-
101.《续嘉陵驿诗献武相国》 唐·薛涛
蜀门西更上青天,强为公歌蜀国弦。
卓氏长卿称士女,锦江玉垒献山川。 -
102.《拟齐梁酬所知见赠二首》 唐·贯休
静只焚香坐,咏怀悲岁阑。
佳人忽有赠,满手红琅玕.
不独耀肌魄,将行为羽翰。
酬如上青天,风雪空漫漫。 -
103.《青阳馆望九子山》 唐·窦叔向
苍翠岧峣上碧天,九峰遥落县门前。
毫芒映日千重树,涓滴垂空万丈泉。
武帝南游曾驻跸,始皇东幸亦祈年。
云祠绝迹终难访,唯有猿声到客边。 -
104.《青阳馆望九子山》 唐·窦叔向
苍翠岧峣上碧天,九峰遥落县门前。
毫芒映日千重树,涓滴垂空万丈泉。
武帝南游曾驻跸,始皇东幸亦祈年。
云祠绝迹终难访,唯有猿声到客边。 -
105.《水调歌头(壬寅十月二十四日饮少酒径醉拥案而寝·中夜酒醒次其韵作一篇)》 宋·吕渭老
心肝皆锦绣,落笔尽云烟。
诗狂酒兴,要骑亦鲤上青天。
织女回车相劳,指点虚无征路,翻动月明船。
举手谢同辈,岂复念渔竿。 -
106.《水调歌头(赵运判师_生日)》 宋·魏了翁
万里蜀山险,难似上青天。
谁知间有、人心之险甚山川。
赖得皇华星使,满载春风和气,来自鉴湖边。
要识方寸地,四十万云烟。 -
107.《水调歌头(赵运判师_生日)》 宋·魏了翁
万里蜀山险,难似上青天。
谁知间有、人心之险甚山川。
赖得皇华星使,满载春风和气,来自鉴湖边。
要识方寸地,四十万云烟。 -
108.《西江月》 宋·仲殊
乙未河清九曲,神霄瑞降群仙。
唯公珠宠最华年。
高侍玉皇香案。
富贵鹏程九万,康宁鹤算三千。
功成拔宅上青天,愿厕庭中鸡犬。 -
109.《西江月》 宋·仲殊
乙未河清九曲,神霄瑞降群仙。
唯公珠宠最华年。
高侍玉皇香案。
富贵鹏程九万,康宁鹤算三千。
功成拔宅上青天,愿厕庭中鸡犬。 -
110.《庆东原·鹤立花边玉》 元·张养浩
鹤立花边玉,莺啼树杪弦,喜沙鸥也解相留恋。
一个冲开锦川,一个啼残翠烟,一个飞上青天。
诗句欲成时,满地云撩乱。 -
111.《春日湖上五首》 宋·释斯植
绕堤莎草绿纤纤,老里吟情觉未厌。
应是踏青天气近,柳条多插野人檐。 -
112.《祭灶诗》 宋·吕蒙正
一碗清汤诗一篇,灶君今日上青天;
玉皇若问人间事,乱世文章不值钱。 -
113.《题董真人》 宋·张景
桃花谩说武陵源,误教刘郎不得仙。
争似莲花峰下客,栽成红杏上青天。 -
114.《上元日》 元·范梈
蓬莱宫阙峙青天,后内看灯记往年。
谁念东篱山下路?再逢春月向人圆。 -
115.《送经臣富顺寺丞》 宋·王安石
故人为县楚江边,海角犹闻政事传。
万井已安如赤子,一麾今去上青天。
应开醉眼酴醾下,莫起归心杜宇前。
报主代亲俱有地,几人忠孝似君全。 -
116.《春从沙碛底》 宋·王安石
春从沙碛底,转上青天际。
霭霭桑柘墟,浮云变姿媚。
游人出暄暖,鸟语辞阴翳。
心知归有日,我亦无愁思。
所嗟独季子,尚客江湖澨。
万里卜凤凰,飘飘何时至。 -
117.《无题》 宋·陆游
碧玉当年未破瓜,学成歌舞入侯家。
如今憔倅蓬窗里,飞上青天妒落花。 -
118.《留萧伯和仲和小饮二首》 宋·杨万里
谁曾白月上青天,谁羡千锺况万钱。
要入诗家须有骨,若除酒外更无仙。
三杯未必通大道,一斗真能出百篇。
李杜饥寒才几日,却教富贵不论年。 -
119.《题李子立知县问月台》 宋·杨万里
高台走上青天半,手弄银盘濯银汉。
唤起謪仙同醉吟,一面问月一面斟。
初头混沌鹘仑样,阿谁凿开一为两。
是时燧人犹未胎,那得火铸银盘来。 -
120.《赋得瀑布》 宋·张耒
浩浩自太古,洋洋灌百川。
深将一源润,首出万峰巅。
晴浴岱宗日,香通华岳莲。
应有真仙子,挥榜上青天。