-
81.《初春苦寒久不到双溪成长句书怀》 宋·王炎
老去颇多病,苦寒摧折之。
袍茧非不温,不能护清羸。
蒲团稳附火,蓄缩如冻龟。
西山有桃李,借问惟枯枝。 -
82.《病余久不趋郡且迁仙岩书院於屋西有怀同志》 宋·陈傅良
欲往如天际,相期忽岁华。
山空明独树,江晚暗连葭。
作屋皆三益,藏书可万家。
岂无人裹饭,躬自灌园芽。 -
83.《秋雨未已客怀不佳夜诵少陵遣兴诗至生涯能几》 宋·章甫
日月无停轮,岁律今峥嵘。
夜长客无睡,打窗秋雨鸣。
早寒逼衾裯,儿女声吚嘤。
令人愧老庞,团栾话平生。 -
84.《秋雨未已客怀不佳夜诵少陵遣兴诗至生涯能几》 宋·章甫
借屋与僧邻,局促仅如蜗。
悲秋怀抱恶,头绪如乱麻。
老来怕读书,隙风灯影斜。
感时思弟妹,衰泪落天涯。 -
85.《秋雨未已客怀不佳夜诵少陵遣兴诗至生涯能几》 宋·章甫
饥寒傍入门,面目自可憎。
为善得长贫,天理疑难凭。
狂谈取富贵,易若阶而升。
吾实畏鬼神,勿谓吾无能。 -
86.《秋雨未已客怀不佳夜诵少陵遣兴诗至生涯能几》 宋·章甫
愁阴错昏晓,北风振葭苇。
关塞来悲鸿,战场多哭鬼。
人生真幻戏,归尽同蝼螘。
贪夫患得失,违者今无几。 -
87.《秋雨未已客怀不佳夜诵少陵遣兴诗至生涯能几》 宋·章甫
逆旅故人少,今秋风雨多。
禾头欲生耳,农夫空悲歌。
饥肠望一饱,嗷嗷同雁鹅。
临风不把酒,奈此菊花何。 -
88.《秋雨未已客怀不佳夜诵少陵遣兴诗至生涯能几》 宋·章甫
门庭久沮洳,蚯蚓升吾堂。
夜寒人閴寥,蟋蟀鸣吾床。
屋头两株树,叶落满僧廊。
骚人不须悲,荣悴理之常。 -
89.《秋雨未已客怀不佳夜诵少陵遣兴诗至生涯能几》 宋·章甫
诗吟不必工,酒实性所爱。
少年少拘束,日与尊罍对。
沉酣相呼和,亦有嵇阮辈。
会合不可常,故人今好在。 -
90.《秋雨未已客怀不佳夜诵少陵遣兴诗至生涯能几》 宋·章甫
贫穷束缚人,智慧无所施。
文藉纷满前,不救寒与饥。
佳哉江上山,归隐宁无时。
青山若有言,尘土君自羁。 -
91.《秋雨未已客怀不佳夜诵少陵遣兴诗至生涯能几》 宋·章甫
忆买京口船,飘飘适荆楚。
览古吊兴亡,亦有会心侣。
岁月能几何,已作幽明阻。
筋骸幸无恙,未害且逆旅。 -
92.《秋雨未已客怀不佳夜诵少陵遣兴诗至生涯能几》 宋·章甫
今晨气候佳,万里来西风。
举头看浮云,已归天汉东。
野人还负暄。
帝泽流无穷。
心随鸿雁飞,不离霄壤中。 -
93.《端午次韵怀古或疑屈原曹娥死非正命是不知杀》 宋·林景熙
葵榴入眼明,得酒慰衰齿。
胡为浪自悲,怀古泪纷季。
湘江沈忠臣,越江沈孝子。
沈骨不沈名,清风两江水。 -
94.《子融观木怀赵连州有别后吟情浑冷落不知花卉》 宋·陈文蔚
诗哦击坏兴悠哉,一任光随头上催。
味好花间懈醇酎,风清竹外见疏梅。
孤鸿忽自云间至,好意惊从天外来。
人有合离花一也,不应人去不花开。 -
95.《耕甫弟寄示秋怀二章冗不能皆和次韵后章谩见》 宋·杜范
杜曲传诗书,百年植门户。
汝少秀而贤,中上期可语。
胡然织锦机,未半已投杼。
谢彼游冶徒,前功尚可补。 -
96.《二十八日残雪不消怀旧》 宋·方回
老眼今犹见雪明,几番绝景慰生平。
三高祠畔吴江棹,百战军前鄂汉城。
颠沛艰难垂欲死,登临慷慨谩多情。
骆驼乳紫青貂暖,老矣无由再玉京。 -
97.《和余时升周子美江雨有怀雨不绝诗韵各赋一首》 宋·郭印
天作淫雨似秋中,沾湿恐侵河伯宫。
螟螣欲伤禾黍秀,鼋鼍尚快波涛风。
谁驱天际乱云墨,且放山巅晴日红。
有酒亟来相就饮,流光一去大江东。 -
98.《和余时升周子美江雨有怀雨不绝诗韵各赋一首》 宋·郭印
檐前万点落珠玑,乳燕梁间嫩学飞。
水汇百川人迹绝,苔封三径马蹄稀。
田塍湓溢禾生耳,薜荔芊绵垣有衣。
江上何偿表兴尽,却乘新涨棹舟归。 -
99.《春晚闻霰宛思凄然两日不见达善季辩书怀奉寄》 宋·舒岳祥
夜阑风薄树,雨急水坍沙。
书在吾何恨,春深自忆家。
高花犹著雪,浅草早鸣蛙。
同是离居客,相逢吊岁华。