-
341.《春晴独坐次叔祖阁学韵》 宋·张镃
{上髟下监}鬖绿柳拂垣衣,谭蜜蜂忙踏蕊归。
须趁一春随意适,极知万事转头非。
添炉麝饼遮残火,拥案尘编绝故韦。
便当清欢忘肉味,况安淡泊少甘肥。 -
342.《千叶黄梅歌呈王梦得张以道》 宋·张镃
笛声吹起南湖水,散作奇葩江园里。
被春收入玉照堂,不逐余芒弄红紫。
一春开霁能几时,江梅正多人来稀。
光风屈指已过半,赖有缃蕊森高枝。 -
343.《王德辅邀饮新醅予与陈用宾老辄先醉座上分韵》 宋·林景熙
朔风号枯林,吹寒入肌髓。
江湖客影孤,况复怀万里。
白战不持铁,何以破愁垒。
惟有无功乡,岁墓足可恃。 -
344.《晚春道中四首》 宋·陈棣
簿书丛里制归身,万树毶毶浅绿匀。
试向小园寻落蕊,殷勤拂试觅余春。 -
345.《林告院伯文送菊大如盖予谓惟黄繖两字可极形》 宋·陈杰
碧玉琢干如拇大,黄金缕花三万个。
下如弗胜下如帱,疾风过前不少挠。
园丁结束无余枝,诗翁打量四十围。
放渠疏散得自性,十本奚啻专百畦。 -
346.《吉溪见桃花》 宋·陈宓
山中开落不逢人,我为持杯一笑频。
最喜绿阴成子早,却嫌红蕊折枝频。
已勾蛱蝶轻遮雨,更约溪风细护春。
万点武陵归去日,应无一叶到嚣尘。 -
347.《和方丞咏梅》 宋·陈宓
从来天道尚栽培,妙手仍能顷刻开。
万壑千崖收腊去,三花两蕊唤春回。
松筠早结同心友,桃李真堪后乘陪。
调鼎工夫在朝夕,如何方向此中栽。 -
348.《重九日登道山亭柱间有陈休斋题词曰师相者先》 宋·陈宓
道山亭上看秋光,万里长安在夕阳。
数点难收周顗泪,一冠莫效孟嘉狂。
浮岚尽作襟期爽,嫩蕊能令肺腑香。
三十年前童稚日,不堪回首一凄凉。 -
349.《太极诗上范天碧侍郎》 宋·陈普
涵涵六合八肱裹,类聚化生何可纪。
固然两人阴与阳,大要一个不得已。
所从无声亦无臭,所出如彼复如此。
成象效法森目前,大自三才小一虮。 -
350.《饮兴道观有感五首》 宋·方回
十万长松五百年,今其余几亦堪怜。
霓旌恍惚刚风外,蕊殿崔嵬劫火前。
题墨八分吾独识,藏丹九转后谁传。
山中是事绋非昔,惟见新坟挂纸钱。 -
351.《八月十八社不雨得酒》 宋·方回
近社当有雨,至是终无之。
家贫久无酒,忽有社酒持。
万事不可料,人生难前知。
穷山旱已甚,园草日就萎。 -
352.《修石山》 宋·方回
土山未甚正,有石亦颇欹。
方矩一再度,夙具锸与箕。
晨兴命工徒,将一大治之。
扫砾斫枯卉,拥泥护芳荑。 -
353.《惜芍药再赋》 宋·方回
元方除却牡丹兄,俗紫凡红敢竞名。
天女散花虽不染,道人养马岂无情。
一芽才动看承久,千蕊俱空断送轻。
三万卷书总零落,匹如风雨未须惊。 -
354.《种罂粟》 宋·李复
前年阳亢骄,旱日赤如血。
万里随羽书,挥鞭无留辙。
炎毒乘我虚,两岁苦病蝎。
遇夏火气高,烦蒸不可活。 -
355.《和安上弟雪中登介亭》 宋·苏颂
滴沥泉池乱蕊珠,悠颺僧壁点頳糊。
登高偏见远山好,万瓦参差篆玉符。 -
356.《母氏生日》 宋·孙应时
两年万里望飞云,惭愧慈亲费倚门。
好在兰陔扶白发,依然梅蕊照清樽。
斑衣愿保长称寿,石窌仍看叠拜恩。
更问何时足怀抱,诜诜玉雪弄重孙。 -
357.《偶得李竹屋居士摘和靖先生梅诗四联演成八韵》 宋·杨公远
水边篱落忽横枝,不受狂蜂浪蝶知。
万紫千红俱寂寞,三花五蕊自新寄。
风号浪涌连天起,雪作云凝拂地垂。
此景此时难著脚,输渠耐冷立江湄。 -
358.《诚斋指檐头雪为诗材二首》 宋·袁说友
春风著意向春宵,巧作冰澌细细飘。
正好千门竞灯火,故添万瓦灿琼瑶。
谁怜梅蕊犹含玉,大遣杨花为夺标。
一段风光付诗手,物华正恐为君撩。