-
41.《抚玉镜》 明·葛高行文
抚玉镜之纤尘兮,光皎皎而虚明。
睹此物之神圣兮,不淑见而心惊。
始自轩辕之时兮,含碧水之青莹。
悲朱颜其易改兮,惟寸心之不更。 -
42.《登黄山炼丹峰寻昔人隐处》 明·赵滂
我游黄山当严冬,雪消日暖无天风。
欲求昔人栖隐处,发兴况有高僧同。
危矼侧步目已眩,绝壁下瞰心为忡。
交流二涧泻寒碧,樵牧不来萝径穷。 -
43.《和陶戴主簿》 宋·苏轼
海南无冬夏,安知岁将穷。
时时小摇落,荣悴俯仰中。
上天信包荒,佳植无由丰。
鉏耰代肃杀,有择非霜风。 -
44.《和王微之登高斋三首》 宋·王安石
干戈六代战血埋,双阙尚指山崔嵬。
当时君臣但儿戏,把酒空劝长星杯。
临春美女闭黄壤,玉枝自蕊繁如堆。
後庭新声散樵牧,兴废倏忽何其哀。 -
45.《送赵令公西京留守》 宋·王禹偁
勋业与谁同,萧何第一功。
两朝行直道,万国变淳风。
微恙妨三接,辞荣动四聪。
白麻宣上阁,清洛守离宫。 -
46.《送知府吴龙图》 宋·文同
国初已来治蜀者,处置尽自乖崖公。
当时奏使便宜敕,不与天下州府同。
行之已及八十载,奸宄消伏谁之功。
因循至此渐抏敝,有未晓者时相攻。 -
47.《送知府吴龙图》 宋·强至
国初以来治蜀者,处置尽自乖崖公。
当时奏使便宜敕,不与天下州府同。
行之已及八十载,奸宄销伏谁之功。
因循至此渐抏敝,有未晓者时相攻。 -
48.《山居杂诗九十首》 宋·曹勋
顷职古器事,三代考纤悉。
闳异必夏商,形模且朴质。
其间盛款识,鼓文俨周室。
固知文武隆,牧敦当第一。 -
49.《怀远堂》 宋·叶适
祖后昔尊御,忠邪初混茫。
诐行扬于庭,直词招自旁。
尽锄新法秽,远拯疲民康。
白头失路者,冠服煇以煌。 -
50.《安大使生日》 宋·魏了翁
恭惟天佑宋,奕叶际明良。
积德由文武,生贤迈汉唐。
粤稽资殿老,降自皛山阳。
崧极申函粹,东维传启祥。 -
51.《吕成公宽平通鉴佚老三帖赞》 宋·岳珂
治粹于隆古,元{凯加丶}之懿,根于笃诚。
世泽未倾,英髦代兴。 -
52.《林文节元佑日记帖赞》 宋·岳珂
汉大中大夫东方曼倩之对孝武曰:诚得天下贤士公卿在位,咸得其序。
譬如以周召为丞相,仲尼居御史府,毕公高备拾遗,蘧伯玉为太傅,博士则以颜闵,执金吾以季路, -
53.《为石醉六题其师江建霞京卿遗墨册》 近代·陈三立
建霞振奇人,矫如六尺骢。
丽文副夙业,艺能复旁通。
篆刻诗书画,造微靡不工。
当年聚辇下,逐队尘蒙蒙。 -
54.《送卢舍人三首》 唐·贯休
一曰:劝君不用登岘首山,读羊祜碑,男儿事业须自奇。
此碑山头如日月,日日照人人不知。
人不知,青山白云徒尔为。 -
55.《苏秦以连横说秦》 先秦·佚名
苏秦始将连横说秦惠王曰:“大王之国,西有巴、蜀、汉中之利,北有胡貉、代马之用,南有巫山、黔中之限,东有肴、函之固。
田肥美,民殷富,战车万乘,奋击百万,沃野千里,蓄积饶多,地势形便,此所谓天府,天下之雄国也。
以大王之贤,士民之众,车骑之用,兵法之教,可以并诸侯,吞天下,称帝而治。
愿大王少留意,臣请奏其效。 -
56.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
57.《鹦鹉赋》 两汉·祢衡
时黄祖太子射,宾客大会。
有献鹦鹉者,举酒于衡前曰:“祢处士,今日无用娱宾,窃以此鸟自远而至,明彗聪善,羽族之可贵,愿先生为之赋,使四座咸共荣观,不亦可乎?”衡因为赋,笔不停缀,文不加点。
其辞曰:惟西域之灵鸟兮,挺自然之奇姿。
体金精之妙质兮,合火德之明辉。 -
58.《太史公自序》 两汉·司马迁
太史公曰:“先人有言:‘自周公卒五百岁而有孔子。
孔子卒后至于今五百岁,有能绍明世、正《易传》,继《春秋》、本《诗》、《书》、《礼》、《乐》之际?’”意在斯乎!意在斯乎!小子何敢让焉!上大夫壶遂曰:“昔孔子何为而作《春秋》哉”?太史公曰:“余闻董生曰:‘周道衰废,孔子为鲁司寇,诸侯害子,大夫雍之。
孔子知言之不用,道之不行也,是非二百四十二年之中,以为天下仪表,贬天子,退诸侯,讨大夫,以达王事而已矣。
’子曰:‘我欲载之空言,不如见之于行事之深切著明也。 -
59.《绍兴中兴上复古诗》 宋·张嵲
天监我宋,受命以人。
咋为乱阶,以启圣人。
皇帝嗣位,其仁如春。
万邦欣载,共惟帝臣。 -
60.《同轮歌》 宋·释印肃
应机互换不空同,任运随时转此公。
岂用千寻麻索拽,指端轻拨满寰中。
活泼泼,耀玲珑,相继联绵不断穷。