-
281.《莫溪驿》 宋·王安石
缺月昏昏漏未央,一灯明灭照秋床。
病身最觉风露早,归梦不知山水长。
坐感岁时歌慷慨,起看天地色凄凉。
鸣蝉更乱行人耳,正抱疏桐叶半黄。 -
282.《提刑彭仲节平叛卒》 宋·戴复古
千兵喝赏黄金尽,六月临戎白刃寒。
慷慨丈夫为事别,太平人物济时难。
谁言江左无王谢,今喜军中有范韩。
汉节梅花留不住,借君一剑斩楼兰。 -
283.《连日风作,洞庭不可渡,出赤沙湖》 宋·范成大
金沙堆前风未平,赤沙湖边波不惊。
客行但逐安稳去,三十六湾涨痕生。
沧洲寒食春亦到,荻芽深碧蒌芽青。
汨罗水饱动荆渚,岳麓雨来昏洞庭。 -
284.《秋晚》 宋·陆游
梧桐落井床,蟋蟀在书堂。
徂岁聿云暮,揽衣慨以慷。
一生常蹭蹬,万事略更尝。
赖有铭心语,南华论坐忘。 -
285.《感旧》 宋·陆游
当年书剑揖三公,谈舌如云气吐虹。
十丈战尘孤壮志,一簪华发醉秋风。
梦回松漠榆关外,身老桑村麦野中。
奇士久埋巴硖骨,灯前慷慨与谁同? -
286.《感愤》 宋·陆游
形胜崤潼在,英豪赵魏多。
精兵连六郡,要地控三河。
慷慨鸿门会,悲伤易水歌。
几人懹此志,送老一渔蓑! -
287.《鹅湖夜坐书怀》 宋·陆游
士生始堕地,弧矢志四方。
岂若彼妇女,龊龊藏闺房。
我行环万里,险阻真备尝。
昔者戍南郑,秦山郁苍苍。 -
288.《闻雨》 宋·陆游
慷慨心犹壮,蹉跎鬓已秋。
百年殊鼎鼎,万事祗悠悠。
不悟鱼千里,终归貉一丘。
夜阑闻急雨,起坐涕交流。 -
289.《雨夜书感》 宋·陆游
宦游四十年,归逐桑榆暖;皇恩念黎老,一官犹置散。
春残桃李尽,风雨闭空馆,有怀无与陈,万事付酒碗。
近代固多贤,吾意终不满。
可怜杜拾遗,冒死明房琯。
慷慨讵非奇,经纶恨才短。
群胡穴中原,令人叹微管。 -
290.《言志》 宋·文天祥
九垠化为魅,亿丑俘为虏。
既不能变姓名卒于吴,又不能髠钳奴于鲁。
远引不如四皓翁,高蹈不如仲连父。
冥鸿堕矰缴,长鲸陷网罟。 -
291.《歌风台》 宋·文天祥
长陵有神气,万岁光如虹。
有时风雪变,魂魄来沛宫。
壮哉游子乡,一览万宇空。
击筑戒复隍,帝业慎所终。 -
292.《快阁遇雨观澜》 宋·文天祥
一笑登临晚,江流接太虚。
自惭云出岫,争讶雨随车。
慷慨十围柳,周回千里鱼。
故园堤好在,夜梦绕吾庐。 -
293.《愧故人》 宋·文天祥
九门一夜涨风尘,何事痴儿竟误身。
子产片言图救郑,仲连本志为排秦。
但知慷慨称男子,不料蹉跎愧故人。
玉勒雕鞍南上去,天高月冷泣孤臣。 -
294.《挽湖守吴西林》 宋·文天祥
倾盖岁年晚,相知江海深。
春天思北树,夜雨话西林。
五岭生前梦,中原地下心。
英雄凋落尽,慷慨一沾襟。 -
295.《送赵御史仲礼之任南台并柬兼善逹公经歴元载》 宋·宋祁
天子龙沙拜法官,议郎亲戴辟邪冠。
晓辞漠北冰霜重,秋到江南草树寒。
谏疏频烦明主听,题诗长共故人看。
应怜闾里诛求急,尚布朝廷礼意宽。 -
296.《无题》 宋·张耒
蔌蔌鸣叶下,初无风过之。
流年一如此,慷慨使心悲。
平日谈尧舜,立朝羞自私。
温炉暖老客,聊复此栖迟。 -
297.《沉丘道中》 宋·张耒
霜雾沉远星,芳林语春鸟。
客眸带余睡,马力健清晓。
凝烟披草际,初日动林表。
心随和风快,兴与飞云杳。
芬菲怅已晚,夏阴生桑枣。
慷慨一据鞍,此怀殊未了。 -
298.《岁暮独酌书事奉怀晁永宁》 宋·张耒
天涯催晚岁,残律去如奔。
入夜北风恶,多阴寒日昏。
野吹余烧烬,溪落旧沙痕。
霜重饥鹰疾,田空宿雁喧。 -
299.《离别吟》 元·王冕
寒风飒大野,行子行河梁。
执手不忍弃,迟迟复遑遑。
朋友会面难,慷慨热中肠。
人生岂无家?结交在踣傍。
今晨强绸缪,明各天一方。
相见苦不早,离别徒悲伤。 -
300.《水竹居》 元·王冕
小桥流水路萦纡,竹里茅茨是隐居。
慷慨不同时俗辈,清高多读古人书。
好山入屋情无限,明月穿帘兴有余。
我亦山阴旧溪曲,一庭潇洒正相如。