-
41.《三和二首》 宋·刘克庄
主圣时清万宇春,禽鱼花草各怀新。
如何丹凤楼中手,未作金鸡竿下人。
家有宁馨堪跨灶,囊无阿堵可通神。
客谈江北狼烟息,暂展双眉不用颦。 -
42.《三和二首》 宋·刘克庄
世吏宽严若夏冬,欲安欲富此情同。
楮先生贱难扶起,桑大夫生计亦穷。
渐喜青规舍化日,更烦绛气导晴虹。
若教子骏星常照,荒札从今可阜丰。 -
43.《奉酬吴洪二公三和之什》 宋·刘克庄
衰容懒镊白髭须,新咏难追纪少瑜。
攀槛公曾排禹佞,下帷我亦鄙弘谀。
瓶沽何必太玄也,褐博尝闻大勇乎。
捽茹脍肝均一饱,不知谁圣复谁愚。 -
44.《三和妆字韵陈魁载酒》 宋·刘克庄
荣途素定不须忙,羞作春妍爱古妆。
众促夺袍诗进御,君宁微服夜归乡。
怪来尊老升歌席,移就菩提养病坊。
闻说重题新鹤表,分留印绶与诸郎。 -
45.《三和谢娱亲堂扁》 宋·王灼
烂然铁画间钩银,越薄苏膏挥洒频。
谁与钟王传妙诀,我知颜柳是前身。
大书燕喜娱亲扁,俯念乌慈反哺仁。
因甚衡茅光彻夜,烛围十丈许分邻。 -
46.《杨尉三和篇补其二以为答不敢虚盛意》 宋·李石
前时赤旱要刑鹅,今日平田涨绿波。
不特蛟龙偏得意,可知蚯蚓亦能歌。 -
47.《杨尉三和篇补其二以为答不敢虚盛意》 宋·李石
湖亭饮酒对新鹅,金错杯中卷白波。
村鼓冬冬更堪忆,画船照水采菱歌。 -
48.《三和》 宋·项安世
易简乾坤正理,宽平雅颂真情。
何处如今更有,壁间床下秋声。 -
49.《三和》 宋·项安世
某良士某良士,古之人古之人。
名利坐中仇敌,诗书千载交亲。 -
50.《三和》 宋·项安世
义不作进学解,分应有坐客寒。
自省开斯未信,何言颛禄须干。 -
51.《三和》 宋·项安世
作者向来十数,名随草木俱堙。
圣贤生世不数,文章何代无人。 -
52.《三和》 宋·项安世
大国并吞江汉,小家垂罄缾罍,贲育但叉手揖,沮溺漫穷年推。
-
53.《三和》 宋·项安世
族望与淮俱远,时名似兰斯馨。
投老误期怀祖,作公定类东亭。 -
54.《三和》 宋·项安世
老子于此不浅,先师教我资深。
但使发乎情性,何愁呕出肝心。 -
55.《李侍郎三和屋字诗次韵为谢》 宋·喻良能
卫武文章比淇竹,闭阁著书欣仰屋。
胸蟠载籍馀万卷,为家五百九十六。
词华尔雅骚可奴,议论渊源经可续。
笔端凛凛挟风霜,齿颊泠泠潄冰玉。
久知广大端可法,自顾么微何足录。
愿同湛辈附羊公,庶比江西派山谷。 -
56.《郊庙歌辞·享太庙乐章·永和三章》 唐·佚名
肃九室,谐八音。
歌皇慕,动神心。
礼宿设,乐妙寻。
声明备,祼奠临。 -
57.《相和歌辞·王昭君三首》 唐·东方虬
汉道初全盛,朝廷足武臣。
何须薄命妾,辛苦远和亲。
掩涕辞丹凤,衔悲向白龙。
单于浪惊喜,无复旧时容。
胡地无花草,春来不似春。
自然衣带缓,非是为腰身。 -
58.《相和歌辞·王昭君三首》 唐·郭元振
自嫁单于国,长衔汉掖悲。
容颜日憔悴,有甚画图时。
厌践冰霜域,嗟为边塞人。
思从汉南猎,一见汉家尘。
闻有南河信,传闻杀画师。
始知君惠重,更遣画蛾眉。 -
59.《相和歌辞·从军行三首》 唐·李约
看图闲教阵,画地静论边。
乌垒天西戍,鹰姿塞上川。
路长须算日,书远每题年。
无复生还望,翻思未别前。 -
60.《相和歌辞·从军行三首》 唐·王涯
旌甲从军久,风云识阵难。
今朝韩信计,日下斩成安。
燕颔多奇相,狼头敢犯边。
寄言班定远,正是立功年。
旄头夜落捷书飞,来奏金门著赐衣。
白马将军频破敌,黄龙戍卒几时归。