-
241.《越问·良牧》 宋·孙因
自大驾之西幸兮,府遂为於近藩。
赐行殿为府治兮,暨泽牧之惟艰。
张毗陵首当是选兮,实股肱之旧弼。
仍土阶之素规兮,因旧宇以为安。 -
242.《夜雨叹》 明·顾璘
朔风吹雨西北来,南山昼晦夜不开。
寒声悲凄杂霰落,暮色黯惨兼云回。
仰窥箕斗不辨影,俯眺八极弥黄埃。
群鸡啁啾登树语,城角断续余音哀。 -
243.《原州夜哭》 明·姚粦
壬辰固原州,七月九日夜。
悲风挟奇响,飘萧绕官舍。
始闻唱吁喁,答和幽呜乍。
陡如天哭倾,万声向耳泻。 -
244.《戏赠张五弟諲三首》 唐·王维
吾弟东山时。
心尚一何远。
日高犹自卧。
钟动始能饭。 -
245.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
246.《天申節致语口号》 宋·陆游
宫殿红雲捧紫皇,河清电绕擁休祥。
壶中常占青春在,物外方知浩劫长。
昼立龙旗风不动,晓開瓊笈远飘香。
尧年岂特封人祝,动地驩声遍万方。 -
247.《晚步湖边》 宋·陈与义
客间无胜日,世故可暂逃。
杖藜迎落照,寒彩遍平皋。
夕湖光景丽,晴鹳声音豪。
天长蒹葭响,水落城堞高。 -
248.《雪咏》 宋·曾巩
雪花好洁白,不待咏说知。
区区取相似,今古同一辞。
薛能比众作,小去笔墨畦。
谁能出千载,为雪立传碑。 -
249.《送谢雪坡防御出郭团练》 明·杨基
朝催筑城夫,暮点团结兵。
民民皆动摇,一日十数惊。
所赖官长贤,抚劳得众情。
防御出郊来,父老拜且迎。 -
250.《题李君亮义概堂》 宋·叶适
分飧人所能,多至逾万亿。
一朝可趣具,寒暑三十易。
古之轑釜者,其始盖未惜。
怀哉西方士,义重见寡特。 -
251.《访汤粹》 宋·汪莘
文者道之器,诗者文之精。
世儒失本原,谓以一枝鸣。
仆昔颇好学,不与时俗并。
始求为已事,中胡济物情。 -
252.《山中书怀》 宋·岳珂
我昨浮平湖,时适逢中秋。
十年鸥鹭盟,万丈蛟龙湫。
微风自远至,皓月当上头。
朋游凡三人,一举累百瓯。 -
253.《寿城凯还宴将帅乐语口号》 宋·李曾伯
新墉屹屹解严围,十万全师破贼回。
元帅拥旄朝授策,将军画箠夜衔枚。
椎牛脔炙欢声动,伐鼓传觞哀拍催。
尽道平淮动业盛,总须图像上云台。 -
254.《石轩席上分韵得石字》 宋·胡仲弓
解衣坐虚窗,夜阑万籁寂。
月出东南隅,照我楼半壁。
对影欲起舞,袖短不成拍。
浩歌慰心赏,欢声动金石。 -
255.《知卢可庵教谕鼓歌》 宋·何梦桂
崇牙枞枞,贲鼓逢逢。
始作这以荆衡底贡之新革,试叩之以巴蜀故产之孤桐。
雷震一声草木拆,蠖信其屈龙起蛰。
天地訢合万物苏,阳气宣声阴屏迹。 -
256.《韩子师尚书致仕》 宋·张镃
丈夫出处无两岐,强自分别儿童痴。
鹿门庞老不愿仕,名与诸葛争驱驰。
天子从臣岂易得,履声已至黄金墀。
堂堂文誉动宸极,奕世长策归论思。 -
257.《张持荷示诗编次韵一篇为谢》 宋·喻良能
先唐诗道昌,万象绕吟笔。
长吉穷嶮怪,奚囊销永日。
一洗齐梁陋,古澹见摩诘。
诘斋妙入神,二者无一失。 -
258.《连州吟》 唐·孟郊
春风朝夕起,吹绿日日深。
试为连州吟,泪下不可禁。
连山何连连,连天碧岑岑。
哀猿哭花死,子规裂客心。 -
259.《沁园春(浙江观澜)》 宋·陈人杰
日薄风狞,万里空江,隐隐有声。
旋千旗万棹,一时东指,青山断处,白浪成层。
渐近渐高,可惊可喜,欻作雪峰楼外横。
教人讶,是蛟斗龙争。 -
260.《登石台山与刘次皋李揆王度周仲卿联句》 宋·胡融
璇台插中天,乾坤发端倪。
荆榛夹险道,自古谁攀跻。
嘉予二三友,乘兴同杖藜。
行行陟其巅,一榼手自携。