-
41.《高宗建炎初祀昊天上帝》 隋代·佚名
惟圣普临,顺皇之德。
典礼有纱,享祀不忒。
笾豆静嘉,降登肸饬。
神具醉止,景贶咸集。 -
42.《元符亲享明堂十一首》 隋代·佚名
舞以象功,乐惟崇德。
文经万邦,武靖四国。
一张一弛,其备不忒。
神鉴也昭,孝思维则。 -
43.《竹香子(同郭季端访旧不遇,有作)》 宋·刘过
一琐窗儿明快。
料想那人不在。
熏笼脱下旧衣裳,件件香难赛。
匆匆去得忒煞。
这镜儿、也不曾盖。
千朝百日不曾来,没这些儿个采。 -
44.《换骨骰 叹脱祸不改过》 元·王哲
昨遇饥年,为甚累增劝教。
怎奈向、人人忒*。
越贪心,生狠妒,百端奸巧。
计较。 -
45.《大雅·瞻卬》 先秦·佚名
瞻卬昊天,则不我惠?孔填不宁,降此大厉。
邦靡有定,士民其瘵。
蟊贼蟊疾,靡有夷届。
罪罟不收,靡有夷瘳!人有土田,女反有之。 -
46.《海上作》 唐·宋务光
旷哉潮汐池,大矣乾坤力。
浩浩去无际,沄沄深不测。
崩腾翕众流,泱漭环中国。
鳞介错殊品,氛霞饶诡色。 -
47.《冰柱》 唐·刘叉
师干久不息,农为兵兮民重嗟。
骚然县宇,土崩水溃。
畹中无熟谷,垄上无桑麻。
王春判序,百卉茁甲含葩。 -
48.《伤唐衢二首》 唐·白居易
自我心存道,外物少能逼。
常排伤心事,不为长叹息。
忽闻唐衢死,不觉动颜色。
悲端从东来,触我心恻恻。 -
49.《偶然二首》 唐·白居易
楚怀邪乱灵均直,放弃合宜何恻恻。
汉文明圣贾生贤,谪向长沙堪叹息。
人事多端何足怪,天文至信犹差忒。 -
50.《四言诗》 唐·孙思邈
取金之精,合石之液。
列为夫妇,结为魂魄。
一体混沌,两精感激。 -
51.《四言诗》 唐·孙思邈
取金之精,合石之液。
列为夫妇,结为魂魄。
一体混沌,两精感激。 -
52.《过云木冰记》 清·黄宗羲
岁在壬午,余与晦木泽望入四明,自雪窦返至过云。
雰霭淟浊,蒸满山谷,云乱不飞,瀑危弗落,遐路窈然。
夜行撤烛,雾露沾衣,岚寒折骨,相视褫气。
呼嗟咽续,忽尔冥霁地表。 -
53.《忆帝京》 宋·朱敦儒
元来老子曾垂教。
挫锐和光为妙。
因甚不听他,强要争工巧。
只为忒惺惺,惹尽闲烦恼。
你但莫、多愁早老。
你但且、不分不晓。
第一随风便倒拖,第二君言亦大好。
管取没人嫌,便总道、先生俏。 -
54.《鼓笛令》 宋·朱敦儒
纸帐绸衾忒暖。
尽自由、横翻倒转。
睡觉西窗灯一笺。
恰听打、三更三点。
残梦不须深念。
这些个、光阴煞短。
解散缰绳休系绊。
把从前、一笔句断。 -
55.《蓦山溪(同前)》 宋·杨无咎
玉英檀蕊,细意凭君看。
青帝忒多情,费几许、春风暗剪。
晓来欹枕,不觉嫩香飘,披宿雾,启幽窗,不道开初遍。
无穷风味,乍可蜂莺占。 -
56.《瑞鹤仙》 宋·杨无咎
看灯花尽落。
更欲换,门外初听剥啄。
一尊赴谁约。
甚不知早暮,忒贪欢乐。 -
57.《天下乐》 宋·杨无咎
雪后雨儿雨后雪。
镇日价、长不歇。
今番为寒忒太切。
和天地、也来厮鳖。
睡不著、身心自暗攧。
这况味、凭谁说。
枕衾冷得浑似铁。
只心头、些个热。 -
58.《玉抱肚》 宋·杨无咎
同行同坐。
同携同卧。
正朝朝暮暮同欢,怎知终有抛ED51。
记江皋惜别,那堪被、流水无情送轻舸。 -
59.《两同心》 宋·杨无咎
秋水明眸、翠螺堆发、却扇坐、羞落庭花,凌波步、尘生罗袜。
芳心发。
分付春风,恰当时节。
渐解愁花怨月。
忒贪娇劣。
宁宁地、情态于人,惺惺处、语言低说。
相思切。
不见须臾,可堪离别。 -
60.《两同心(梦牛楚)》 宋·杨无咎
枕簟凉生秋早。
梦魂忒好。
见玉人、且喜且悲,挨琼脸、厮偎厮抱。
信言多磨,刚被山禽,一声催晓。
觉来满船清悄。
愁恨多少。
知是我、怜你心微,知是你、与我情厚。
谢殷勤,不易山遥水远寻到。