-
301.《济源春》 唐·孟郊
太行横偃脊,百里芳崔巍。
济滨花异颜,枋口云如裁。
新画彩色湿,上界光影来。
深红缕草木,浅碧珩溯洄。 -
302.《杏殇(杏殇,花乳也,霜翦而落,因悲昔婴,故作是诗)》 唐·孟郊
冻手莫弄珠,弄珠珠易飞。
惊霜莫翦春,翦春无光辉。
零落小花乳,斓斑昔婴衣。
拾之不盈把,日暮空悲归。 -
303.《感讽五首》 唐·李贺
合浦无明珠,龙洲无木奴。
足知造化力,不给使君须。
越妇未织作,吴蚕始蠕蠕。
县官骑马来,狞色虬紫须。 -
304.《杂兴三首》 唐·白居易
楚王多内宠,倾国选嫔妃。
又爱从禽乐,驰骋每相随。
锦鞲臂花隼,罗袂控金羁。
遂习宫中女,皆如马上儿。 -
305.《寄题盩厔厅前双松(两松自仙游山移植县厅)》 唐·白居易
忆昨为吏日,折腰多苦辛。
归家不自适,无计慰心神。
手栽两树松,聊以当嘉宾。
乘春日一溉,生意渐欣欣。 -
306.《宅西有流水墙下构小楼临玩之时颇有幽趣…吟偶题五绝句》 唐·白居易
伊水分来不自由,无人解爱为谁流。
家家抛向墙根底,唯我栽莲越小楼。
水色波文何所似,麹尘罗带一条斜。
莫言罗带春无主,自置楼来属白家。 -
307.《长安杂题长句六首》 唐·杜牧
觚棱金碧照山高,万国珪璋捧赭袍。
舐笔和铅欺贾马,赞功论道鄙萧曹。
东南楼日珠帘卷,西北天宛玉厄豪。 -
308.《怀钟陵旧游四首》 唐·杜牧
一谒征南最少年,虞卿双璧截肪鲜。
歌谣千里春长暖,丝管高台月正圆。
玉帐军筹罗俊彦,绛帷环珮立神仙。 -
309.《河阳诗》 唐·李商隐
黄河摇溶天上来,玉楼影近中天台。
龙头泻酒客寿杯,主人浅笑红玫瑰。
梓泽东来七十里,长沟复堑埋云子。 -
310.《太湖诗·上真观》 唐·皮日休
径盘在山肋,缭绕穷云端。
摘菌杖头紫,缘崖屐齿刓.
半日到上真,洞宫知造难。
双户启真景,斋心方可观。 -
311.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
312.《曲江二首》 唐·李山甫
南山低对紫云楼,翠影红阴瑞气浮。
一种是春长富贵,大都为水也风流。
争攀柳带千千手,间插花枝万万头。 -
313.《句》 唐·周朴
古陵寒雨集,高鸟夕阳明。
高情千里外,长啸一声初。
(以上见张为《主客图》)
月离山一丈,风吹花数苞。 -
314.《蔷薇二首》 唐·李建勋
万蕊争开照槛光,诗家何物可相方。
锦江风撼云霞碎,仙子衣飘黼黻香。
裛露早英浓压架,背人狂蔓暗穿墙。 -
315.《题僧院紫竹》 唐·陈陶
喜游蛟井寺,复见炎州竹。
杳霭万丈间,啸风清独速。
江南正霜霰,吐秀弄颛顼。
似瑞惊坚贞,如魔试金粟。 -
316.《栖霞山夜坐》 唐·灵一
山头戒坛路,幽映雪岩侧。
四面青石床,一峰苔藓色。
松风静复起,月影开还黑。
何独乘夜来,殊非昼所得。 -
317.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
318.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
319.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
320.《临江仙》 唐·牛希济
峭碧参差十二峰,冷烟寒树重重。
瑶姬宫殿是仙踪。
金炉珠帐,香霭昼偏浓¤
一自楚王惊梦断,人间无路相逢。