-
1.《一叶落》 唐·白居易
烦暑郁未退,凉飙潜已起。
寒温与盛衰,递相为表里。
萧萧秋林下,一叶忽先委。
勿言微摇落,摇落从此始。 -
2.《梧桐树·梧桐树》 明·钱宰
梧桐树,一叶堕秋风,一叶委秋露。
明年二月新叶生,还在今年叶飞处。
汉宫飞燕近承恩,零落班姬不如故。
君不见梧桐树。 -
3.《中夜闻风雨满林明旦即为重九情之所至辄见一》 明·许继
梦觉清夜分,林塘响风雨。
虚怀怯病枕,展转心自语。
重阳适兹日,兴感眷时序。
柔道方汇征,嘉名固宜与。 -
4.《李侍郎修路》 宋·陈袖
路余百里两山间,水驿山程总不安。
谁把千金平滑蹬,免教一叶委惊滩。
行人感叹何时已,贤守功名百世看。
次第吾闽都似掌,却嗤蜀道号泥盘。 -
5.《早秋三首》 唐·许浑
遥夜泛清瑟,西风生翠萝。
残萤委玉露,早雁拂银河。
高树晓还密,远山晴更多。
淮南一叶下,自觉老烟波。 -
6.《感遇二首》 唐·柳宗元
西陆动凉气,惊乌号北林。
栖息岂殊性,集枯安可任。
鸿鹄去不返,勾吴阻且深。
徒嗟日沈湎,丸鼓骛奇音。 -
7.《悼亡诗三首》 魏晋·潘安
荏苒冬春谢,寒暑忽流易。
之子归穷泉,重壤永幽隔。
私怀谁克从,淹留亦何益。
僶俛恭朝命,回心反初役。 -
8.《落花篇》 明·林应亮
东邻昨夜飞红雨,落花如霰随风举。
千丛缀绮谢繁枝,九陌垂青隐芳树。
忆昨芳妍乍放时,含娟凝艳骋容姿。
盈盈绛帻承曦暖,烨烨瑶英泛露滋。 -
9.《偈颂二十一首》 宋·释智愚
西天末叶,东土初枝。
趑趄梁魏兮形影相吊,冷坐嵩少兮路径委蛇。
将谓单传直指,谁知一握乱丝。
骂底恨底患在为人之师。 -
10.《江有枫一篇十章》 唐·萧颖士
江有枫,其叶蒙蒙。
我友自东,于以游从。
山有槭,其叶漠漠。
我友徂北,于以休息。 -
11.《赠别舍人弟台卿之江南》 唐·李白
去国客行远,还山秋梦长。
梧桐落金井,一叶飞银床。
觉罢揽明镜,鬓毛飒已霜。
良图委蔓草,古貌成枯桑。 -
12.《中秋西湖社集分韵得齐字一百韵》 明·虞淳熙
白月青莲社,文星远聚奎。
长庚秋映桂,太乙夜分藜。
峦色三台紫,峰形九曜低。
金牛须会女,张鹿不躔氐。 -
13.《哨遍·木叶尽凋》 宋·刘学箕
木叶尽凋,湖色接天,雪月明江水。
凌万顷、一苇纵所之。
若凭虚驭风仙子。
听洞箫、绵延不绝如缕,馀音袅袅游丝曳。 -
14.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
15.《渔父舞》 宋·史浩
不是神仙那得到。
万顷澄波舞镜鸾,千寻叠嶂环旌蚕。
光天圆玉夜长清,衬地湿红朝不扫。
宾主相逢欲尽欢,升平一曲渔家傲。 -
16.《絜矩书院示学子》 宋·章粲
四时配四德,元亨利与贞。
天德元最重,方春木主生。
夏火物畅茂,是为德之亨。
金利秋向实,水贞冬日成。 -
17.《盗焚浦江龙德寺经藏与卷轴化为玉诸葛亮公谈》 宋·郑刚中
盗火陈兰若,一燎无馀屋。
独此龙宫书,入火变为玉。
琤然断甓中,幖帙犹可目。
众谓有哲匠,秘愿发心腹。 -
18.《酬翰林白学士代书一百韵(此后江陵时作)》 唐·元稹
昔岁俱充赋,同年遇有司。
八人称迥拔,两郡滥相知。
逸骥初翻步,鞲鹰暂脱羁。
远途忧地窄,高视觉天卑。 -
19.《赠农(一作孟郊诗)》 唐·聂夷中
劝尔勤耕田,盈尔仓中粟。
劝尔无伐桑,减尔身上服。
清霜一委地,万草色不绿。
狂风一飘林,万叶不著木。
青春如不耕,何以自拘束。 -
20.《杂言(十一首)》 明·张羽
青青女贞树,霜霰不改柯。
托根一失所,罹此霖潦多。
高枝委为薪,落叶掩庭阿。
弱柳对门植,秀色一何佳。
物性固有常,变幻其奈何。
¤