-
621.《宝鼎现(寿京尹曾留远侍郎渊子)》 宋·陈著
玉宸凝眷。
要得培□,神皋根本。
天赋与、经纶好手,门外红尘谈笑遣。
任草色、遍空庭交翠,月往风来自便。 -
622.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
623.《沁园春》 宋·陈人杰
登坛焚篆,忽云开晴,作沁园春歌之
道骨仙风,自天上来,月潭主人。
把玉清宝印,按行川岳,神霄铁尺,鞭叱雷霆。
雨部收晴,日君腾照,一寸灵章飞杳冥。 -
624.《齐天乐(西湖十咏·南屏晚钟)》 宋·陈允平
赤阑桥畔斜阳外,临江暮山凝紫。
戏鼓才停,渔榔乍歇,一片芙蓉秋水。
余霞散绮。
正银钥停关,画般催舣。 -
625.《婆罗门引(西湖十咏·两峰插云)》 宋·陈允平
髻鬟对耸,万松扶玉上青冥。
西风共倚,烟南水北,石荒苔老,三十六梯平。
爱翠尖如削,天外亭亭。
高寒梦惊。 -
626.《浣溪沙(再用韵并简二千户)》 宋·何梦桂
金紫山前山万重。
山高云密下苍龙。
春来好雨遍三峰。
芳草郊原眠茧犊,垂杨营垒击花骢。
趣归行有紫泥封。 -
627.《莺啼序》 宋·刘辰翁
闷如愁红著雨,卷地吹不起。
便故人渺渺,相逢前事,欲语还己。
凝望久、荒城落日,五湖四海烟浪里。
问而今何处,寄声旧时邻里。 -
628.《三犯渡江云》 宋·周密
喜余至,拥裘曳杖,相从于山巅水涯松云竹雪之间。
酒酣,促膝笑语,尽出笈中画、囊中诗以娱客。
醉归船窗,紞然夜鼓半矣。
归途再雪,万山玉立相映发,冰镜晃耀,照人毛发,洒洒清入肝鬲,凛然不自支,疑行清虚府中,奇绝境也。 -
629.《台城路》 宋·仇远
画楼西送斜阳下,不随逝波东去。
野旷莎长,山空木短,零落红衣南浦。
游云路阻。
便魂断苍梧,怨弦谁鼓。 -
630.《思佳客》 宋·仇远
日影扶花一万重。
秋香阁下又芙蓉。
旧时楚楚霓裳曲,移入长杨短柳中。
文甃碧,朵墙红。
金舆苍鼠玉华宫。
行人忍听啼乌怨,笛里阑干落叶风。 -
631.《贺新郎(兵后寓吴)》 宋·蒋捷
深阁帘垂绣。
记家人、软语灯边,笑涡红透。
万叠城头哀怨角,吹落霜花满袖。
影厮伴、东奔西走。 -
632.《扫花游(赋高疏寮东墅园)》 宋·张炎
烟霞万壑,记曲径幽寻,霁痕初晓。
绿窗窈窕。
看随花甃石,就泉通沼。
几日不来,一片苍云未扫。 -
633.《摸鱼子·高爱山隐居》 宋·张炎
爱吾庐、傍湖千顷,苍茫一片清润。
晴岚暖翠融融处,花影倒窥天镜。
沙浦迥。
看野水涵波,隔柳横孤艇。 -
634.《湘月(赋云溪)》 宋·张炎
随风万里。
已无心出岫,浮游天地。
为问山中何所有,此意不堪持寄。
淡薄相依,行藏自适,一片松阴外。 -
635.《瑶台聚八仙(为焦云隐赋)》 宋·张炎
春树江东。
吟正远、清气竟入崆峒。
问余栖处,只在缥缈山中。
此去山中何所有,芰荷制了集芙蓉。 -
636.《台城路(为湖天赋)》 宋·张炎
扁舟忽过芦花浦。
闲情便随鸥去。
水国吹箫,虹桥问月,西子如今何许。
危阑谩抚。 -
637.《壶中天(白香岩和东坡韵赋梅)》 宋·张炎
苔根抱古,透阳春、挺挺林间英物。
隔水笛声那得到,斜日空明绝壁。
半树篱边,一枝竹外,冷艳凌苍雪。
淡然相对,万花无此清杰。 -
638.《声声慢(寄叶书隐)》 宋·张炎
百花洲畔,十里湖边,沙鸥未许盟寒。
旧隐琴书,犹记渭水长安。
苍云数千万叠,却依然、一笑人间。
似梦里,对清尊白发,秉烛更兰。 -
639.《水调歌头(紫微观石牛)》 宋·吕颐浩
一片苍崖璞,孕秀自天钟。
浑如暖烟堆里、乍放力犹慵。
疑是犀眠海畔,贪玩烂银光彩,精魄入蟾宫。
泼墨阴云妒,蟾影淡朦胧。 -
640.《石州词》 宋·胡松年
月上疏帘,风射小窗,孤馆岑寂。
一杯强洗愁怀,万里堪嗟行客。
乱山无数,晚秋云物苍然,何如轻抹淮山碧。
喜气拂征衣,作眉间黄色。