-
61.《期顾德甫兄弟看花不至》 明·归子慕
脉脉春欲深,迟迟日方午。
闲闲溪桥边,寂寂桃花坞。
浅水潮初生,渔舟倒出浦。
无奈东风狂,花落不可数。 -
62.《题方道人壶□诗》 明·王泽
仙城芙蓉青匝溪,郁萧琼馆开浮黎。
飞甍仰空不可跻,青壁直上缘金梯。
仙人星冠紫霞服,万□不死中冥栖。
山中芝田春雨熟,绿叶如掌人参齐。 -
63.《送方希直游学金华》 明·许继
良会古所惜,光景不可留。
故人今有行,出门复悠悠。
晨鸡号远陌,行色满道周。
千里从明师,岂徒事远游。 -
64.《戏题方响洞》 宋·范成大
隔凡冰涧不可越,众真微步壶中月。
徙倚含风玉佩声,何须听作蕤宾铁。 -
65.《连日风作,洞庭不可渡,出赤沙湖》 宋·范成大
金沙堆前风未平,赤沙湖边波不惊。
客行但逐安稳去,三十六湾涨痕生。
沧洲寒食春亦到,荻芽深碧蒌芽青。
汨罗水饱动荆渚,岳麓雨来昏洞庭。 -
66.《雪中寻友不遇》 宋·司马光
拥袖犯风雪,驱车行诣谁。
朱门不可入,素友复难期。
依世诚多拙,迷方忽自悲。
褊心终寡合,吾道易参差。 -
67.《挽方孚若寺丞二首》 宋·刘克庄
使君神隽似龙麟,行地飞空不可驯。
诗里得朋卿与我,酒边争霸世无人。
宝钗去尽中年病,珠履来疏晚节贫。
昔共诛茅听瀑处,溪云谷月亦悲辛。 -
68.《送方寔孙》 宋·刘克庄
丹诏求贤切,西行不可徐。
便乘天厩马,莫跨霸桥驴。
太白清平调,相如谏猎书。
定将新述作,一一寄田庐。 -
69.《送赵处士游方》 宋·洪咨夔
道家何荒唐,释氏更汗漫。
君胡欲逃儒,结入杨墨案。
时文窘枘凿,俗好厌冰炭。
起寻出头路,去觅行脚饭。 -
70.《送方元忠》 宋·郑獬
京师恶尘土,两足没至踝。
狂风暴然作,塞天赤如赭。
事牵或出门,复又无驴跨。
垢汗黏透衣,留迟固不遐。 -
71.《送谢方伯赴试》 宋·阳枋
春桑催蚕日迟迟,春蚕食叶开文闱。
桃源虽好不可住,高人梦故山薇。
金鸡啁啪唤出日,轻舟短棹风吹衣。
莫问虹梁春燕入,莫吟西堂春草萋。 -
72.《自恭州之眉阳相送者六客意不可忘以诗为谢》 宋·晁公溯
所得乃三益,相从非一朝。
龙方卧陇底,鱼肯似阳桥。
月看玉奁满,风吹金烬销。
少留吾亦住,不待楚词招。 -
73.《方月上人幽室》 宋·释智愚
竹里池清云屋深,万机冥合道人心。
有门不是无人到,自是灵踪不可寻。 -
74.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。 -
75.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
76.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
77.《招魂》 先秦·屈原
朕幼清以廉洁兮,身服义而未沫。
主此盛德兮,牵于俗而芜秽。
上无所考此盛德兮,长离殃而愁苦。
帝告巫阳曰:“有人在下,我欲辅之。 -
78.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
79.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
80.《墨池记》 宋·曾巩
临川之城东,有地隐然而高,以临于溪,曰新城。
新城之上,有池洼然而方以长,曰王羲之之墨池者,荀伯子《临川记》云也。
羲之尝慕张芝,临池学书,池水尽黑,此为其故迹,岂信然邪? 方羲之之不可强以仕,而尝极东方,出沧海,以娱其意于山水之间;岂其徜徉肆恣,而又尝自休于此邪?羲之之书晚乃善,则其所能,盖亦以精力自致者,非天成也。
然后世未有能及者,岂其学不如彼邪?则学固岂可以少哉,况欲深造道德者邪? 墨池之上,今为州学舍。