-
41.《游洞庭》 宋·汤仲友
寒色满空山,悠然一径闲。
鸟啼黄叶外,人度翠峰间。
古殿藏云气,唐碑带藓斑。
未穷幽绝处,兴心忽思还。 -
42.《漂泊岳阳泛舟洞庭晚君山与丁联句》 宋·张中行
元气无根株,地脉有断绝。
日月互吞吐,云雾自生灭。
楚妃结幽想,巴客答清吷。
宁知莽苍中,不假巨鳌力。 -
43.《游瑞象寺和杜梦麟韵》 宋·赵希青
招提深僻好山重,湿翠阴森一径松。
夜静鹤归清梦绕,日高僧起碧云封。
晴分贝叶翻余照,雨送钟声度远峰。
竹舍因逢三昧语,鸟啼花满万缘空。 -
44.《方壶云山烂熳图同胡士恭博士题》 明·苏伯衡
我家海岳之画图,乃是小米手所摹。
舟崖翠壁走云气,北连恒碣南衡庐。
长风中来吹不断,疑有鬼物阴卷舒。
石林倏开复冥漠,雷雨欲至愁鼪鼯。 -
45.《和吴太守登灵岩韵》 明·谈震
骑马看山度水涯,枫林红叶醉霜华。
欲穷西子曾游处,踏遍苍苔一径斜。 -
46.《初晴》 宋·王安石
幅巾慵整露苍华,度陇深寻一径斜。
小雨初晴好天气,晚花残照野人家。 -
47.《云门道中》 宋·陆游
度岭穿林一径斜,旋篝新火试新茶。
箬包粉饵祠寒食,雨湿青鞋上若耶。
石罅微泉来滴沥,溪涯老木卧槎牙。
不须苦觅东柯谷,是处云山可寄家。 -
48.《戏跋朱元晦楚辞解二首》 宋·杨万里
注易笺诗解鲁论,一帆径度浴沂天。
无端又被湘累唤,去看西川竞渡船。 -
49.《归自南华诗》 宋·朱翌
众绿扬新楚,初晴中薄寒。
行山无阔步,陟巘有遐观。
蕨紫拳犹小,松黄粉渐乾。
无嫌一马瘦,径度两重滩。 -
50.《方池独步》 宋·李弥逊
度柳穿莎一径通,曲堤初咏舞雩风。
我来似与春期约,南陌东畦到处红。 -
51.《送徐致州交代赐第归亲庭》 宋·李洪
九五飞龙阐文化,明光亲策穿杨射。
重瞳左右列皋夔,鹄立胪传玉阶下。
乙科首冠持橐门,衣钵家声传子舍。
扶阳一经世青毡,天语褒嘉增宠假。 -
52.《劝农道场山》 宋·王炎
练日遵诏条,行春劝耕事。
拥旆有传呼,据鞍小驰鹜。
儿童竞聚观,父老欢来诣。
松径度坡陀,莲宫得清閟。 -
53.《偈倾一百六十九首》 宋·释智朋
三回四度,不曾入得径山门。
万恨千愁,今日落在弟子手。
只得欢喜忍受。 -
54.《圆圆曲》 清·吴伟业
鼎湖当日弃人间,破敌收京下玉关。
恸哭六军俱缟素,冲冠一怒为红颜。
红颜流落非吾恋,逆贼天亡自荒宴。
电扫黄巾定黑山,哭罢君亲再相见。 -
55.《张衡传》 两汉·范晔
张衡字平子,南阳西鄂人也。
衡少善属文,游于三辅,因入京师,观太学,遂通五经,贯六艺。
虽才高于世,而无骄尚之情。
常从容淡静,不好交接俗人。 -
56.《雪窦游志》 元·邓牧
岁癸已春暮,余游甬东,闻雪窦游胜最诸山,往观焉。
廿四日,由石湖登舟,二十五里下北曳堰达江。
江行九折,达江口。
转之西,大桥横绝溪上,覆以栋宇。 -
57.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
58.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
59.《代出自蓟北门行》 南北朝·鲍照
羽檄起边亭,烽火入咸阳。
征师屯广武,分兵救朔方。
(征师 一作:征骑)
严秋筋竿劲,虏阵精且强。 -
60.《祝英台近·春日客龟溪游废园》 宋·吴文英
采幽香,巡古苑,竹冷翠微路。
斗草溪根,沙印小莲步。
自怜两鬓清霜,一年寒食,又身在、云山深处。
昼闲度。