-
61.《定风波(鲁卿见和,复答之)》 宋·叶梦得
斜汉初看素月流。
坐惊金饼出云头。
华发萧然吹素领。
光景。
何妨分付属沧洲。
莫待霜花飘烂漫。
萍岸。
更凭佳句尽拘收。
解与破除消万事,犹记。
一尊同得二年秋。 -
62.《拟古(五首)》 明·童冀
美玉韫荆璞,三献泣卞和。
宁戚扣牛角,中夜犹商哥。
古来不遇士,蹭蹬良亦多。
百年水上沤,万事风中花。
且复对尊酒,不饮当如何。
¤ -
63.《古风其九》 唐·李白
庄周梦胡蝶。
胡蝶为庄周。
一体更变易。
万事良悠悠。
乃知蓬莱水。
复作清浅流。
青门种瓜人。
旧日东陵侯。
富贵故如此。
营营何所求。 -
64.《如归亭顺风》 宋·王安石
春江窈窈来无地,飞帆浩浩穷天际。
朝天吴川夕霅溪,回首乔林吹岸荠。
柁师高卧自啸歌,戏彼挽舟行复止。
人生万事反衍多,道路後先能几何。 -
65.《叔父给事挽词十首》 宋·黄庭坚
军容百万转风雷,独料王师不战摧。
三箧飞书公对狱,元丰天子照奸回。 -
66.《旋风吟二首》 宋·邵雍
松桂隆冬始见青,蒿莱盛夏说能荣。
光阴去后绳难系,利害在有人必争。
万事莫於疑处动,一身常向吉中行。
人心相去无多远,安有太平人不平。 -
67.《九日即事》 宋·郑清之
童孙竞爽祝鸡翁,点勘凡将句读中。
戏指丈兄夸少壮,懒推庚甲问雌雄。
穷秋对展三更月,迥夜传呼万窍风。
逗晓东窗相管领,举头滟滟日车红。 -
68.《诗似来石门风少野》 宋·陈著
出林危世是亨途,道眼相逢菜味腴。
愈契大颠非为佛,坡知老印本来儒。
携晴雪瀑藤花路,话旧青镫柏子庐。
万事已抛松枕外,不妨姓字落江湖。 -
69.《用前韵寄洪驹父》 宋·王铚
共临寒水别,独趋暮春归。
万事风前烛,百年梭过机。
应寻骑鹤客,重咏落霞飞。
林叶终何补,京尘化旧衣。 -
70.《九月初四日大风雨近重阳无酒夜成二首》 宋·方回
怕见秋深秋又深,青灯白发厌愁霖。
百年剩几重阳日,万事都无一称心。
自揣老怀饶感慨,可须佳节强登临。
在陈自郐哦韩句,敢望空罍有浊斟。 -
71.《仲和时斋即事》 宋·葛绍体
夹径花开一丈红,傍池新竹万枝风。
闲来笑语忘为客,杯酒淡烟明月中。 -
72.《司空平章军国事赠太师开国正献吕公挽辞五首》 宋·苏颂
运偶千龄旦,家传万石风。
五朝京兆尹,三世大司空。
致主唐虞上,论经伏郑中。
生钟维岳瑞,葬复近神崧。 -
73.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
74.《秋声赋》 宋·欧阳修
欧阳子方夜读书,闻有声自西南来者,悚然而听之,曰:“异哉!”初淅沥以萧飒,忽奔腾而砰湃,如波涛夜惊,风雨骤至。
其触于物也,鏦鏦铮铮,金铁皆鸣;又如赴敌之兵,衔枚疾走,不闻号令,但闻人马之行声。
予谓童子:“此何声也?汝出视之。
”童子曰:“星月皎洁,明河在天,四无人声,声在树间。 -
75.《鹧鸪天·有客慨然谈功名因追念少年时事戏作》 宋·辛弃疾
壮岁旌旗拥万夫,锦襜突骑渡江初。
燕兵夜娖银胡觮,汉箭朝飞金仆姑。
追往事,叹今吾,春风不染白髭须。
却将万字平戎策,换得东家种树书。 -
76.《秋兴八首》 唐·杜甫
玉露凋伤枫树林,巫山巫峡气萧森。
江间波浪兼天涌,塞上风云接地阴。
丛菊两开他日泪,孤舟一系故园心。
寒衣处处催刀尺,白帝城高急暮砧。 -
77.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
78.《西江月·平山堂》 宋·苏轼
三过平山堂下,半生弹指声中。
十年不见老仙翁,壁上龙蛇飞动。
欲吊文章太守,仍歌杨柳春风。
休言万事转头空,未转头时皆梦。 -
79.《韦讽录事宅观曹将军画马图》 唐·杜甫
国初已来画鞍马,神妙独数江都王。
将军得名三十载,人间又见真乘黄。
曾貌先帝照夜白,龙池十日飞霹雳。
内府殷红玛瑙盘,婕妤传诏才人索。 -
80.《南乡子·重九涵辉楼呈徐君猷》 宋·苏轼
霜降水痕收。
浅碧鳞鳞露远洲。
酒力渐消风力软,飕飕。
破帽多情却恋头。
佳节若为酬。
但把清尊断送秋。
万事到头都是梦,休休。
明日黄花蝶也愁。