-
41.《鹊踏枝·谁道闲情抛掷久》 五代·冯延巳
谁道闲情抛掷久?每到春来,惆怅还依旧。
日日花前常病酒,敢辞镜里朱颜瘦。
(敢辞 一作:不辞)
河畔青芜堤上柳,为问新愁,何事年年有?独立小桥风满袖,平林新月人归后。 -
42.《荔枝叹》 宋·苏轼
十里一置飞尘灰,五里一堠兵火催。
颠坑仆谷相枕藉,知是荔枝龙眼来。
飞车跨山鹘横海,风枝露叶如新采。
宫中美人一破颜,惊尘溅血流千载。 -
43.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
44.《水龙吟·载学士院有之》 宋·辛弃疾
倚栏看碧成朱,等闲褪了香袍粉。
上林高选,匆匆又换,紫云衣润。
几许春风,朝薰暮染,为花忙损。
笑旧家桃李,东涂西抹,有多少、凄凉恨。 -
45.《月上海棠 用前人韵 以上五首见中州乐府》 元·党怀英
傲霜枝袅团珠蕾。
冷香霏、烟雨晚秋意。
萧散绕东篱,尚仿佛、见山清气。
西风外,梦到斜川栗里。
断霞鱼尾明秋水。
带三两、飞鸿点烟际。
疏林飒秋声,似知人、倦游无味。
家何处,落日西山紫翠。 -
46.《哭李商隐》 唐·崔珏
成纪星郎字义山,适归高壤抱长叹。
词林枝叶三春尽,学海波澜一夜干。
风雨已吹灯烛灭,姓名长在齿牙寒。
只应物外攀琪树,便著霓裳上绛坛。 -
47.《紫陌行》 明·韩上桂
圣朝明日丽中天,汉代祥云接御烟。
百二关河开锦绣,三千龙虎护幽燕。
幽燕士女多婉娈,洛渭风尘同眷恋。
但学吹箫驾碧空,岂惜鸣銮买歌扇。 -
48.《黄莺儿·园林晴昼春谁主》 宋·柳永
园林晴昼春谁主。
暖律潜催,幽谷暄和,黄鹂翩翩,乍迁芳树。
观露湿缕金衣,叶映如簧语。
晓来枝上绵蛮,似把芳心深意低诉。 -
49.《道士周玄初鹤林行》 明·刘基
鹤林道士轩辕徒,以飙为轮雷为舆。
开山养鹤作骐骥,上下二仪周六虚。
雏成洗髓扶桑窟,缟练羽毛曈铁骨。
声飘碧落玉清扬,影拂太微云灭没。 -
50.《和景仁琼林席上偶成》 宋·司马光
念昔琼林赐宴归,彩衣绿绶正相宜。
将雏虽复慰心喜,负米翻成触目悲。
殿角花犹红胜火,樽前发自白如丝。
桂林衰朽何须恨,幸有新枝续旧枝。 -
51.《江汉亭百韵》 宋·郑清之
山川自高深,开避由邃古。
长江泻岷峨,横亘截区宇。
东流为沔津,疏凿仗神禹。
襟带成奥区,都会称鄂渚。 -
52.《次韵王丈丰父待制荔枝二十韵》 宋·苏籀
叶实根株尚老苍,龙鳞皋比贵先尝。
千林断送诗骚酒,三绝无逾色味芗。
烂醖恢台养风骨,涵滋沆瀣结天浆。
怕寒僻处深於越,贽贡无阶遇有唐。 -
53.《林和叔侍郎龟潭庄》 宋·楼钥
顷年曾记游花谿,宗枢潭府谿之湄。
徘徊其上叹秀爽,宜有英才瑞明时。
岩岩林公天与奇,劲气不为金石移。
少以六义鸣上庠,游宦所至英声驰。 -
54.《覆巢行》 唐·孟郊
荒城古木枝多枯,飞禽嗷嗷朝哺雏。
枝倾巢覆雏坠地,乌鸢下啄更相呼。
阳和发生均孕育,鸟兽有情知不足。 -
55.《渭村退居,寄礼部崔侍郎、翰林钱舍人诗一百韵》 唐·白居易
圣代元和岁,闲居渭水阳。
不才甘命舛,多幸遇时康。
朝野分伦序,贤愚定否臧。
重文疏卜式,尚少弃冯唐。 -
56.《贺新凉(别吴侍郎吴时闲居,数夕前梦枯梅成林,一枝独秀)》 宋·方岳
霜日寒如洗。
问梅花、经年何事,尚迷烟水。
梦著翠霞寻好句,新雪阑干独倚。
见竹外、一枝横蕊。 -
57.《贺新凉(别吴侍郎吴时闲居,数夕前梦枯梅成林,一枝独秀)》 宋·方岳
霜日寒如洗。
问梅花、经年何事,尚迷烟水。
梦著翠霞寻好句,新雪阑干独倚。
见竹外、一枝横蕊。 -
58.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
59.《放言五首》 唐·元稹
近来逢酒便高歌,醉舞诗狂渐欲魔。
五斗解酲犹恨少,十分飞盏未嫌多。
眼前仇敌都休问,身外功名一任他。 -
60.《芋洋岭背闻雨声满山细听林上槁叶风过之相戛》 宋·巩丰
日未出扶桑,云犹屯海岳。
宛是欲雨时,朝阴凛岩壑。
霜林乱叶多,荏苒乾未落。
飒飒满空山,细听微雨作。