-
1.《和立斋先生雁山韵》 宋·车若水
洗山川穹石,削空蹲苍城。
一清屹万古,何物相与形。
步涉贪深游,往往神所兵。
立斋立千仞,天地鉴清声。
平平溯龙准,不见猿鸟惊。
斯道今泬寥,斯人世重轻。
擎天只柱健,此嘱谁堪膺。 -
2.《送李徽州赴湖北漕》 宋·范成大
徂徕千丈松,阅世耸绝壁。
高标上霄汉,峻节贯金石。
惟有孤生竹,亭亭附微植。
月夜借清景,春朝分秀色。 -
3.《寿东师杨尚书》 宋·程公许
去年拜公北定堂,中秋玩月喧丝簧。
长风趣驾泝江艇,恨不初度{奭斗}一觞。
转头玉鉴秋又满,北定风景遥相望。
寸心炯炯千里共,欲往从之川路长。 -
4.《清渭八景·指崖一览》 宋·何子举
指崖屹立镇山川,万丈巍巍势插天。
风日双清时有限,乾坤一览景无边。
东西岘丹青与献,南北群峰紫翠边。
我欲凌风登绝顶,一声铁笛叫飞仙。 -
5.《代寿李参预雁湖先生五十韵》 宋·程公许
仙李蝉嫣系绪长,彤岩谱牒自曹王。
滔滔江汉流波漫,濯濯芝兰奕叶芳。
陵井已偕儒术显,异岩尤擅史才良。
榆枌倍借钧重,阀阅高腾万丈光。 -
6.《和张无垢胡澹庵二先生清江亭记》 宋·刘黻
一静心境融,飞跃昭上下。
大道元不磨,人情自荣谢。
两翁投遐荒,浩然独余暇。
悲此当道狐,羞彼立伏马。 -
7.《沁园春(寿婺州陈可齐九月九日)》 宋·姚勉
四海中间,第一清流,惟有可齐。
看平生践履,真如冰玉,雄文光焰,不涴尘埃。
无佑诸贤,纷纷台省,惟有景仁招不来。
狂澜倒,独中流砥柱,屹立崔嵬。 -
8.《述九颂·毓粹》 宋·程公许
五气兮顺行,万彙兮嘉生。
繄人兮有异,毓其秀兮最灵。
纷总总兮横目,何一浊兮一清。
岂后皇兮尔私,命曰贤兮粹精。 -
9.《题西梵一翁双清轩》 宋·仇远
上人碧云房,苔地不盈丈。
古石六七株,修竹覆其上。
石兄既奇秀,竹君亦高尚。
岁晚永相依,屹不染尘坱。
方参香严师,曾识牛丞相。
解鞍时一息,吾其得閒放。 -
10.《游洞霄》 宋·陆卿
名山长表冠东南,一柱屹然天与参。
玉府从来通六六,金扃宁竟锁三三。
千岩深处标驯虎,万乘当时幸秣骖。
抚掌酌泉观舞翠,清忠□咏□高谈。 -
11.《丹青引赠曹将军霸/丹青引赠曹霸将军》 唐·杜甫
将军魏武之子孙,于今为庶为清门。
英雄割据虽已矣,文采风流今尚存。
学书初学卫夫人,但恨无过王右军。
丹青不知老将至,富贵于我如浮云。 -
12.《鲁灵光殿赋》 两汉·王延寿
鲁灵光殿者,盖景帝程姬之子恭王馀之所立也。
初,恭王始都下国,好治宫室,遂因鲁僖基兆而营焉。
遭汉中微,盗贼奔突,自西京未央、建章之殿皆见隳坏,而灵光岿然独存。
意者岂非神明依凭支持,以保汉室者也。 -
13.《彦博为偷儿妄意作诗见贻次韵奉呈》 宋·李流谦
士穷百不谐,所向辄墙壁。
堂堂百代师,往往遭削迹。
闾阎侮出胯,逆旅或争席。
虽然炯炯心,未易屈此膝。 -
14.《小孤山》 宋·蔡齐
大孤之石衡且修,青青长在湖之头。
小孤之石锐以高,削立江崖当洪涛。
滔滔逝水东流去,两石崔嵬屹天柱。
蜀巴之源浩沄沄,壮哉此诚江海门。 -
15.《南山诗》 唐·韩愈
吾闻京城南,兹惟群山囿。
东西两际海,巨细难悉究。
山经及地志,茫昧非受授。
团辞试提挈,挂一念万漏。 -
16.《送淡公》 唐·孟郊
燕本冰雪骨,越淡莲花风。
五言双宝刀,联响高飞鸿。
翰苑钱舍人,诗韵铿雷公。
识本未识淡,仰咏嗟无穷。 -
17.《有酒十章》 唐·元稹
有酒有酒鸡初鸣,夜长睡足神虑清。
悄然危坐心不平,浩思一气初彭亨。
澒洞浩汗真无名,胡不终浑成。 -
18.《有酒十章》 唐·元稹
有酒有酒鸡初鸣,夜长睡足神虑清。
悄然危坐心不平,浩思一气初彭亨。
澒洞浩汗真无名,胡不终浑成。 -
19.《题万壑风烟亭百韵》 宋·彭郁
风在不周山空阙,底事问烟访两浙。
烟生庐阜香炉峰,孰使随风至吴越。
风乎与烟相得外,还有风雷千雨雪。
烟兮与风相好余,仍有烟波及霞月。 -
20.《周玄初祈晴诗》 明·孙蕡
江南仙山天下无,峰峦屹立龙虎都。
赤城嵯峨敞灵区,中天秀色光盘纡。
紫极曲密交绮疏,郁萧弥罗玉渠渠。
宸严中高天帝居,璇题丹篆双蛟扶。