-
1.《齐天乐(白酒自酌有感)》 宋·吴文英
芙蓉心上三更露,茸香漱泉玉井。
自洗银舟,徐开素酌,月落空杯无影。
庭阴未暝。
度一曲新蝉,韵秋堪听。 -
2.《秋感》 宋·毛直方
宇宙百年身,江湖万里心。
世情高枕远,诗味闭门深。
白发销穷达,青山傲丰今。
情知秋亦客,何事感秋吟。 -
3.《北上感怀》 明·刘基
倦鸟思一枝,枥马志千里。
营营劳生心,出入靡定止。
伊余朽钝材,懒拙更无比。
才疏乏世用,嗜僻惟书史。 -
4.《宿云边感怀》 宋·刘宰
虚馆怯朝寒,幽寒不可续。
展转复展转,万感起心曲。
世涂嗟枘凿,亲养悲风木。
悔往舌噬脐,念来弓拟鹄。 -
5.《西斋秋感二十首》 宋·方回
明的七袠开,头白焉用悲。
佚乐或早死,老穷君勿嗤。
幼小入学堂,忆我十岁时。
堂宇化为灰,无复同学儿。 -
6.《寻阳紫极宫感秋作》 唐·李白
何处闻秋声,翛翛北窗竹。
回薄万古心,揽之不盈掬。
静坐观众妙,浩然媚幽独。
白云南山来,就我檐下宿。 -
7.《送张中丞入台从事》 唐·李德裕
驿骑朝天去,江城眷阙深。
夜珠先去握,芳桂乍辞阴。
泽国三千里,羁孤万感心。
自嗟文废久,此曲为卢谌。 -
8.《有感十首》 宋·吴芾
延福池台荆棘深,上皇无复更登临。
寂寥崇观当年事,愁绝关河万里心。 -
9.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
10.《感皇恩·小阁倚秋空》 宋·陆游
小阁倚秋空,下临江渚。
漠漠孤云未成雨。
数声新雁,回首杜陵何处。
壮心空万里,人谁许!
黄阁紫枢,筑坛开府。
莫怕功名欠人做。
如今熟计,只有故乡归路。
石帆山脚下,菱三亩。 -
11.《宴清都·连理海棠》 宋·吴文英
绣幄鸳鸯柱,红情密、腻云低护秦树。
芳根兼倚,花梢钿合,锦屏人妒。
东风睡足交枝,正梦枕瑶钗燕股。
障滟蜡、满照欢丛,嫠蟾冷落羞度。 -
12.《月下笛·万里孤云》 宋·张炎
孤游万竹山中,闲门落叶,愁思黯然,因动《黍离》之感。
时寓甬东积翠山舍。
万里孤云,清游渐远,故人何处?寒窗梦里,犹记经行旧时路。
连昌约略无多柳,第一是难听夜雨。 -
13.《高阳台·西湖春感》 宋·张炎
接叶巢莺,平波卷絮,断桥斜日归船。
能几番游,看花又是明年。
东风且伴蔷薇住,到蔷薇、春已堪怜。
更凄然。 -
14.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
15.《新制绫袄成感而有咏》 唐·白居易
水波文袄造新成,绫软绵匀温复轻。
晨兴好拥向阳坐,晚出宜披踏雪行。
鹤氅毳疏无实事,木棉花冷得虚名。
宴安往往叹侵夜,卧稳昏昏睡到明。 -
16.《宴清都·绣幄鸳鸯柱》 宋·吴文英
绣幄鸳鸯柱。
红情密,腻云低护秦树。
芳根兼倚,花梢钿合,锦屏人妒。
东风睡足交枝,正梦花、瑶钗燕股。 -
17.《山居感旧百韵》 宋·岳珂
昔在淳熙日,中兴最盛年。
身逢千载运,眼见五朝天。
楚甸当澄按,岷江极泝沿。
经途俱极险,问字始能言。 -
18.《天基节雨有感》 宋·王柏
岁岁天基节,晴和万国欢。
今年侯国宴,疎雨忽潸潸。
允矣天人际,机缄妙已宣。
圣心方感慕,云意惨天颜。 -
19.《绍兴圣孝感通诗》 宋·张嵲
宋有天下,逮乎八世。
猛敌横生,侵欲不忌。
尧汤水旱,文景菑异。
数则使然,岂人攸墍。 -
20.《自诲》 唐·白居易
乐天乐天,来与汝言。
汝宜拳拳,终身行焉。
物有万类,锢人如锁。