-
121.《望春亭侍游应诏》 唐·杜审言
帝出明光殿,天临太液池。
尧樽随步辇,舜乐绕行麾。
万寿祯祥献,三春景物滋。
小臣同酌海,歌颂答无为。 -
122.《初发道中赠王司马兼寄诸公》 唐·张九龄
昔岁尝陈力,中年退屏居。
承颜方弄鸟,放性或观鱼。
曾是安疵拙,诚非议卷舒。
林园事益简,烟月赏恒馀。 -
123.《闻桂香》 宋·张九成
清晨未盥栉,桂香递秋风。
不知此花意,何为恼衰翁。
举头复何有,燕雁书晴空。
景物如此好,谁云吾道穷。 -
124.《三月晦到大庾》 宋·张九成
我登超然台,积雨久不止。
台下柳成行,柳下满塘水。
环塘率乔木,照影弄清泚。
恍如在故乡,西湖古寺里。 -
125.《正月二十日出城》 宋·张九成
春风驱我出,骑马到江头。
出门日已暮,独游无献酬。
江山多景物,春色满汀洲。
隔岸花绕屋,斜阳明戍楼。 -
126.《和程泰之阁学咏雪十二题·留雪》 宋·袁说友
相看景物又年华,淅淅投窗意转嘉。
冷落不堪春信晚,稍留六出待梅花。 -
127.《和程泰之阁学咏雪十二题·弄雪》 宋·袁说友
天与骚人景物宜,风流嘲戏恰相知。
长安道上吟诗罢,笑里骑驴缓勒羇。 -
128.《惜春》 宋·袁说友
不缘雨雪不缘风,九十风光半已穷。
袅娜熟眠杨柳绿,夭娆浓醉海棠红。
客怀不直韶光好,诗兴犹因景物雄。
投分东君未应薄,乞花偿酒强迎逢。 -
129.《梨花》 宋·袁说友
东风日日点征衣,野阔林疏四望奇。
景物剩供行客眼,梨花更索老夫诗。
登山趁得春三月,带月犹看雪一枝。
七日崎岖三百里,倡条冶叶故相随。 -
130.《次韵谢子良咏雪》 宋·喻良能
晚来寒气重,景物故撩人。
不厌诗雕肾,宁辞酒入唇。
恍惊残夜月,疑梦故园春。
欲倩何人画,纷纷飞玉尘。 -
131.《寸碧轩》 宋·杨时
隐隐遥山列画屏,檐间寸碧与云平。
低回席上遗簪露,仿佛墙东翠黛横。
虚景远涵千里色,晚晖仍借一溪清。
春风景物知多少,可称收身乐此生。 -
132.《次韵郑山长九日》 宋·杨公远
诗逢佳节应酬忙,三斗何妨效汝阳。
帽任欹斜双鬓白,菊无今古数枝黄。
龙山景物自消长,焚里琴书今在亡。
往事莫谈添感慨,醒时也作次公狂。 -
133.《诗坛》 宋·杨公远
突兀骚坛依汉立,英豪元帅凛霜威。
四时景物知多少,一一投降听指挥。 -
134.《回溪道中》 宋·杨公远
山束溪流窄迳迂,眼前景物入诗无。
田中蝌蚪古文字,柳下舂鉏新画图。
巨室储茶供客贩,小旗夸酒诱人沽。
行行不记几多里,回首林端日又晡。 -
135.《雨后》 宋·杨公远
沛然倾霔战骄阳,飒飒风来和晚凉。
吹散浮云澄玉宇,敲残枯叶堕银床。
韩敬檠擢用因书荐,班扇投閒被雨妨。
自此吟情辜不得,一秋景物要平章。 -
136.《次韵立秋》 宋·杨公远
白帝交承下令时,蒲葵絺葛竖降旗。
书亲灯火儿曹喜,雁过沙场士卒悲。
夜月一帘虽旧识,西风半榻是新知。
从今景物皆清致,多办吟笺剩赋诗。 -
137.《自笑二首》 宋·杨公远
东郊结屋恰三间,景物供吟要细参。
红日射芒穿密树,青山倒影浴寒潭。
樵虽分席当时话,客为同心尽日谈。
最是北窗高卧处,如雷鼻息睡偏酣。 -
138.《题徐氏聚秀楼》 宋·杨公远
轮奂危危百尺楼,阑干徙倚豁双眸。
插天万仞黄山耸,绕郭千寻练水流。
风月不消钱可买,主宾须要味相投。
四时景物俱疏敛,引得诗人竞唱酬。 -
139.《次姚舍人二首》 宋·杨公远
斜岸乌纱落魄裘,得宽閒处且悠悠。
任渠名利浓於酒,雇我情怀淡似秋。
黄菊苍松陶令宅,清风明月庾公楼。
翻思二老今何在,景物依然恼客愁。 -
140.《九日》 宋·杨公远
造化推移秋意深,安排景物逐时新。
又逢九日寒花节,不觉三年逆旅身。
乌帽恋头浑忤俗,白衣送酒竟无人。
翻思杜牧牛山句,谁解清吟继后尘。