-
1.《酬张三十秀才见赠》 宋·司马光
朴学居人后,清涂忝从先。
瓠因无用弃,木为不才全。
比得林泉趣,仍衣邑里贤。
自惭头半白,方解赋归田。 -
2.《三不为篇》 唐·海顺
我欲偃文修武,身死名存。
斫石通道,祈井流泉。
君肝在内,我身处边。
荆轲拔剑,毛遂捧盘。 -
3.《次韵答常甫世弼二君不利秋官郁郁初不平故予》 宋·黄庭坚
鹏翼将图南,垂天上扶摇。
飞飞寻常闲,深树乘风蜩。
大观与小智,从事不同条。
扬雄老执戟,金张珥汉貂。 -
4.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
5.《贾谊论》 宋·苏轼
非才之难,所以自用者实难。
惜乎!贾生,王者之佐,而不能自用其才也。
夫君子之所取者远,则必有所待;所就者大,则必有所忍。
古之贤人,皆负可致之才,而卒不能行其万一者,未必皆其时君之罪,或者其自取也。 -
6.《孔雀东南飞》 两汉·汉无名氏
序曰:汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母
所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦 -
7.《西铭》 宋·北宋·张载
乾称父,坤称母;予兹藐焉,乃混然中处。
故天地之塞,吾其体;天地之帅,吾其性。
民,吾同胞;物,吾与也。
大君者,吾父母宗子;其大臣,宗子之家相也。 -
8.《送别制置董侍郎东归》 宋·程公许
荷囊晓趁紫宸朝,玉立堂堂侍冕旒。
帝为蚕丛精择帅,诏颂虎节往分忧。
旌幢云合三千乘,锦绣春浓六十州。
仪凤雅应为国瑞,烹鲜何忍与民仇。 -
9.《新迁书斋颇为清旷偶书呈全董二秀才并示倒良》 宋·司马光
长夏暑候浊,云火高巑岏。
岂徒肌骨烦,木卷川流乾。
新居得南斋,楹槛稍虚宽。
森罗对草树,晓暮清阴寒, -
10.《沁园春》 宋·崔中
自己阳生,正是中虚,静极动时。
默地雷微震,冲开玉户,天心朗彻,放下帘帏。
真火冲融,灵泉复凑,不昧谷神何险危。
自然妙,若三川龙跃,九万鹏飞。