-
241.《雷》 唐·杜甫
大旱山岳燋,密云复无雨。
南方瘴疠地,罹此农事苦。
封内必舞雩,峡中喧击鼓。
真龙竟寂寞,土梗空俯偻。 -
242.《八哀诗·故著作郎贬台州司户荥阳郑公虔》 唐·杜甫
鶢鶋至鲁门,不识钟鼓飨。
孔翠望赤霄,愁思雕笼养。
荥阳冠众儒,早闻名公赏。
地崇士大夫,况乃气精爽。 -
243.《入衡州》 唐·杜甫
兵革自久远,兴衰看帝王。
汉仪甚照耀,胡马何猖狂。
老将一失律,清边生战场。
君臣忍瑕垢,河岳空金汤。 -
244.《经湛长史草堂(一作题湛长史旧居)》 唐·丘丹
身退谢名累,道存嘉止足。
设醴降华幡,挂冠守空谷。
偶寻野外寺,仰慕贤者躅。
不见昔簪裾,犹有旧松竹。
烟霞虽异世,风韵如在瞩。
余即江海上,归辙青山曲。 -
245.《萧山祗园寺》 唐·丘丹
东晋许征君,西方彦上人。
生时犹定见,悟后了前因。
灵塔多年古,高僧苦行频。
碑存才记日,藤老岂知春。
车骑归萧詧,云林识许询。
千秋不相见,悟定是吾身。 -
246.《和侯协律咏笋(侯喜也)》 唐·韩愈
竹亭人不到,新笋满前轩。
乍出真堪赏,初多未觉烦。
成行齐婢仆,环立比儿孙。
验长常携尺,愁乾屡侧盆。 -
247.《武陵书怀五十韵》 唐·刘禹锡
西汉开支郡,南朝号戚藩。
四封当列宿,百雉俯清沅。
高岸朝霞合,惊湍激箭奔。
积阴春暗度,将霁雾先昏。 -
248.《伤唐衢二首》 唐·白居易
自我心存道,外物少能逼。
常排伤心事,不为长叹息。
忽闻唐衢死,不觉动颜色。
悲端从东来,触我心恻恻。 -
249.《赠送前刘五经映三十四韵》 唐·李商隐
建国宜师古,兴邦属上庠。
从来以儒戏,安得振朝纲。
叔世何多难,兹基遂已亡。
泣麟犹委吏,歌凤更佯狂。 -
250.《题黄居寀秋山图》 唐·徐光溥
天与黄筌艺奇绝,笔精回感重瞳悦。
运思潜通造化工,挥毫定得神仙诀。
秋来奉诏写秋山,写在轻绡数幅间。 -
251.《代东武吟》 南北朝·鲍照
主人且勿喧,贱子歌一言。
仆本寒乡士,出身蒙汉恩。 -
252.《青玉案(凌歊台怀姑溪老人李端叔)》 宋·周紫芝
青鞋忍踏江沙路。
恨人已、骑鲸去。
笔底骅骝谁与度。
西州重到,可怜不见,华屋生存处。
秋江渺渺高台暮。
满壁栖鸦醉时句。
飞上金鸾人漫许。
清歌低唱,小蛮犹在,空湿梨花雨。 -
253.《壶中天(咏周静镜园池)》 宋·张炎
万尘自远,径松存、仿佛斜川深意。
乌石冈边犹记得,竹里吟安一字。
暗叶禽幽,虚阑荷近,暑薄迟花气。
行行且止,枯瓢枝上闲寄。 -
254.《汝坟贫女》 宋·梅尧臣
汝坟贫家女,行哭音凄怆。
自言有老父,孤独无丁壮。
郡吏来何暴,官家不敢抗。
督遣勿稽留,龙钟去携杖。 -
255.《沁园春·画鷁凌空》 宋·刘过
画鷁凌空,红旗翻雪,灵鼍震雷。
叹沈湘去国,怀沙吊古,江山凝恨,父老兴哀。
正直难留,灵修已化,三户真能存楚哉。
空江上,但烟波渺渺,岁月洄洄。 -
256.《予奉诏总裁元史故人操公琬实与纂修寻以病归》 明·宋濂
忆昔试艺时,年丁二十九。
不谙精与粗,运笔若挥帚。
欲尽王霸言,自寅直窥酉。
于时有操君,许子乃其友。 -
257.《自尤》 宋·苏洵
五月之旦兹何辰,有女强死无由伸。
嗟予为父亦不武,使汝孤冢埋冤魂。
死生寿夭固无定,我岂以此辄怨人。
当时此事最惊众,行道闻者皆醉辛。 -
258.《题支离叟》 元·高明
钱塘门里支离叟,短发萧疏色黧垢。
雪霜岁晚结轮囷,风雨年深增老丑。
挫蒧糊祇总无能,欲与冥灵齐上寿。
天公怒此怪且懒,敕遣灵官下搜龋勾娄吉利忽飞来,虎倒 -
259.《萧山祗园寺》 唐·丘丹
东晋许徵君,西方彦上人。
生时犹定见,悟后了前因。
灵塔多年古,高僧苦行频。
碑存才记日,藤老岂知春。
车骑归萧詧,云林识许询。
千秋不相见,悟定是吾身。 -
260.《送程鹏翼赴山东运司经历》 元·柯九思
齐人富国书犹在,煮海为盐属县官。
千灶飘烟云树湿,万盘凝雪浪花干。
西曹儒雅声华旧,东郡司存礼数宽。
谈笑云霞公事了,大明湖上凭阑干。