-
321.《太湖诗·缥缈峰》 唐·皮日休
头戴华阳帽,手拄大夏筇。
清晨陪道侣,来上缥缈峰。
带露嗅药蔓,和云寻鹿踪。
时惊q0p0鼠,飞上千丈松。 -
322.《以紫石砚寄鲁望兼酬见赠》 唐·皮日休
样如金蹙小能轻,微润将融紫玉英。
石墨一研为凤尾,寒泉半勺是龙睛。
骚人白芷伤心暗,狎客红筵夺眼明。
两地有期皆好用,不须空把洗溪声。 -
323.《寄润卿博士》 唐·皮日休
高眠可为要玄纁,鹊尾金炉一世焚。
尘外乡人为许掾,山中地主是茅君。
将收芝菌唯防雪,欲晒图书不奈云。
若使华阳终卧去,汉家封禅用谁文。 -
324.《奉和袭美太湖诗二十首·雨中游包山精舍》 唐·陆龟蒙
包山信神仙,主者上真职。
及栖钟梵侣,又是清凉域。
乃知烟霞地,绝俗无不得。
岩开一径分,柏拥深殿黑。 -
325.《记事》 唐·陆龟蒙
本作渔钓徒,心将遂疏放。
苦为饥寒累,未得恣闲畅。
去年十二月,身住霅溪上。
病里贺丰登,鸡豚聊馈饷。 -
326.《吴俞儿舞歌·剑俞》 唐·陆龟蒙
枝月喉,棹霜脊,北斗离离在寒碧。
龙魂清,虎尾白,秋照海心同一色。
纛影吒沙千影侧,神豪发直。
四睨之人股佶栗,欲定不定定不得。
舂牍残,儿且止。
狄胡有胆大如山,怖亦死。 -
327.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
328.《奉和袭美怀华阳润卿博士三首》 唐·陆龟蒙
几降真官授隐书,洛公曾到梦中无。
眉间入静三辰影,肘后通灵五岳图。
北洞树形如曲盖,东凹山色入薰炉。 -
329.《秋思三首》 唐·陆龟蒙
桐露珪初落,兰风佩欲衰。
不知能赋客,何似枉刀儿。
谁在嫖姚幕,能教霹雳车。
至今思秃尾,无以代寒菹。
未得同齑杵,何时减药囊。
莫言天帝醉,秦暴不灵长。 -
330.《苏君厅观韩干马障歌》 唐·顾云
杜甫歌诗吟不足,可怜曹霸丹青曲。
直言弟子韩干马,画马无骨但有肉。
今日披图见笔迹,始知甫也真凡目。 -
331.《苔歌》 唐·顾云
槛前溪夺秋空色,百丈潭心数砂砾。
松筠条条长碧苔,苔色碧于溪水碧。
波回梳开孔雀尾,根细贴著盘陀石。 -
332.《省中偶作》 唐·张乔
二转郎曹自勉旃,莎阶吟步想前贤。
不如何逊无佳句,若比冯唐是壮年。
捧制名题黄纸尾,约僧心在白云边。
乳毛松雪春来好,直夜清闲且学禅。 -
333.《病马五首呈郑校书章三吴十五先辈》 唐·曹唐
騄耳何年别渥洼,病来颜色半泥沙。
四啼不凿金砧裂,双眼慵开玉箸斜。
堕月兔毛干觳觫,失云龙骨瘦牙槎。 -
334.《小游仙诗九十八首》 唐·曹唐
玉箫金瑟发商声,桑叶枯干海水清。
净扫蓬莱山下路,略邀王母话长生。
上元元日豁明堂,五帝望空拜玉皇。
万树琪花千圃药,心知不敢辄形相。 -
335.《和彭进士感怀》 唐·李咸用
人生谁肯便甘休,遇酒逢花且共游。
若向云衢陪骥尾,直须天畔落旄头。
三编大雅曾关兴,一册南华旋解忧。
四海英雄多独断,不知何者是长筹。 -
336.《白角簟》 唐·罗邺
叠玉骈珪巧思长,露华烟魄让清光。
休摇雉尾当三伏,似展龙鳞在一床。
高价不唯标越绝,冷纹疑似卧潇湘。
杜陵他日重归去,偏称醉眠松桂堂。 -
337.《郴江迁客》 唐·罗隐
不是逢清世,何由见皂囊。
事虽危虎尾,名胜泊鹓行。
毒雾郴江阔,愁云楚驿长。
归时有诗赋,一为吊沉湘。 -
338.《县斋秋晚酬友人朱瓒见寄》 唐·罗隐
中和节后捧琼瑰,坐读行吟数月来。
只叹雕龙方擅价,不知赪尾竟空回。
千枝白露陶潜柳,百尺黄金郭隗台。
惆怅报君无玉案,水天东望一裴回。 -
339.《旅舍书怀寄所知二首(后首一作汉东秋思)》 唐·罗隐
思量前事不堪寻,牢落馀情满素琴。
四海岂无腾跃路,一家长有别离心。
道从汩没甘雌伏,迹恐因循更陆沈。 -
340.《芳树》 唐·罗隐
细萼慢逐风,暖香闲破鼻。
青帝固有心,时时漏天意。
去年高枝犹堕地,今年低枝已憔悴。
吾所以见造化之权,