-
381.《满江红(丁未九月望赏月)》 宋·陈著
落枕鸿声,龙山梦、蓦然惊觉。
还堪喜、木樨香底,鹊声翻晓。
弄雨未成霜意懒,望寒先怯山容老。
最难逢、无一点西风,惊乌帽。 -
382.《千秋岁(寿从母夫冯)》 宋·陈著
燕前莺底。
一日春犹在。
香雾晓,祥云霁。
烟交槐影重,风约花尘卸。 -
383.《浪淘沙(立春日卖春困)》 宋·陈著
窗影弄晴红。
欢笑成丛。
一声春困到衰翁。
回首太平儿戏事,雨过云空。
人世暗尘中。
如梦方浓。
也须留取自惺忪。
试问若教都困了,谁管春风。 -
384.《满江红(丁未九月望赏月)》 宋·陈著
落枕鸿声,龙山梦、蓦然惊觉。
还堪喜、木樨香底,鹊声翻晓。
弄雨未成霜意懒,望寒先怯山容老。
最难逢、无一点西风,惊乌帽。 -
385.《千秋岁(寿从母夫冯)》 宋·陈著
燕前莺底。
一日春犹在。
香雾晓,祥云霁。
烟交槐影重,风约花尘卸。 -
386.《浪淘沙(立春日卖春困)》 宋·陈著
窗影弄晴红。
欢笑成丛。
一声春困到衰翁。
回首太平儿戏事,雨过云空。
人世暗尘中。
如梦方浓。
也须留取自惺忪。
试问若教都困了,谁管春风。 -
387.《琐窗寒(和巽吾闻莺)》 宋·刘辰翁
嫩绿如新,娇莺似旧,今吾非故。
空山过雨,睍完留春春去。
似尊前曲曲阳关,行人回首江南处。
漫停云低黯,征衫憔悴,酒痕犹污。 -
388.《风流子(别赣上故人用美成韵)》 宋·赵必{王象}
春光才一半,春未老、谁肯放春归。
问买春价数,酒边商略,寻春巷陌,鞭影参差。
春无尽,春莺调巧舌,春燕垒香泥。
好趁春光,爱花惜柳,莫教春去,柳怨花悲。 -
389.《木兰花慢(元夕后,春意盎然,颇动游兴,呈霅·川吟社诸公·)》 宋·张炎
锦街穿戏鼓,听铁马、响春冰。
甚舞绣歌云,欢情未足,早已收灯。
从今便须胜赏,步青青、野色一枝藤。
落魄花间酒侣,温存竹里吟朋。 -
390.《思越人(集句)》 宋·郑少微
欲把长绳系日难。
纷纷从此见花残。
休将世事兼身事,须看人间比梦间。
红烛继,艳歌阑。
等闲留客却成欢。
劝君更尽一杯酒,赢得浮生半日闲。 -
391.《玉漏迟》 宋·韩嘉彦
杏香消散尽,须知自昔,都门春早。
燕子来时,绣陌乱铺芳草。
惠圃妖桃过雨,弄笑脸、红筛碧沼。
深院悄。 -
392.《无愁可解》 宋·陈慥
天下传咏,以谓几于达者。
龙丘子犹笑之。
此虽免乎愁,犹有所解也。
若夫游于自然而托于不得已,人乐亦乐,人愁亦愁,彼且恶乎解哉。 -
393.《渔家傲(中秋月)》 宋·黄裳
三月为光今夜半。
一年人爱今回满。
莫放笙歌容易散。
须同玩。
姮娥解笑人无伴。
抱尽金精来碧汉。
醉吟莫作寻常看。
已过中天欢未断。
还同叹。
时情已向明朝换。 -
394.《蜡梅香》 宋·喻陟
晓日初长,正锦里轻阴,小寒天气。
未报春消息,早瘦梅先发,浅苞纤蕊。
揾玉匀香,天赋与、风流标致。
问陇头人,音容万里。 -
395.《无愁可解》 宋·陈慥
天下传咏,以谓几于达者。
龙丘子犹笑之。
此虽免乎愁,犹有所解也。
若夫游于自然而托于不得已,人乐亦乐,人愁亦愁,彼且恶乎解哉。 -
396.《渔家傲(中秋月)》 宋·黄裳
三月为光今夜半。
一年人爱今回满。
莫放笙歌容易散。
须同玩。
姮娥解笑人无伴。
抱尽金精来碧汉。
醉吟莫作寻常看。
已过中天欢未断。
还同叹。
时情已向明朝换。 -
397.《蜡梅香》 宋·喻陟
晓日初长,正锦里轻阴,小寒天气。
未报春消息,早瘦梅先发,浅苞纤蕊。
揾玉匀香,天赋与、风流标致。
问陇头人,音容万里。 -
398.《满江红(丹青阁)》 宋·游次公
一舸归来,何太晚、鬓丝如织。
谩欢息、凄凉往事,尽成陈迹。
山迫暮烟浮紫翠,溪摇寒浪翻金碧。
看长虹、渴饮下青冥,危栏湿。 -
399.《临江仙》 宋·孙居敬
摘索枝头何处玉,吹来万里春风。
须臾陆地遍芙蓉。
珠帘和气扑,一笑夺炉红。
文字红裙相间出,主人钟鼎仙翁。
清谈隽语与香浓。
太平欢意远,人在玉壶中。 -
400.《贺新郎(呈刘后村,时自桂林被召到莆,又遭烦言)》 宋·王迈
出了罗浮洞。
有多情、梅花雪片,殷勤相送。
见说条然琴鹤外,诗压牛腰较重。
去管甚、群儿嘲弄。