-
161.《谢寇十一惠端砚》 宋·陈师道
百工营材先利器,市道居货如作赘。
书生活计亦酸寒,断塼半瓦宁求备。
端溪四山下龙渊,郁积中州清淑气。
金声玉骨石为容,河江屈流云作使。 -
162.《次韵章枢密赋吴彩鸾玉篇》 宋·楼钥
文箫蹑彩鸾,夜半恐不逮。
山深忽呼名,惊喜不得退。
仙谪无所逃,士贫何可耐。
乃以三生缘,遂为二姓配。 -
163.《漫兴十一首》 宋·赵蕃
一日风帆数日程,绝知快意亦轻生。
延缘始欲滨湖去,可奈同途莫并行。 -
164.《与楞伽老瑛上人》 宋·华岳
勿谓年来世道艰,都缘彼此不相参。
一生知已有千万,十事从人无二三。
红杏无坛堪拱北,白莲有社结和南。
扁舟若有东归便,断竹枯松寄一担。 -
165.《黄鹤洞中仙 真人训先生,法名通一,全道道》 元·王哲
卜算词频话。
莫放猿儿耍。
疾速先须调?婴,全道马,好把家缘舍。
一个真惺洒。
云路堪同跨。
自在逍遥永厮随,害风马,管取玲珑也。 -
166.《满庭芳 赠淳化染何先生》 元·马钰
染家为作,闲闲思忖。
讲些是非试听。
揽下绫罗纨绮,满椿一甑。
缘甚炼教伤熟,为惜他、颜色故恁。 -
167.《满庭芳 赠宁海颜先生》 元·马钰
降心一著,有些法度。
要你自心省悟。
闲想骷髅模样,缘甚作做。
因贪气财酒色,损精神、堕於恶趣。 -
168.《寄刘九》 宋·陈藻
一生闭门不结交,汇缘遇我如同胞。
年年客里故人多,饮水逢君朱颜酡。
鹊去鸠来有空屋,牝乳雏飞无啄粟。
香火飘零甘死休,无辜怜我兄遭戮。 -
169.《再和二首》 宋·郭印
鱼跳须过龙门,虎骤不从兔径。
上士闻道勤行,岂以难能为病。
固守满堂之珍,肯使如瓶之罄。
对境一念不萌,应缘六根皆净。 -
170.《缘识》 宋·宋太宗
清洁恭虔烟上帝,郊仪大设康哉世。
人心肯悦化来同,礼乐咸修依古制。
景福照明何举措,千官俨雅登云路。
一阳初启煦仁风,我运唯扬均遍布。 -
171.《经少林精舍,寄都邑亲友》 唐·韦应物
息驾依松岭,高阁一攀缘。
前瞻路已穷,既诣喜更延。
出巘听万籁,入林濯幽泉。
鸣钟生道心,暮磬空云烟。
独往虽暂适,多累终见牵。
方思结茅地,归息期暮年。 -
172.《山中访道者(一作入白芝溪寻黄尊师)》 唐·于鹄
触烟入溪口,岸岸唯柽栎。
其中尽碧流,十里不通屐。
出林山始转,绝径缘峭壁。
把藤借行势,侧足凭石脉。 -
173.《山中访道者(一作入白芝溪寻黄尊师)》 唐·于鹄
触烟入溪口,岸岸唯柽栎。
其中尽碧流,十里不通屐。
出林山始转,绝径缘峭壁。
把藤借行势,侧足凭石脉。 -
174.《送晓公归庭山(一作归稽亭)》 唐·孟郊
庭山何崎岖,寺路缘翠微。
秋霁山尽出,日落人独归。
云生高高步,泉洒田田衣。
枯巢无还羽,新木有争飞。
兹焉不可继,梦寐空清辉。 -
175.《闻李十一出牧澧州,崔二十二出牧果州,因寄绝句》 唐·白居易
平生相见即眉开,静念无如李与崔。
各是天涯为刺史,缘何不觅九江来。 -
176.《送僧游边(一作送无可)》 唐·姚合
师向边头去,边人业障轻。
腥膻斋自洁,部落讲还成。
传教多离寺,随缘不计程。
三千世界内,何处是无生。 -
177.《出关》 唐·韦庄
马嘶烟岸柳阴斜,东去关山路转赊。
到处因循缘嗜酒,一生惆怅为判花。
危时只合身无著,白日那堪事有涯。
正是灞陵春酬绿,仲宣何事独辞家。 -
178.《逢乡友》 唐·齐己
无况来江岛,逢君话滞留。
生缘同一国,相识共他州。
竹影斜青藓,茶香在白瓯。
犹怜心道合,多事亦冥搜。 -
179.《沁园春(用伍先生韵呈元规)》 宋·张继先
况有夷途,正透元关,众所共传。
愿万魔披散,诸尘荡尽,琴心和雅,天性清圆。
未信凡流,可回高步,留恋形声情更延。
真消息,定如何唤醒,聊证言诠。 -
180.《青玉案(生日)》 宋·史浩
玉姬曾向瑶池舞。
轻掷霓裳忤王母。
从此烟霄飞鹤驭。
一来人世,有缘相遇,得得为鸳侣。
年年此际霞觞举。
彩笔香笺染新句。
休饵灵砂奔月去。
齐眉不老,直须携手,同上青冥路。