-
201.《昭君辞》 南北朝·沈约
汉宫美女多如云,中有一人字昭君。
天生倾国倾城色,玉质孤高卓不群。
来至掖庭已有年,愁听宫漏独成眠。
可怜绝色等闲弃,汉帝不分媸与妍。 -
202.《宴山亭·北行见杏花裁剪冰绡》 宋·赵佶
北行见杏花裁剪冰绡,轻叠数重,淡着燕脂匀注。
新样靓妆,艳溢香融,羞杀蕊珠宫女。
易得凋零,更多少无情风雨。
愁苦!问院落凄凉,几番春暮?凭寄离恨重重,这双燕何曾,会人言语?天遥地远,万水千山,知他故宫何处?怎不思量,除梦里有时曾去。 -
203.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
204.《次韵和永叔饮余家咏枯菊》 宋·梅尧臣
今年重阳公欲来,旋种中庭已开菊。
黄金碎翦千万层,小树婆娑嘉趣足。
鬓头插蕊惜光煇,酒面浮英爱芬馥。
旋种旋摘趁时候,相笑相寻不拘束。 -
205.《燕山亭·裁翦冰绡》 宋·赵佶
裁翦冰绡,打叠数重,冷淡燕脂匀注。
新样靓妆,艳溢香融,羞杀蕊珠宫女。
易得凋零,更多少、无情风雨。
愁苦。 -
206.《湖居杂兴八首》 宋·白珽
万树芙蓉两蕊宫,秋风开遍水边丛。
白墙遮尽红墙出,只见红墙一半红。 -
207.《送吴荣楷之官浙江三首》 清·曾国藩
西湖吾未到,梦想若遇之。
荷花夏如海,当春万柳垂。
秋月随潮涌,暮雾天无涯。
三百六十寺,岚翠渺迷离。 -
208.《清平乐·先生醉也》 元·张翥
先生醉也。
甚矣吾衰也。
万物不如归去也。
陶令真吾师也。
篱边菊蕊初黄。
为花准备携觞。
只恐不如人意,风风雨雨重阳。 -
209.《郡圃春晚》 宋·韩琦
溶溶春水满方塘,栏槛风微落蕊香。
尽日杨花飞又歇,有时林鸟见还藏。
沉疴不为闲来减,流景知从静处长。
欲战万愁无酒力,可堪三月去堂堂。 -
210.《北斋》 宋·叶适
人情无终极,匪陋则求佳。
寝处既少安,游燕岂不怀。
惟思旧酒务,糟酵茺榛埋。
破瓶聚隆垤,新甃连长阶。 -
211.《黄菊二十首》 宋·史铸
金蕊繁开晓更清,薄霜浓露倍多情。
归田谁是渊明兴,独绕东篱万事轻。 -
212.《宴山亭/燕山亭》 宋·曹邍
香月玲珑,柔风镂刻,嫩绿枝头圆腻。
绯桃院宇,絮柳池塘,独立万红尘外。
戏舞千团,讶粉羽、留连春媚。
非是。 -
213.《沁园春·琳馆清标》 唐·吕岩
琳馆清标,琼台丽质,何年天上飞来。
扬州暂倚,后土为深栽。
独立乾坤一树,春风占、万朵齐开。
天然巧,蕊珠圆簇,玉瓣轻裁。 -
214.《沁园春 赠郑伯洪 强村丛书用大典药房樵唱本》 元·吴景奎
谷□仙田,瑶草谁栽,山中子真。
向紫霞洞里,凿开丹室,素华台上,瞻望飙轮。
王子吹笙,洪崖握手,烂醉桃花万树春。
都休问、蓬莱清浅,天地氤氲。 -
215.《风入松·乾坤爻变括天心》 元·王吉昌
乾坤爻变括天心。
枢简易浮沉。
斡旋升降成甘露,种黄芽、陆地根深。
潋滟滋荣金蕊,丹霞照,万神钦。 -
216.《沁园春 寿节秋谷平章十一月朔》 元·程文海
河汉无云,淡月疏星,玉宇初澄。
渐金仙掌上,露华高洁,西风阵里,霜气ㄚχ。
浪蕊浮花,狂茨*蔓,此日纷纷一扫平。
谁欤似,有天公锡号,秋谷山人。 -
217.《水龙吟 和马西麓韵》 元·张野
故人邂逅相逢,满怀和气无边际。
别来一载,光阴回首,水流星坠。
白雪歌词,青云人物,知音有几。
把沧溟倒卷,天瓢满吸,须拼了,为君醉。 -
218.《雨霖铃 同前案此首未注名,但其前一首则注》 元·宋德方
金莲七朵。
自甘河等闲参破。
丘刘谭马,孙王郝太古,许来同坐。
两个披毡真侣,更漏泄、祖师因果。 -
219.《题潜山》 宋·孙仅
势参吴楚分,作镇向同安。
地胜尘寰隔,天深洞府宽。
位将衡岳敌,根与霍山盘。
尘见千年白,霞生万仞丹。 -
220.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹。
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身。