-
121.《鹦鹉赋》 两汉·祢衡
时黄祖太子射,宾客大会。
有献鹦鹉者,举酒于衡前曰:“祢处士,今日无用娱宾,窃以此鸟自远而至,明彗聪善,羽族之可贵,愿先生为之赋,使四座咸共荣观,不亦可乎?”衡因为赋,笔不停缀,文不加点。
其辞曰:惟西域之灵鸟兮,挺自然之奇姿。
体金精之妙质兮,合火德之明辉。 -
122.《昭君辞》 南北朝·沈约
汉宫美女多如云,中有一人字昭君。
天生倾国倾城色,玉质孤高卓不群。
来至掖庭已有年,愁听宫漏独成眠。
可怜绝色等闲弃,汉帝不分媸与妍。 -
123.《二鬼》 明·刘基
忆昔盘古初开天地时,以土为肉石为骨,水为血脉天为皮
,昆仑为头颅,江海为胃肠,蒿岳为背膂,其外四岳为四
肢。
四肢百体咸定位,乃以日月为两眼,循环照烛三百六十骨 -
124.《西湖大醉走笔百韵》 宋·白玉蟾
廼先天皇君,万有七千祀。
迄彼大庭时,对於葛天氏。
邈计几何年,是生余小子。
上清太极公,造道穷天髓。 -
125.《言志》 宋·释智圆
畴昔学为文,拟尽周孔道。
心劳道未至,壮岁成衰花,畴昔学为诗,模范风雅词。
立言多疯喻,反为时人嗤。 -
126.《题赤城霞图送友归台》 明·张羽
结发好名山,遨游遍吴楚。
东游不到天台路,长忆兴公赋中语。
赤城焕高霞,翩然空中举。
灵溪碧草春凄凄,瀑水和风响秋雨。 -
127.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
128.《感古四首》 唐·卢仝
天生圣明君,必资忠贤臣。
舜禹竭股肱,共佐尧为君。
四载成地理,七政齐天文。
阶下蓂荚生,琴上南风薰。 -
129.《村夜二篇》 唐·陆龟蒙
江上冬日短,裴回草堂暝。
鸿当绝塞来,客向孤村病。
绵绵起归念,咽咽兴微咏。
菊径月方高,橘斋霜已并。 -
130.《西都赋》 两汉·班固
汉之西都,在于雍州,实曰长安。
左据函谷、二崤之阻,表以太华、终南之山。
右界褒斜、陇首之险,带以洪河、泾、渭之川。
众流之隈,汧涌其西。 -
131.《予奉诏总裁元史故人操公琬实与纂修寻以病归》 明·宋濂
忆昔试艺时,年丁二十九。
不谙精与粗,运笔若挥帚。
欲尽王霸言,自寅直窥酉。
于时有操君,许子乃其友。 -
132.《醉义歌》 金朝·寺公大师
晓来雨霁日苍凉,枕帏摇曳西风香。
困眠未足正展转,儿童来报今重阳。
吟儿苍苍浑塞色,客怀衮衮皆吾乡。
敛衾默坐思往事,天涯三载空悲伤。 -
133.《夜直广文有感寄曾子固》 宋·梅尧臣
日暮蛛丝动,月暗萤火明。
方兹步庭户,浩然怀友生。
友生将东归,泛若赴海鲸。
已从龙门出,不慕朱鳖轻。
朱鳖过吴洲,飞飞就东瀛。
沉浮未可问,名有万里程。
须忧小水鲂,劳劳将尾赬。 -
134.《东风辞》 宋·毛滂
冻云不凝层冰活,阿香推车上空阔。
大蛇梦惊鳞甲暖,霰雪影断清光夺。
玉帝手持发生机,驰召东风俾回斡。
东风驾言正月头,先驱持律吹九州。 -
135.《峡中赋百韵》 宋·李流谦
振奇欲何夸,颇疑造物者。
两山擘其间,放此江东泻。
不知太古前,宇宙孰坏冶。
疏凿著夏书,固自人力假。 -
136.《都下次韵酬松阳叶叔文》 宋·项安世
君不见昆罔烈焰燔苍穹,中有一气亘天如白虹。
又不见徂徕之山丈雪,但见磊块硉兀错立于其中。
从来人事看晚岁,不兴儿童争此世。
五金流处要璠玙,万木枯时待松桂。 -
137.《水车》 宋·陈普
人为万物灵,无处不可见。
天地生物心,得人始周遍。
有心郑国渠,关中为富衍。
三十六陂流,江南谷为贱。 -
138.《劝考亭收文公书兼聚书》 宋·陈普
孟氏继孔徂,凤鸟竟寂寞。
千年性命传,造化欲废阁。
生人无所之,死者之不可作。
人心万山隔,治统千大落。 -
139.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。 -
140.《赠友人三首》 唐·李白
兰生不当户,别是闲庭草。
夙被霜露欺,红荣已先老。
谬接瑶华枝,结根君王池。
顾无馨香美,叨沐清风吹。