-
421.《骄儿诗》 唐·李商隐
衮师我骄儿,美秀乃无匹。
文葆未周晬,固已知六七。
四岁知名姓,眼不视梨栗。
交朋颇窥观,谓是丹穴物。 -
422.《行次西郊作一百韵》 唐·李商隐
蛇年建午月,我自梁还秦。
南下大散关,北济渭之滨。
草木半舒坼,不类冰雪晨。
又若夏苦热,燋卷无芳津。 -
423.《送从翁东川弘农尚书幕》 唐·李商隐
昔帝回冲眷,维皇恻上仁。
三灵迷赤气,万汇叫苍旻.
刊木方隆禹,陛陑始创殷。
夏台曾圮闭,汜水敢逡巡。 -
424.《醉春风》 唐·薛逢
去年春似今年春,依旧野花愁杀人。
犍为县里古城上,开是好花飞是尘。
戏蝶狂蜂相往返,一枝花上声千万。 -
425.《听蜀道士琴歌》 唐·李宣古
至道不可见,正声难得闻。
忽逢羽客抱绿绮,西别峨嵋峰顶云。
初排□面蹑轻响,似掷细珠鸣玉上。 -
426.《远水》 唐·马戴
荡漾空沙际,虚明入远天。
秋光照不极,鸟影去无边。
势引长云断,波轻片雪连。
汀洲杳难到,万古覆苍烟。 -
427.《岳麓道林寺》 唐·韦蟾
石门迥接苍梧野,愁色阴深二妃寡。
广殿崔嵬万壑间,长廓诘曲千岩下。
静听林飞念佛鸟,细看壁画驮经马。 -
428.《送萧绾之桂林(时群玉游豫章)》 唐·李群玉
兰香佩兰人,弄兰兰江春。
尔为兰林秀,芳藻惊常伦。
灿灿凤池裔,一毛今再新。
竹花不给口,憔悴清湘滨。 -
429.《自澧浦东游江表,途出巴丘,投员外从公虞》 唐·李群玉
短翮后飞者,前攀鸾鹤翔。
力微应万里,矫首空苍苍。
谁昔探花源,考槃西岳阳。
高风动商洛,绮皓无馨香。 -
430.《题郑常侍厅前竹》 唐·贾岛
绿竹临诗酒,婵娟思不穷。
乱枝低积雪,繁叶亚寒风。
萧飒疑泉过,萦回有径通。
侵庭根出土,隔壁笋成丛。 -
431.《利州南渡》 唐·温庭筠
澹然空水对斜晖,曲岛苍茫接翠微。
波上马嘶看棹去,柳边人歇待船归。
数丛沙草群鸥散,万顷江田一鹭飞。
谁解乘舟寻范蠡,五湖烟水独忘机。 -
432.《题裴晋公林亭》 唐·温庭筠
谢傅林亭暑气微,山丘零落閟音徽。
东山终为苍生起,南浦虚言白首归。
池凤已传春水浴,渚禽犹带夕阳飞。
悠然到此忘情处,一日何妨有万几。 -
433.《过华清宫二十二韵》 唐·温庭筠
忆昔开元日,承平事胜游。
贵妃专宠幸,天子富春秋。
月白霓裳殿,风干羯鼓楼。
斗鸡花蔽膝,骑马玉搔头。 -
434.《薛氏池垂钓》 唐·温庭筠
池塘经雨更苍苍,万点荷珠晓气凉。
朱瑀空偷御沟水,锦鳞红尾属严光。 -
435.《过铸鼎原》 唐·刘沧
黄帝修真万国朝,鼎成龙驾上丹霄。
天风乍起鹤声远,海雾渐深龙节遥。
仙界日长青鸟度,御衣香散紫霞飘。
唯留古迹寒原在,碧水苍苍空寂寥。 -
436.《送友人游蜀》 唐·刘沧
北去西游春未半,蜀山云雪入诗情。
青萝拂水花流影,翠霭隔岩猿有声。
日出空江分远浪,鸟归高木认孤城。
心期万里无劳倦,古石苍苔峡路清。 -
437.《经曲阜城》 唐·刘沧
行经阙里自堪伤,曾叹东流逝水长。
萝蔓几凋荒陇树,莓苔多处古宫墙。
三千弟子标青史,万代先生号素王。
萧索风高洙泗上,秋山明月夜苍苍。 -
438.《送友人入塞》 唐·曹邺
乱蓬无根日,送子入青塞。
苍茫万里秋,如见原野大。
鸟雀寒不下,山川迥相对。
一马没黄云,登高望犹在。
惊风忽然起,白日黯已晦。
如何恨路长,出门天涯外。 -
439.《九华山谣》 唐·王季文
九华峥嵘占南陆,莲花擢本山半腹。
翠屏横截万里天,瀑水落深千丈玉。
云梯石磴入杳冥,俯看四极如中庭。 -
440.《送羊振文先辈往桂阳归觐》 唐·司马都
此去欢荣冠士林,离筵休恨酒杯深。
云梯万仞初高步,月桂馀香尚满襟。
鸣棹晓冲苍霭发,落帆寒动白华吟。
君家祖德惟清苦,却笑当时问绢心。