-
221.《太湖诗·缥缈峰》 唐·皮日休
头戴华阳帽,手拄大夏筇。
清晨陪道侣,来上缥缈峰。
带露嗅药蔓,和云寻鹿踪。
时惊q0p0鼠,飞上千丈松。 -
222.《菩萨蛮》 唐·牛峤
舞裙香暖金泥凤,画梁语燕惊残梦。
门外柳花飞,
玉郎犹未归¤
愁匀红粉泪,眉剪春山翠。 -
223.《渔家傲·画鼓声中昏又晓》 宋·晏殊
画鼓声中昏又晓。
时光只解催人老。
求得浅欢风日好。
齐揭调。
神仙一曲渔家傲。
绿水悠悠天杳杳。
浮生岂得长年少。
莫惜醉来开口笑。
须信道。
人间万事何时了。 -
224.《哨遍(春词)》 宋·苏轼
睡起画堂,银蒜押帘,珠幕云垂地。
初雨歇,洗出碧罗天,正溶溶养花天气。
一霎暖风回芳草,荣光浮动,掩皱银塘水。
方右靥匀酥,花须吐绣,园林排比红翠。 -
225.《河满子》 宋·晁端礼
草草时间欢笑,厌厌别后情怀。
留下一场烦恼去,今回不比前回。
幸自一成休也,阿谁教你重来。
眠梦何曾安稳,身心没处安排。
今世因缘如未断,终期他日重谐。
但愿人心长在,到头天眼须开。 -
226.《永遇乐》 宋·史浩
桃李繁华,芰荷清净,景物相继。
霜后橙黄,雪中梅绽,迤逦春还至。
寻思天气,寒暄凉燠,各有一时乐地。
如何被,浮名牵役,此欢遂成抛弃。 -
227.《满庭芳(赏梅)》 宋·葛立方
腊雪方凝,春曦俄漏,画堂小秩芳筵。
玉台仙蕊,帘外幂瑶烟。
莫话青山万树,聊须对、一段孤妍。
杯行处,香参鼻观,百濯未为贤。 -
228.《哨遍》 宋·曹冠
聊写达观之怀,寓超然之兴云
壬戌孟秋,苏子夜游,赤壁舟轻漾。
观水光、弥渺接遥天,月出于东山之上。
与客同,清欢扣舷歌咏,开怀饮酒情酣畅。 -
229.《浣溪沙(梦山未释然,再作)》 宋·张孝祥
一片西飞一片东。
高情已逐落花空。
旧欢休问几时重。
结习正如刀舐蜜,扫除须著絮因风。
请君持此问庞公。 -
230.《汉宫春(寿李都大)》 宋·京镗
看透尘寰。
更禅心似水,道力如山。
前身青冥跨鹄,紫府乘鸾。
世缘一念,便等闲、游戏人间。 -
231.《浣溪沙》 宋·郭应祥
树底全无一点红。
今年春事又成空。
不须追恨雨和风。
欲去未来多恶况,独眠无寐少欢_。
一声啼_五更钟。 -
232.《满江红》 宋·黄机
云暗山昏,西风撼、一天悲雨。
隐君问、短墙修竹,故园何处。
九月江南无雁到,素书封了谁传与。
待从头、拼却把心宽,还如故。 -
233.《蝶恋花》 宋·黄裳
千二百回圆未半。
人世悲欢,此景长相伴。
行到身边琼步款。
金船载酒银河畔。
谁为别来音信断。
那更蟾光,一点窥孤馆。
静送忘言愁一段。
会须莫放笙歌散。 -
234.《蝶恋花》 宋·黄裳
千二百回圆未半。
人世悲欢,此景长相伴。
行到身边琼步款。
金船载酒银河畔。
谁为别来音信断。
那更蟾光,一点窥孤馆。
静送忘言愁一段。
会须莫放笙歌散。 -
235.《满江红》 宋·郑元秀
老子生朝,萧然坐离骚窟宅。
更莫诧、才雄屈宋,诗高刘白。
不向凤凰池上住,不逃鹦鹉洲边迹。
谩一官、如水过称呼,诸侯客。 -
236.《念奴娇(春梦)》 宋·梁栋
一场春梦,待从头、说与傍人听著。
罨画溪山红锦障,舞燕歌莺台阁。
碧海倾春,黄金买夜,犹道看承薄。
雕香剪玉,今生今世盟约。 -
237.《念奴娇(春梦)》 宋·梁栋
一场春梦,待从头、说与傍人听著。
罨画溪山红锦障,舞燕歌莺台阁。
碧海倾春,黄金买夜,犹道看承薄。
雕香剪玉,今生今世盟约。 -
238.《水调歌头·送王子初之太原》 元·王恽
将军报书切,高卧起螭蟠。
悲欢离合常事,知己古为难。
忆昔草庐人去,郁郁风云英气,千载到君还。
歌吹展江底,长铗不须弹。 -
239.《张好好诗》 唐·杜牧
君为豫章姝,十三才有余。
翠茁凤生尾,丹叶莲含跗。
高阁倚天半,章江联碧虚。
此地试君唱,特使华筵铺。 -
240.《自尤》 宋·苏洵
五月之旦兹何辰,有女强死无由伸。
嗟予为父亦不武,使汝孤冢埋冤魂。
死生寿夭固无定,我岂以此辄怨人。
当时此事最惊众,行道闻者皆醉辛。