹笙香吐麝,更无一点尘随马。
寂寞山城人老也!击鼓吹箫,却入农桑社。
火冷灯稀霜露下,昏昏雪意云垂野。 -
59.《菩萨蛮·山亭水榭秋方半》 宋·朱淑真
山亭水榭秋方半,凤帏寂寞无人伴。
愁闷一番新,双蛾只旧颦。
起来临绣户,时有疏萤度。
多谢月相怜,今宵不忍圆。 -
60.《菩萨蛮》 唐·温庭筠
小山重叠金明灭,鬓云欲度香腮雪。
懒起画蛾眉,弄妆梳洗迟¤
照花前后镜,花面交相映。