-
281.《题张以道上舍寒绿轩》 宋·杨万里
菊芽伏士糁青粟,杞笋傍根埋紫玉。
雷声一夜雨一朝,森然迸出如蕨苗。
先生饥肠诗作梗,小摘珍芳汲冰井。
风炉蟹眼候松声,罛篱亲捞微带生。 -
282.《谢尤延之提举郎中自山间惠访长句》 宋·杨万里
淮南使者郎官星,瑞光夜烛荆溪清。
平生庞公不入城,令我折却屐齿迎。
交游云散别如雨,同舍诸郎半为土。
二老还将两鬓霜,三更重对孤灯语。 -
283.《六歌》 宋·文天祥
有妻有妻出糟糠,自少结发不下堂。
乱离中道逢虎狼,凤飞翩翩失其凰。
将雏一二去何方,岂料国破家亦亡,不忍舍君罗襦裳。
天长地久终茫茫,牛女夜夜遥相望。 -
284.《赠莆阳卓大著顺宁精舍三十韵》 宋·文天祥
人生天地间,一死非细事。
识破此条贯,八九分地位。
赵岐图寿藏,杜牧拟墓志。
祭文潜自撰,荷锸伶常醉。 -
285.《毁璧》 宋·黄庭坚
毁璧兮陨珠,执手者兮问过。
爱憎兮万世一轨,居物之忌兮,固常以好为祸。
羞桃肴兮饭汝,有席兮不嫔汝坐。
归来兮逍遥,采云英兮御饿。 -
286.《寄南阳谢外舅》 宋·黄庭坚
谢公遂偃蹇,南阳无旧庐。
天与解缨绂,元非傲当涂。
庖丁释牛刀,众手斫大軱。
白云曲肱卧,青山满床书。 -
287.《和舍弟中秋月》 宋·黄庭坚
高秋摇落四十五,清都早霜凋桂丛。
纤尘不隔四维净,寒光独照万象中。
少年气与节物竞,诗豪酒圣难争锋。
桓伊老骥思千里,尚能三弄当清风。 -
288.《次韵文潜同游王舍人园》 宋·黄庭坚
移竹淇园下,买花洛水阳。
风烟二十年,花竹可迷藏。
九衢流车马,相值各匆忙。
岂有道边宅,静居如宝坊。 -
289.《还深父同年兄诗卷》 宋·黄庭坚
四体懒不佳,百虫夜相煎。
呼灯探床头,忽得故人编。
一哦肺渴减,再读头风痊。
清切如其人,石齿漱潺湲。 -
290.《和答外舅孙莘老》 宋·黄庭坚
西风挽不来,残暑推不去。
出门厌靴帽,税驾喜巾屦。
道山邻日月,清樾深牖户。
同舍多望郎,闲官无窘步。 -
291.《刑部厅看竹效孟郊体和永叔》 宋·梅尧臣
苍苍庭中竹,事莫叹迟速。
不同栏下草,一岁一回绿。
朝开花照曜,暮落风相逐。
何如饱霜雪,冬夏森寒玉。 -
292.《和吴冲卿学士省中植菊》 宋·梅尧臣
园菓已熟实未坠,野卉已老叶未瘁。
菊丛是时方发荣,潭上篱边俱有为。
一从潭岛辅长年,一自篱根图暂醉。
今将移近省中兰,壅培早与陶潜异。 -
293.《依韵和刘原甫舍人赴杨州途次赠予翩翩河中船》 宋·梅尧臣
我船缓而西,君船迅而东。
缓迅各所尚,不意中路逢。
骥马方腾云,野鹤还就笼。
亦言出处异,同是天地中。
我岂不知命,人空嗟其穷。
何当遂逸性,川上作钓翁。 -
294.《客舍雨中听江卿吹箫》 明·高启
客中久不闻丝竹,此夕逢君吹紫玉。
断猿哀雁总惊啼,我亦无端泪相续。
数声袅袅复呜呜,散入寒云细欲无。
愁望洞庭空落木,梦游秦苑总荒芜。 -
295.《赠采访使合门穆舍人》 宋·王禹偁
经略十三州,东南帝不忧。
二年辞玉砌,几夜梦珠旒。
旌旆虽假适,江山是胜游。
风谣随处采,民瘼尽心求。 -
296.《士患常不学》 宋·王令
士患常不学,不学常罔然。
学成安所施,用舍系诸天。
孔孟去已久,寥寥泣遗编。
斯道未易为,今古如同年。 -
297.《四贤一不肖诗·右尹师鲁》 宋·蔡襄
君子道合久以成,小人利合久以倾。
世道下衰交以利,遂使周雅称嘤鸣。
煌煌大都足轩冕,绰有风采为名卿。
高名重位盖当世,退朝归舍宾已盈。 -
298.《北京学直舍对客》 宋·晁补之
鸟声落檐间,竹色在户外。
解屦置几前,放杖当椅背。
默然仰栋时,往与古初会。
有时遗坐客,十问不一对。 -
299.《次韵孔武仲三舍人省上》 宋·苏辙
君不见西都校书宗室叟,东鲁高谈鼓瑟手。
偶然同我西掖垣,并立晓班分左右。
龙文百斛世无价,〈属二公。
〉瓦釜枵然但升斗。 -
300.《和鲜于子骏益昌官舍八咏 巽堂》 宋·苏辙
山前三秦道,车马不遑息。
日出红尘生,不见青山色。
峰峦未尝改,往意自奔迫。
谁言幽堂居,近在使者宅。