-
81.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
82.《奉别唐寺丞丈一首》 宋·度正
正家巴山阳,占田才百亩。
春秋自耕稼,亦足糊其口。
中年或水旱,采蕨充饭糗。
四壁固屡空,满屋贮蝌蚪。 -
83.《睹官军赴颍上歌》 明·王九思
银鞍绣甲剑在腰,马鸣十里风萧萧。
羽旗犹转杏花坞,铁骑先过杨柳桥。
将军妙手逞轻捷,一箭飞落双皂雕。
道傍观者众如堵,奔走流汗喜欲舞。 -
84.《人日猎城南会者十人以身轻一鸟过枪急万人呼》 宋·苏轼
儿童笑使君,忧愠长悄悄。
谁拈白接?,令跨金騕褭。
东风吹湿雪,手冷怯清晓。
忽发两鸣髇,相趁飞aa18小。 -
85.《送杨杰(并叙)》 宋·苏轼
无为子尝奉使登太山绝顶,鸡一鸣,见日出。
又尝以事过华山,重九日饮酒莲花峰上。
今乃奉诏与高丽僧统游钱塘。
皆以王事,而従方外之乐,善哉未曾有也,作是诗以送之。 -
86.《题蕴忠上人歙砚》 宋·强至
山僧有砚名龙尾,此石来从歙溪水。
通明直可照发毛,莹滑不容安手指。
案上长疑片月生,匣中自有浮云起。
苍然颜色涵秋波,不学端州夸嫩紫。 -
87.《泉上人画牡丹》 宋·强至
芳树不合生深堂,座上似已闻生香。
乃知丹青逼造化,独有真假争毫芒。
枝外霏微包雨露,笔迹淋漓湿缣素。
游蜂蛱蝶频往来,今日经营知汝误。 -
88.《严一飞惠余一唯图书赞其上甚佳石更名忠恕图》 宋·李石
善水沃沸焦,善药调瞑眩。
吾岂斯人徒,屏开慈母面。
丹青解人意,二字出素练。
孝哉耘瓜子,伤根岂所愿。 -
89.《送李将军(一作送开府侄随故李使君旅亲却赴上都)》 唐·刘长卿
征西诸将一如君,报德谁能不顾勋。
身逐塞鸿来万里,手披荒草看孤坟。
擒生绝漠经胡雪,怀旧长沙哭楚云。
归去萧条灞陵上,几人看葬李将军。 -
90.《画马篇(同诸公宴睢阳李太守,各赋一物)》 唐·高适
君侯枥上骢,貌在丹青中。
马毛连钱蹄铁色,图画光辉骄玉勒。
马行不动势若来,权奇蹴踏无尘埃。 -
91.《答裴集、阳伯明二贤各垂赠二十韵今以一章用酬两作》 唐·皎然
知音如琼枝,天生为予有。
攀折若无阶,何殊天上柳。
裴生清通嗣,阳子盛德后。
诗名比元长,赋体凌延寿。 -
92.《化江南简寂观道士侯用晦磨剑(一作磨剑赠侯道士)》 唐·吕岩
欲整锋铓敢惮劳,凌晨开匣玉龙嗥。
手中气概冰三尺,石上精神蛇一条。
奸血默随流水尽,凶豪今逐渍痕消。
削平浮世不平事,与尔相将上九霄。 -
93.《上巳日,天畅晴甚,觉《兰亭》“天朗气清”句为右军入化之笔,昭明忽然出手,岂谓年年有印板上巳耶?诗以纪》 清·金人瑞
三春却是暮秋天,逸少临文写现前。
上巳若还如印板,至今何不永和年?逸少临文总是愁,暮春写得如清秋。
少年太子无伤感,却把奇文一笔勾。 -
94.《木兰花慢 清明上已同日,亦吾生少遇,?》 元·姚燧
畅光风袅袅,转幽蕙,泛崇兰。
最上已清明,相期一日,百岁逢难。
秋千自儿女事,快邻翁、覆手羽觞乾。
莫道韶华一月,从今已属春残。 -
95.《庭中千叶玫瑰今春盛发烂然可爱因赋一章寄上》 宋·李至
小槛锁玫瑰,群芳次第催。
刺多疑有妒,艳绝却无媒。
露洒啼妆在,风牵舞态回。
层苞不暇吐,数日未能开。 -
96.《阳山昱上人访予吴门寓舍,求为湘竹诗,予辞》 元·黄溍
道人来自阳山麓,手携旧种千竿竹。
小裁方斛不盈尺,中有潇湘江一曲。
未信天工能尔奇,不知地脉从谁缩?晴窗翛翛散烟雾,眼底森然立群玉。
岂期我乃累此君,蒙犯风埃走尘俗。 -
97.《立春大雪,招亲友共春盘,坐上作》 宋·范成大
积雪锢万瓦,云容如死灰。
岂惟梅柳寒,小槽冰春醅。
东风乃多事,仍将六花来。
儿妇晓翻饼,呵手把一杯。 -
98.《溪上杂言》 宋·陆游
溪上之丘,吾可以休。
溪中之舟,吾可以游。
一裘虽弊可度风雪虐,一箪虽薄未有旦夕忧。
媿于此心鼎食其敢饱,负其所学蝉冕增吾羞。 -
99.《孙主簿惠上党寺壁胡霈然书墨迹一匣》 宋·梅尧臣
上党佛祠何可观,开元瑞物图高阁。
又有长廊古壁上,复是名辈题丹雘。
当时泥用丝作筋,意欲千载无剥落。
书奇画妙了不识,讹传墨土能治疟。 -
100.《送通判喻郎中》 宋·文同
前年为郡得陵时,不谓其州陋如此。
萧条官宇岩岭上,零落民家坑谷里。
西城初入已可厌,窃谓岂堪余所止。
幸逢之彦倅郡事,日月渐深殊可喜。