-
201.《浑沦庵成悠然子亲庆因以何字为韵共酌联句》 宋·石元规
作室观灵境,功成事若何。
琴书消日月,耕钓老烟萝。
为羡云踪远,时将酒共过。
东岩开玉洞,西涧泻银河。 -
202.《凤鸣洞》 宋·史唐卿
何年雷斧凿山裂,千尺苍崖泻飞雪。
孤凤一去声不闻,海水桑田几兴灭。
我知仙去仙当存,时见真形坐岩穴。
青天半夜玉箫寒,唤醒幽人弄明月。 -
203.《颂古二十首》 宋·释了一
南泉特地指瓶,隐峰便来泻水。
两人自不识羞,掘地深埋自己。 -
204.《潇湘八景·江天暮雪》 宋·宋宁宗
朔吹扫氛埃,同云暝不开。
千山飞乌尽,一水泝舟回。
波面散铅汞,林梢已泻瑰。
怀人留剡棹,野店且新醅。 -
205.《宝林寺二首》 宋·宋日隆
年来试凋邑,如僧住破庵。
颇识众因果,宁忍事嗔贪。
晨飧虽不饱,夜梦却自安。
缅怀百里内,何异一室间。 -
206.《吴江》 宋·孙何
晚滩如雪起沙鸥,咫尺姑苏亦胜游。
逸势泻归沧海远,冷声分作太湖秋。
葑田几处连僧寺,橘岸谁家对驿楼。
鲁望不存无可语,片帆中夜渡清流。 -
207.《碧落洞》 宋·唐介
余生本孤拙,所志在云石。
薄宦偶缠锁,未遂林泉适。
迩来备台选,幸一当言责。
狂愚抵罪辜,遽从遐徼谪。 -
208.《夜坐》 宋·汪若楫
炉煨榾柮烟容冷,酒泻茅柴春色轻。
夜坐不眠人悄悄,每梢随月绕窗行。 -
209.《寄韩涧泉三首》 宋·王汶
在困多促促,长怀特栖者。
崔嵬玉山岑,今谁秣余马。
朝随涧云浮,暮逐涧泉泻。
光仪俨神交,晤言寄心写。
食鱼不知肥,采菊不盈把。
愿垂白日影,照我蔀屋下。 -
210.《游虎丘山》 宋·吴从善
两岸黄堆罢亚香,月波金泻乱波光。
不驱风露归囊锦,安得新诗郁鬯凉。 -
211.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
212.《山居十首》 宋·薛嵎
龙居洞云深,飞泉泻绝壁。
不闻耳边喧,但觉心境寂。
富贵由他人,得失俱抱戚,孰能全其天,山中樗与栎。 -
213.《游山门呈知府大卿》 宋·姚辟
春风到宛陵,太守遇康乐。
隐几坐高斋,清风媚林壑。
语我诸峰峦,道人古棲吒。
幽潜远江汉,秀耸类衡霍。 -
214.《留题灵岩古诗十韵》 宋·冤亭卞
屈指数四绝,四绝中最优。
此景冠天下,不独奇东州。
夜月透岩白,乱云和雨收。
甘泉泻山腹,圣日穿崖头。 -
215.《灵谷山》 宋·曾季貍
旧闻伯子记,已得灵谷名。
隐然望此州,奇胜称山灵。
悬崖泻瀑布,如高屋建瓴。
乔松数十丈,下有千岁苓。 -
216.《题西庵寺》 宋·张士逊
西庵深入西山里,算得当年少客游。
密密石丛盘小径,涓涓云窦泻寒流。
松皆有节谁青盖,僧尽无心也白头。
欲刷粉牌书姓字,调卑官冗不堪留。 -
217.《题山水障子为萧溪耕者赋》 明·张掞
萧溪先生乐山者,结屋临溪颇幽雅。
开轩见水不见山,却向图中看挥洒。
高斋素笔悬清风,仿佛坐我林崖下。
群峰奔驰势如马,绿树人家面平野。 -
218.《杭山八景》 宋·章鉴
泠泠双涧泻秋音,万齿溪头奏一琴。
雨后更添猿鹤操,夜寒真是水龙吟。
年光送尽从朝暮,律调含来自古今。
借得许由当日耳,听频谁不为清心。 -
219.《青衣泉》 宋·赵方
地脉流香出翠微,不关传说是耶非。
赛风隐隐鸣松涧,急溜潺潺泻石矶。
此日无鸾飞碧落,当年有女着青衣。
闲将陆羽茶经较,只载中冷一翁归。 -
220.《水帘泉》 宋·周绪
群峰峨峨冲北极,一水如帘泻层碧。
岳神自古不许卷,留在眼前蒙怪石。
彩霞倒影朝为缘,缺月遥挂当幽夕。
蜚惟只助小山景,却入民田作膏泽。