-
141.《类试院放榜众论以得士为庆作古诗一章呈详定》 宋·郑刚中
书生业辞艺,不为觅科举。
胸中负器识,笔下有今古。
君看阿房赋,岂是布衣语。
独其在糊名,贵贱惟所主。 -
142.《宇文枢密借示范宽春山图妙绝一时以诗送还》 宋·楼钥
范生本以宽得名,不学关仝与李成。
笔端自出一机杼,理通神会真其能。
横披小轴屡到眼,颇亦时能辨真赝。
未见弘大如公藏,茂树乔山春烂漫。 -
143.《舟行过白石见将使夜宿毛家林翌日到{上艹下》 宋·王炎
苍头倦晨炊,卯饭几及午。
溯流赤日中,舟子亦良苦。
鱼跃恋芳饵,鸥飞避鸣橹。
仙翁所退藏,好境自呈露。 -
144.《赋运使张大监道州石山以张诗平地风澜险于水》 宋·项安世
枚回洲边春水生,日光照縠波文平。
绣衣使者何世上,彩舟唤客论交情。
平生择交不择利,俗子纷纷卧之地。
少年所识惟石君,晚岁相从不相弃。 -
145.《舜待者以拙自处请语为警》 宋·释绍昙
大地人求巧,子独全其拙。
吃饭倒把匙,刺眼翻著袜。
只知困守株,不愁飞辩月。
天真未解分,混沌一团铁。 -
146.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
只是个人,到处分身。
万水中间月,百华头上春。
不外一法,不受诸尘。
生处熟也疏处亲,默时说也静时神。
钵盂著饭饱还喜,拄杖入拳饥放嗔。 -
147.《次韵真歇和尚圆觉经颂一十四首·清净慧菩萨》 宋·释正觉
觉了前前非处难,而今步步到长安。
色心{左氵右上勿右下日}合无丝路,法性圆融没许般。
个事本来元脱洒,几人到此出顢頇。
妄亡起灭功成也,应笑风霜旛动刹竿。 -
148.《早春题友人湖上新居二首(一作项斯诗)》 唐·贾岛
近得云中路,门长侵早开。
到时犹有雪,行处已无苔。
劝酒客初醉,留茶僧未来。
每逢晴暖日,惟见乞花栽。 -
149.《升平词五首(一作薛能诗)》 唐·曹唐
瑞气绕宫楼,皇居上苑游。
远冈连圣祚,平地载神州。
会合兼重译,潺湲近八流。
中兴岂假问,据此自千秋。 -
150.《殢人娇》 宋·毛滂
雪做屏风,花为行帐。
屏帐里、见春模样。
小晴未了,轻阴一饷。
酒到处、恰如把春拈上。
官柳黄轻,河堤绿涨。
花多处、少停兰桨。
雪边花际,平芜叠幛。
这一段、凄凉为谁怅望。 -
151.《一剪梅(送晁驹父)》 宋·石孝友
萍水相逢无定居。
同在他乡,又问征途。
离歌声里客心孤。
花尽园林,水满江湖。
烟树微茫带岸蒲。
何处长沙,何处洪都。
要知安稳到家无。
千里征鸿,一纸来书。 -
152.《洞仙歌(寿中甫)》 宋·刘辰翁
也曾海上,啖如瓜大枣。
海上归来相公老。
画堂深、满引明月清风,家山好、一笑尘生蓬岛。
六年春易过,赢得清阴,到处持杯藉芳草。 -
153.《满庭芳》 宋·戴复古
赤壁矶头,临皋亭下,扁舟两度经过。
江山如画,风月奈愁何。
三国英雄安在,而今但、一目烟波。
风流处,竹楼无恙,相对有东波。 -
154.《偈颂一百三十六首》 宋·释惟一
皎洁中秋月,清光处处同。
是人皆照破,无水不形容。
圆满纤尘净,婆娑桂影重。
古今争赏玩,谁到广寒宫。 -
155.《渔家傲·诗句一春浑漫与》 金朝·段克己
诗句一春浑漫与。
纷纷红紫俱尘土。
楼外垂杨千万缕。
风荡絮。
栏杆倚遍空无语。
毕竟春发何处所。
树头树底无寻处。
惟有闲愁将不去。
依旧住。
伴人直到黄昏后。 -
156.《望庐山》 清·姚鼐
我行昨出庐山西,藤竹苍苍阴虎溪。
东林钟声晚出寺,高崖木叶秋平溪。
白云万叠倏然合,窈眇回听清猿啼。
洪州三月忆惝惚,径驾归艇轻于翳。 -
157.《客中思家》 宋·赵孟坚
柳絮悠悠拂面轻,随风到处若为情。
西池应也无人到,一面青青萍自生。 -
158.《木兰花慢 陈伯永竹院有魏鹤山题扁名公留题》 元·朱唏颜
信吟筇到处,尽可款,个人家。
见碧*横陈,粉墙低亚,乱锁烟霞。
森森万竿如束,倚虚檐、风影自交加。
一点尘无几砚,十分清到窗纱。 -
159.《苏武慢·一径通幽》 元·虞集
一径通幽,画屏横翠,行到白云深处。
世外蟠桃,井边佳橘,别有种萱瑶圃。
檀板轻敲,素琴闲弄,奉献凤膏麟脯。
舞翩翩、鹤发飘飘,仍是旧时仙母。 -
160.《杨教师枪歌》 明·唐顺之
老杨自是关东客,短衣长躯枣红面。
千里随身丈八矛,到处寻人斗轻健。
谓余儒生颇好武,一揖滚滚发雄辩。
坐惊平地起波涛,蠕蠕龙蛇手中现。