-
421.《题庵壁》 宋·陆游
万里东归白发翁,闭门不复与人通。
绿樽浮蚁狂犹在,黄纸栖鸦梦已空。
薄技徒劳真刻楮,浮生随处是飞蓬。
湖边吹笛非凡士,傥肯相从寂寞中? -
422.《晚晴闻角有感》 宋·陆游
暑雨初收白帝城,小荷新竹夕阳明。
十年尘土青衫色,万里江山画角声。
零落亲朋劳远梦,凄凉乡社负归耕。
议郎博士多新奏,谁致当时鲁二生? -
423.《进幸南园观刈宿麦诗》 宋·宋祁
农扈方迎夏,宫田首告秋。
嘉生拥瑶县,蕃穗遍天麰。
肃雨津茎浃,薰风猎颖浮。
登成告田畯,省敛徯王游。 -
424.《拟东武曲二首》 宋·宋祁
甘泉烽火照黄昏,候骑駸駸入雁门。
光禄塞前逢夜月,黄龙城下见愁云。
隐隐轻雷逐车响,颜行使者乐相望。
劳军细柳尊亚夫,持节云中赦魏尚。
自从天子乐休牛,故障遗亭岂重修。
李广不生高祖世,岂得今封万户侯。 -
425.《岁暮书事十二首》 宋·张耒
陈叶不肯堕,冻醪凝未融。
寒林晴有影,霜日冷无风。
许国片心壮,劳生双鬓蓬。
功名任愚智,万事古今同。 -
426.《正月望夜示童子》 宋·张耒
呼童致明烛,展我窗前书。
顾谓尔童子,此岂不足欤。
得意自忘伪,观一知其余。
尔观千万灯,岂与一烛殊。 -
427.《众人观俳优》 宋·黄庭坚
众人观俳优,诚有可笑时。
侏儒笑人後,所笑动未知。
非桀是尧舜,诸生同一词。
不能解其会,何笑侏儒为。 -
428.《次韵坦夫见惠长句》 宋·黄庭坚
温风撩人随处去,欲如膻羊蚁旋慕。
落英马前高下飞,牵挽忽与樽酒遇。
令行如水万夫长,倾盖不减平生故。
素方成缁面黧黑,笑说尘沙工点污。 -
429.《过家》 宋·黄庭坚
络纬声转急,田车寒不运。
儿时手种柳,上与云雨近。
舍傍旧佣保,少换老欲尽。
宰木郁苍苍,田园变畦畛。 -
430.《和刘景文》 宋·黄庭坚
追随城西园,残暑欲退席。
夜凉雨新休,城谯挂苍璧。
佳人携手嬉,调笑忘日夕。
刘侯本将家,今为读书客。 -
431.《倦鹤图赞》 宋·黄庭坚
伟万里之仙骥,羾九关而天翱。
亦倦飞而归止,矧人生之嗟劳。
饥食北山之薇蕨,寒缉江南之落毛。
安能作河中之桴木,宁为篱落之系匏。 -
432.《归鴈亭》 宋·欧阳修
荒蹊腊雪春尚埋,我初独与徐生来。
城高树古禽鸟野,声响格磔寒毰毸。
颓垣赦屋巍然在,略可远眺临倾台。
高株唯有柳数十,夹路对立初谁栽。 -
433.《和武平学士岁晚禁直书怀五言二十韵》 宋·欧阳修
多病淹残岁,初寒卧直庐。
朝廷务清静,铃索少文书。
向学今为盛,优贤古莫如。
靓深严禁署,闲宴乐群居。 -
434.《次韵和刘夔判官对雪》 宋·范仲淹
蔌蔌楼台外,新辉溢四遐。
云中凋玉叶,星际落榆花。
岳色参差露,松声彷佛加。
风流裁赋苑,清苦读书家。 -
435.《四民诗其四·商》 宋·范仲淹
尝闻商者云,转货赖斯民。
远近日中合,有无天下均。
上以利吾国,下以藩吾身。
周官有常籍,岂云逐末人。 -
436.《依韵和延安庞龙图柳湖》 宋·范仲淹
种柳穿湖后,延安盛可游。
远怀忘泽国,真赏即瀛洲。
江景来秦塞,风情属庾楼。
刘琨增坐啸,王粲斗销忧。 -
437.《永遇乐·孤衾不暖》 宋·无名氏
孤衾不暖,静闻银漏,敧枕难稳。
细想多情,多才多貌,总是多愁本。
而今幽会难成,佳期顿阻,只恁萦方寸。
知他莫是,今生共伊,此欢无分。 -
438.《春从天上来·乐道安贫》 宋·无名氏
乐道安贫。
叹自古英雄,林下无人。
满堂金玉,谓授儿孙。
毕竟与属亲。 -
439.《霜天晓角 此下原有促拍满路花西风吹渭水一》 宋·无名氏
世事促促。
莫劳心役役。
弃尘早归林下,盖个低低茅屋。
映窗疏竹。
洒洒风生玉。
万叠青山为友,那管桑田翻覆。 -
440.《送张讽寺丞赴青州幕》 宋·梅尧臣
朝廷久清明,贤相出贤牧。
贤牧又选贤,森森备官属。
是以邦政修,良农播嘉谷。
上无租赋逋,下有囷廪蓄。