-
301.《寄黄子耕》 宋·赵蕃
野寺已黄昏,高轩辱过门。
交游夫岂乏,情义独能敦。
我已家声愧,君今风气存。
一官何未试,多鸡亦成屯。 -
302.《四川茶马牛宝章修扬子墨池以书索题咏》 宋·魏了翁
子云一去千余载,惟有成都墨池在,草玄此地是邪非,玄文今在人谁知。
虽逃刘歆酱瓿阸,鼠壤蛛窠蠹鱼宅。
岂无学者工探求,不讥僭圣几残余赘肬。 -
303.《多胜亭》 宋·程公许
昌称文章续洒汉,只合彯缨侍香案。
帝遗骑麟下大荒,肯为吾州一笑粲。
至今千里被膏沐,犹自{上雨下矞}云余绚灿。
后二百年来祖侯,不以左官兴寤欢。 -
304.《闻韩正伦检正挂冠感叹故交怅然久之偶成三首》 宋·岳珂
心存即鹿叹无虞,画地虽工理反疎。
直枉已传天子诏,厚诬犹见监奴书。
傥令甬道真难继,未必都曹可遂初。
万里上流关社稷,不知天意竟何如。 -
305.《范正献书毕帖赞》 宋·岳珂
士之以道义相从,岂计其功,而况乎公。
当其任紬绎唐事之寄,所以极简编之从容。 -
306.《甫里观》 宋·周弼
天随清调何人继,幸有荒村故宅存。
橘上蠹虫应屡变,草间眠鸭尚能言。
池亭暮雪兼风起,篱落春潮带雨浑。
人啖菊苗终竟别,屠沽犹自不登门。 -
307.《题张医谕活庵》 宋·李曾伯
用药如用兵,命医犹命将。
医良则身安,将良则师壮。
表里孰虚实,存亡在俯仰。
能出康济方,忧虑危急状。
活法虽指间,活机寓心上。
活国与活人,一忠乃可仗。
我原将皆方虎医扁仓,四海生民举无恙。 -
308.《秋热》 宋·方岳
衰老不耐暑,喜甚秋咫尺。
秋来几何时,炮煮乃尔剧。
老夫大失望,亦自愧两屐。
青山吾故人,可想不可觌。 -
309.《送俞尉》 宋·方岳
空山十日雨,茅屋无炊烟。
五饥尚可忍,夜读声琅然。
荒寒数家聚,生理尤堪怜。
频年岁不入,枯草生秋田。 -
310.《留墓松》 宋·卫宗武
青青冢上木,夭矫摩太虚。
日夜之所息,雨露这所濡。
其来至高曾,溪啻五世储。
伟哉廊庙材,而受斤斧屠。 -
311.《寄徐清溪》 宋·卫宗武
清溪溪上山,九山山下水。
山水遥相望,美人隔千里。
飞鸿来远音,老鹤喜得类。
望履杳无从,岂或尼而止。 -
312.《二月四日梅山弟留饮》 宋·陈著
醉中咄咄向空书,开眼犹能傲薄夫。
多事光阴存社栎,十年筋力老园芜。
籓篱吾道难为党,衣食诸人未信儒。
怀抱海深姑寄酒,习家池上不同途。 -
313.《黄西有以清江李侯书来袁见招不果就既去西有》 宋·赵文
地僻谷自淳,此世有羲轩。
行携二三子,读书秋树根。
不拟山水窟,忽枉君侯轓。
携持贵人意,仆口不惮烦。 -
314.《啸台》 宋·宋庠
孤壁横天畿,归然袤寻丈。
恭承晋高士,尝此摅遐想。
临风挹胜轨,意若无今曩。
当涂昔战龙,典午方搆象。 -
315.《次韵金陵掾属登赏心亭十六韵》 宋·项安世
赏心淮水头,楼观岌以举。
下分沤鸟界,上入归鸿许。
登梯云湿履,肆席星落俎。
龙争失孙马,鲸戮空峻处。 -
316.《送史纯父归余杭》 宋·王铚
霜晴九月交,送子越东门。
同舟此水上,再对波清浑。
聚散三十载,惟此一意存。
邦国有大庆,去承旷荡恩。 -
317.《送无相祖老真骨归塔》 宋·王铚
去来一念等孤云,只履西归道更尊。
落叶满山新塔就,雨花盈几故经存。
风清罢放林间鹤,月冷空啼岭上猿。
白发来为生死别,寒溪犹绕旧松门。 -
318.《余将军篆书拓本歌(即忠襄公阙也)》 明·张羽
余将军,守舒州。
舒州之城大如砺,长江西来绕城流。
贼船如云压城破,将军提剑城头坐。
剑未动,虏已奔,鲸鲵蔽江江为浑。 -
319.《和丁祖舜绿笋之韵》 宋·陈淳
哦风径游卫山峬,溢耳谣言如春敷。
猗猗青青发三叹,熟察其调未免粗。
当年载歌淇水澳,区区但取枝叶绿。
恶知中有至味存,爽人神思胜於玉。 -
320.《送乡友林耕道往信州因寄李明通》 宋·戴表元
虑公全盛时,桃李何纷纷。
冠盖蔽白日,谈笑起青云。
林翁我乡曲,同业又同门。
如何三十年,白头始相闻。