-
141.《十一二用喜雪韵四首》 宋·吴潜
片片穿帷解擣虚,夜明细字亦堪书。
五车现瑞从今后,一尺呈祥复古初。
暖室温轩人起晏,远坊穷巷客来疎。
茅山见说黄精熟,山友迷踪餍黠狙。 -
142.《十一二用喜雪韵四首》 宋·吴潜
长安贫者再炊难,臛肉苍头饫舌端。
食雪自应还猛将,饮水只合付清官。
尚兴塞外鸣弦想,賸欲江头把钓看。
只恐逢他吹铁笛,骨寒股战失吾胖。 -
143.《十一二用喜雪韵四首》 宋·吴潜
只堪闭户著潜虚,欲作遨头畏简书。
乍密乍稀云冻后,半融半落雨收初。
封条正恐观梅错,渍谷犹疑学稼疎。
却喜明朝春税驾,气苏{巢果换禺}{巢果换禺}与狙狙。 -
144.《立春前一日雪》 宋·方岳
入冬妍暖几兼旬,明日银幡岁又新。
绝意六花无复腊,等閒一尺不胜春。
老在咳唾何难事,瘦地耕锄亦幸民。
径就梅梢嚼清冷,相如渴肺久生尘。 -
145.《立春前一日雪》 宋·方岳
历眼看看剩浃旬,山河大地一齐新。
不成过腊都无雪,只隔明朝便是春。
夜半有谁过剡曲,年丰无处不尧民。
草亭只在梅花外,知与人间隔几尘。 -
146.《除夕前一日雪》 宋·仇远
江城腊尽渐春来,三白呈祥不待催。
和气已知随处满,梅花正用此时开。
寒香冷艳相吞吐,月斧风斤巧剪裁。
布絮寝衣烘未透,炉边酒熟且衔杯。 -
147.《江月晃重山 辛丑上元前一夕,积雪试晴,顿》 元·邵亨贞
,慨然感兴,以此写之梅萼香融霁雪,檐牙暖溜悬冰。
出林幽鸟动春声。
元宵近,愁里梦还惊。
村巷依然素月,寒窗只是青灯。
难寻遗老问承平。
南朝事,千古独伤 -
148.《周雪盦乞题浮岚作雨石供为九云石之一》 近代·陈三立
非烟非雾埋晴旭,亏蔽景光森雨足。
一卷之石吐氤氲,雪浪无奇艮岳俗。
即今旱气烛东南,孑遗遍祷流滋甘。
傥置坛场历郡国,眼穿活我比瞿昙。 -
149.《赵雪崧有偶遗忘问稚存辄得原委一诗,师其》 当代·钱钟书
开卷愁无记事珠,君心椰子绰犹馀。
示人高枕卧游录,作我下帷行秘书。
不醉谬多宁可恕,善忘老至复何如。
赠诗僭长惭颜厚,为谢更生解起予。 -
150.《腊月一日咏雪二十韵简潘都干》 宋·项安世
忽见纷然压,方惊甚矣衰。
已拚蓬换鬓,其奈粟生肌。
忆昔如黄犊,当轩望塑白狮。
踏模鞋透指,印貌面皴皮。 -
151.《冬至日晓雪许桂一枝著花戏成长句》 宋·张镃
居士归来百事嘉,木樨雪里也开花。
麩金一掬枝头小,药玉千沟屋上斜。
境界许奇非浪得,色香俱静更何加。
高寒似我休拈出,微笑从来少作家。 -
152.《十一月四日雪中小饮是月十日冬至》 宋·赵汝鐩
书云犹七日,阴极刚未长。
风吹六花开,飞舞隘穹壤。
一阳方欲来,和气已摩荡。
著地寂不声,入林发余响。 -
153.《雪吟效禁体并去一切熟事》 宋·艾性夫
群仙碎翦明河水,须臾变换人间世。
重阴漠漠不分天,万里茫茫更无地。
回飞慢舞忽交急,清壑汙渠受平施。
虚光眩转混昼夜,终日纵横绝声气。 -
154.《与雪舟杨子圆十五年不相闻一日辱和猥句更》 宋·艾性夫
羞把长裾事走趋,已将身世混樵渔。
畏途咫尺如千里,老友多年欠一书。
最喜山人题皓隐,莫教帝画到幽居。
欲寻载雪舟边路,来为槃翁赋遂初。 -
155.《福城无雪然人物与洛城一也》 宋·陈普
入城一见便金兰,青眼论心视肺肝。
日用共为时世笑,书眠常见鬼神看。
狂歌雪裹忘年老,高卧城中傲岁寒。
但愿康宁百二十,年年斫雪访袁安。 -
156.《池阳地寒梅开甚晚上元后始见疏花一夕春雪晓》 宋·陈文蔚
千林一夜散琼瑰,莫诮亭前春后梅。
未入纷纷红紫队,不忍国是雪中开。 -
157.《雪吉成十一韵》 宋·杜范
入冬多疠气,阳洩月令畅。
隐雷声间作,万蛰惊塞向。
数日凝重阴,云同寒威壮。
飞琼遍天宇,色界铺宝藏。 -
158.《十一月二十九日壬子喜雪》 宋·方回
捻冰惊起冻髯翁,一色楼台晓未融。
酤肆定应昂酒价,篙工是处打船篷。
读书窗上纸偏白,跃马街头尘不红。
忧国愿丰心绝喜,可能儿女絮因风。 -
159.《十一月十四夜听雨为霰听为雪久之雪后为骤雨》 宋·方回
雨声更霰雪,昏听达清晨。
自笑能吟客,常为不寐人。
絮寒勤拭涕,箦响惧翻身。
苦语知谁会,应堪泣鬼神。 -
160.《十一月二十八日大雪有感》 宋·释宝昙
动地飞花变鹤林,天低直欲近墙阴。
共知一饱明年事,谁识三号此日心。
东望眼穿秦望白,西湖泪入镜湖深。
无边真宰凄凉意,只此凄凉直万金。