-
1.《东坡竹石》 宋·刘黻
坡翁北归留戏笔,数竹离奇生磈石。
世如有凤必先知,碌碌凡禽谁得识。
风不声兮月不影,山僧笑我移枯瘠。
岭耻每苦烟瘴深,烟瘴何曾祸忠直。 -
2.《素上人影塔》 唐·王昌龄
物化同枯木,希夷明月珠。
本来生灭尽,何者是虚无。
一坐看如故,千龄独向隅。
至人非别有,方外不应殊。 -
3.《齐一和尚影堂》 唐·刘长卿
一公住世忘世纷,暂来复去谁能分。
身寄虚空如过客,心将生灭是浮云。
萧散浮云往不还,凄凉遗教殁仍传。 -
4.《西阁三度期大昌严明府同宿不到》 唐·杜甫
问子能来宿,今疑索故要。
匣琴虚夜夜,手板自朝朝。
金吼霜钟彻,花催腊炬销。
早凫江槛底,双影漫飘飖. -
5.《过玉真公主影殿》 唐·卢纶
夕照临窗起暗尘,青松绕殿不知春。
君看白发诵经者,半是宫中歌舞人。 -
6.《伤近者不见》 唐·王建
离人隔中庭,幸不为远征。
雕梁下有壁,闻语亦闻行。
天涯尚寄信,此处不传情。
君能并照水,形影自分明。 -
7.《题柏岩禅师影堂》 唐·王建
山中砖塔闭,松下影堂新。
恨不生前识,今朝礼画身。 -
8.《虹藏不见》 唐·徐敞
迎冬小雪至,应节晚虹藏。
玉气徒成象,星精不散光。
美人初比色,飞鸟罢呈祥。
石涧收晴影,天津失彩梁。
霏霏空暮雨,杳杳映残阳。
舒卷应时令,因知圣历长。 -
9.《秋夕不寐寄乐天》 唐·刘禹锡
洞户夜帘卷,华堂秋簟清。
萤飞过池影,蛩思绕阶声。
老枕知将雨,高窗报欲明。
何人谙此景,远问白先生。 -
10.《访嵩阳道士不遇》 唐·孟郊
先生五兵游,文焰藏金鼎。
日下鹤过时,人间空落影。
常言一粒药,不堕生死境。
何当列御寇,去问仙人请。