-
301.《金谷步障歌》 元·杨维桢
金谷水派银河流,金谷峙据三神丘。
太仆卿君十二楼,花草不识人间秋。
蜀江染丝红五色,紫凤衔丝终夜织。
剪断鲸涛三万匹,天女江妃不敢惜。 -
302.《题能仁照庵绍亨所建》 宋·胡寅
福州多僧天下闻,缁衣在处如云屯。
何人能了上大事,斋鱼粥鼓徒纷纷。
云中复表第二月,何异污渠鉴毛发。
不独诗人水镜昏,定知佛祖龛灯灭。 -
303.《莫春过吴松垂虹用闻人伯封韵》 宋·李洪
具区吴松同一水,季鹰英灵呼不起。
波平风静落日明,一碧青铜三万里。
幻成水墨思范宽,点缀卧虹排雕栏。
曜晻枫林带烟雨,白鹤飞去何时还。 -
304.《怀远堂》 宋·叶适
祖后昔尊御,忠邪初混茫。
诐行扬于庭,直词招自旁。
尽锄新法秽,远拯疲民康。
白头失路者,冠服煇以煌。 -
305.《鸡雏》 宋·汪莘
负清抱黄圆如弹,昆仑磅礴幽未判。
母鸡春日宿鸡栖,躬抱乾坤入烹煆。
翼之腹之气自蒸,有时踏转令交贵。
朦朦如因当昼中,惺惺无眠过夜半。 -
306.《和催雪》 宋·卫宗武
我欲问天天穹窿,岁卜其有於岁终。
胡然玄律欲遒尽,燠乎一岁融而冲。
冻肤未起玉楼粟,寒力尚怯珠槽红。
腊前三见瑞盈尺,九土斯农之望同。 -
307.《赵南康可斋築屋武康孟保园池乔木极有思致东》 宋·董嗣杲
东游英溪英,妙寄寒苦诗。
里社今有井,谁构亭覆之。
想彼异代贤,孤标夺葳蕤。
可斋出帝胄,结庐探幽奇。 -
308.《用元韵答邓宰兼简华容孟宰》 宋·王炎
我行六六黄山峰,山中瑶草多芳丛。
浮丘笑我无此骨,倏然飞去如孤鸿。
随流逐转水上萍,失地更屈涧底松。
绝怜拄笏频看山,未免举扇一障风。 -
309.《临江仙 真人训马先生,法名通一,字全道,》 元·王哲
栗子味招全道子,芋头滋味引回头。
名人吃并无忧。
四三通十二,个个下重楼。
*得过时冰是水,水中雨点浮沤。
一来一去几时休。
若教同我愿。
管取得真修。 -
310.《千叶黄梅歌呈王梦得张以道》 宋·张镃
笛声吹起南湖水,散作奇葩江园里。
被春收入玉照堂,不逐余芒弄红紫。
一春开霁能几时,江梅正多人来稀。
光风屈指已过半,赖有缃蕊森高枝。 -
311.《钱舜举溪岸图》 明·张羽
忆昔至元全盛日,天子诏下征遗逸。
吴兴八俊皆奇才,秀邸王孙称第一。
一朝玉马去朝周,诸子声名总辉赫。
岂知钱郎节独苦,老作画师头雪白。 -
312.《冬华一夜霜》 宋·陈普
天地生万物,节度各有常。
毫发不可乱,奉时以行藏。
不惟寡悔吝,尤可免折伤。
倘不如所受,一一皆自伐。 -
313.《会鹤臞郑高士庵为予写神走笔赋杂言》 宋·方回
我不羡渠乘大马食肥肉,我不羡渠寝细毡居华屋。
富贵两字输与渠,奈渠未免一字俗。
我有诗肠如月郎三秋,我有酒肠如海吞百渎。
西湖之水足供酒一杯,西湖之山可作诗千幅。 -
314.《兵餽行》 宋·李复
调丁团甲差民兵,一路一十五万人。
鸣金伐鼓别旗帜,持刀带甲如官军。
儿妻牵衣父抱哭,泪出流泉血满身。
前去不知路远近,刻日要渡黄河津。 -
315.《送信讲师》 宋·陆文圭
过士脱名检,高人落林丘。
骨性未应殊,作用科不侔。
讲师得三昧,宗学贯九流。
曾对树说法,解使石点头。 -
316.《偈颂一百一十七首》 宋·释绍昙
一点心灯,寒心灿烂。
今古长明,几人著眼。
诸方老冻脓,烧畲种粟,三呼三应,妙司水因,眉间挂剑。
虽然列焰分辉,当暗中有明,当明中有暗。
而今拈出亦请看,出格元宵,何妨赏翫。 -
317.《铁竹歌》 宋·释印肃
普庵和尚铁竹歌,十圣三贤不奈何。
九节玲珑通法界,不由边笋自喽罗。
从百练,已经磨,能障狂风止海波。 -
318.《黄山》 宋·杨公远
古今墨客兼骚客,推许黄山甲众山。
三十六峰层汉外,百千万岫乱云间。
炼丹帝往名长在,捣药仙归臼已閒。
叶落花开人寂寂,雄鸣雌和鸟关关。 -
319.《宝剑篇》 唐·李峤
吴山开,越溪涸,三金合冶成宝锷。
淬绿水,鉴红云,五采焰起光氛氲。
背上铭为万年字,胸前点作七星文。 -
320.《和宋中丞夏日游福贤观天长寺寺即陈左相宅所施之作》 唐·王维
已相殷王国,空馀尚父谿.钓矶开月殿,筑道出云梯。
积水浮香象,深山鸣白鸡。
虚空陈伎乐,衣服制虹霓。
墨点三千界,丹飞六一泥。
桃源勿遽返,再访恐君迷。