-
41.《贺新郎(和徐斯远下第谢诸公载酒相访韵)》 宋·辛弃疾
逸气轩眉宇。
似王良、轻车熟路,骅骝欲舞。
我觉君非池中物,咫尺蛟龙云雨。
时与命、犹须天付。 -
42.《念奴娇(题临湖阁·阁在东阳,向巨源所创,洪容斋作记,旧赘漕幕居其下)》 宋·王义山
南昌奇观,最东湖、好景重重叠叠。
谁瞰湖光新佳阁,横挹翠峰嶻辥。
十里芙蓉,海神捧出,一镜何明彻。
鸢鱼飞跃,活机触处泼泼。 -
43.《水龙吟(巽吾赋溪南海棠,花下有相忆之句读之不可为怀和韵并述江东旅行)》 宋·刘辰翁
征衫春雨纵横,何曾湿得飞花透。
知君念我,溪南徙倚,谁家红袖。
藉草成眠,簪花倚醉,狂歌扶手。
叹故人何处,闻鹃堕泪,春去也、到家否。 -
44.《月下笛(次韵)》 宋·曾允元
又老杨花,浮萍点点,一溪春色。
闲寻旧迹。
认溪头、浣纱碛。
柔条折尽成轻别,向空外、瑶簪一掷。 -
45.《说诗八首》 清·宋湘
三百诗人岂有诗,都成绝唱沁心脾。
今人不讲源头水,只问支流派是谁。
涂脂传粉画长眉,按拍循腔疾复迟。
学过邯郸多少步,可怜挨户卖歌儿。 -
46.《问说》 清·刘开
君子之学必好问。
问与学,相辅而行者也。
非学无以致疑,非问无以广识;好学而不勤问,非真能好学者也。
理明矣,而或不达于事;识其大矣,而或不知其细,舍问,其奚决焉?贤于己者,问焉以破其疑,所谓“就有道而正”也。 -
47.《杂说四·马说》 唐·韩愈
世有伯乐,然后有千里马。
千里马常有,而伯乐不常有。
故虽有名马,祇辱于奴隶人之手,骈死于槽枥之间,不以千里称也。
(祇辱 一作:只辱)
马之千里者,一食或尽粟一石。 -
48.《师说》 唐·韩愈
古之学者必有师。
师者,所以传道受业解惑也。
人非生而知之者,孰能无惑?惑而不从师,其为惑也,终不解矣。
生乎吾前,其闻道也固先乎吾,吾从而师之;生乎吾后,其闻道也亦先乎吾,吾从而师之。 -
49.《高阳台·将反魏塘疏香女子亦以次日归吴下置酒话别离怀惘惘》 清·郭麐
暗水通潮,痴云阁雨,微阴不散重城。
留得枯荷,奈他先作离声。
清歌欲遏行云住,露春纤、并坐调笙。
莫多情,第一难忘,席上轻盈。 -
50.《金缕曲·闷欲呼天说》 清·吴藻
闷欲呼天说。
问苍苍、生人在世,忍偏磨灭?从古难消豪气,也只书空咄咄。
正自检、断肠诗阅。
看到伤心翻天笑,笑公然、愁是吾家物!都并入、笔端结。 -
51.《苏秦以连横说秦》 先秦·佚名
苏秦始将连横说秦惠王曰:“大王之国,西有巴、蜀、汉中之利,北有胡貉、代马之用,南有巫山、黔中之限,东有肴、函之固。
田肥美,民殷富,战车万乘,奋击百万,沃野千里,蓄积饶多,地势形便,此所谓天府,天下之雄国也。
以大王之贤,士民之众,车骑之用,兵法之教,可以并诸侯,吞天下,称帝而治。
愿大王少留意,臣请奏其效。 -
52.《范雎说秦王》 先秦·佚名
范雎至秦,王庭迎,谓范雎曰:“寡人宜以身受令久矣。
今者义渠之事急,寡人日自请太后。
今义渠之事已,寡人乃得以身受命。
躬窃闵然不敏。 -
53.《齐宣王见颜斶/颜斶说齐王》 先秦·佚名
齐宣王见颜斶,曰:“斶前!”斶亦曰:“王前!”宣王不说。
左右曰:“王,人君也。
斶,人臣也。
王曰‘斶前’,亦曰‘王前’,可乎?”斶对曰:“夫斶前为慕势,王前为趋士。 -
54.《杂说一·龙说》 唐·韩愈
龙嘘气成云,云固弗灵于龙也。
然龙乘是气,茫洋穷乎玄间,薄日月,伏光景,感震电,神变化,水下土,汩陵谷,云亦灵怪矣哉!云,龙之所能使为灵也;若龙之灵,则非云之所能使为灵也。
然龙弗得云,无以神其灵矣。
失其所凭依,信不可欤 !异哉!其所凭依,乃其所自为也。 -
55.《黄生借书说》 清·袁枚
黄生允修借书。
随园主人授以书,而告之曰: 书非借不能读也。
子不闻藏书者乎?七略、四库,天子之书,然天子读书者有几?汗牛塞屋,富贵家之书,然富贵人读书者有几?其他祖父积,子孙弃者无论焉。
非独书为然,天下物皆然。 -
56.《山花子·林下荒苔道韫家》 清·纳兰性德
林下荒苔道韫家,生怜玉骨委尘沙。
愁向风前无处说,数归鸦。
半世浮萍随逝水,一宵冷雨葬名花。
魂是柳绵吹欲碎,绕天涯。 -
57.《蝶恋花 以上十六首百家词本云林乐府·此下》 元·倪瓒
夜永愁人偏起早。
客鬓萧萧,镜里看枯槁。
雨叶铺庭风为扫。
闭门寂寞生秋草。
行路难行悲远道。
说着客行,真个令人恼。
久客还家贫亦好。
无家漫自伤怀抱。 -
58.《说诗》 清·宋湘
读书万卷真须破,念佛千声好是空。
多少英雄齐下泪,一生缠死笔头中。 -
59.《浪淘沙·雁塞说并门》 宋·裴湘
雁塞说并门。
郡枕西汾。
山形高下远相吞。
古寺楼台依碧嶂,烟景遥分。
晋庙锁溪云。
箫鼓仍存。
牛羊斜日自归村。
惟有故城禾黍地,前事消魂。 -
60.《渔家傲·听说娑婆无量苦》 元·梵琦
听说娑婆无量苦。
凶兵解散还屯聚。
昨日为齐今日楚。
更奴虏。
乾坤毕竟归神武。
赵括才疏空自许。
强秦用间欺其主。
四十万军生入土。
悲前古。
至今鬼哭长平下。