-
41.《兰亭故居》 宋·王迈
弭节稽山乐事多,旧闻一一入搜罗。
卧薪伯业今何在,乔木家声久不磨。
可笑儿曹怜野鹜,却输道士辨笼鹅。
不因禊帖风流远,千载人谁数永和。 -
42.《宋史馆检阅所性先生时天彝父挽些》 宋·王柏
大专槃物兮刚柔盪摩,五行杂糅兮颛蒙孔多。
陶一气之奇佹兮奄宇宙之几何,握异采之陆离兮蹇儃佪而逶迤。
袭正轨之茂而兮耻践迹而循科,御长辕而猎太空兮摧九折之峨峨。
孑不群而介立兮众嚣嚣而肆呵,玄虬蹶泥兮浸雄虹於颓波。 -
43.《宣公祠》 宋·李曾伯
公不生唐世,贞元事若何。
主恩思报切,臣罪忤时多。
佞舌攻何忍,刚肠死不磨。
倚兰凝伫久,一鹭点沧波。 -
44.《晚春》 宋·方岳
倦眼忽惊三月暮,杜鹃啼处绿阴多。
春今且住为佳耳,雨不能晴将奈何。
红紫只催人老大,苍浪莫怨命蹉跎。
贫中政自难留客,赖有诗情尚不磨。 -
45.《悼祭酒徐仁伯》 宋·方岳
皇天老眼定何居,祸酷如公古亦稀。
酖毒不令猜叔子,药家谁实死颜畿。
人心纵险难清白,世变不磨真是非。
毕竟若为书史册,暮江倚徙泪沾衣。 -
46.《戊午喜罢和籴》 宋·姚勉
到处相思虎政苛,设官本意果如何。
民今不足将谁足,籴本名和岂是和。
一例冉求增聚斂,几人阳子拙催科。
昨来投劾归欤者,到底贤声却不磨。 -
47.《丁巳春言事四归和朱子云赐诗韵》 宋·姚勉
鲤鱼书来上谁字,斗牛光中湖海士。
梅花腊雪曾会面,桃李春风一弹指。
剥书得诗意雄杰,钟吕惊闻筝笛耳。
懦夫有闻气可作,奸谀未诛神已死。 -
48.《闷中赓赵丞韵》 宋·华岳
壮士不同儿女曹,谁云赋性太粗豪。
一编韬略进擒虎,十辖丝纶学钓鳌。
剑口不磨韩信血,鼎心须刮食其膏。
英雄多少不平气,一夜朔风争怒号。 -
49.《和李提干携诗相访》 宋·王炎
古来论人物,西蜀名士多。
李侯有酝藉,自爱如随和。
不肯扣朱门,漫刺独我过。
笔端金石鸣,音节如九歌。 -
50.《送陈尉后之园赏归二首》 宋·陈淳
世论年来太不和,真真伪伪总偏颇。
阳尊孔孟阴排斥,深怯周程浪诋诃。
谁是横流坚立砥,类於入室反操戈。
始终无负传心处,一片精刚要不磨。 -
51.《九日用渊明韵二首》 宋·方回
穷山岂有节,疲氓不聊生。
比户迫冻馁,九日存空名。
旦视觜参中,斗极南北明。
知我乏机杼,促织亦销声。 -
52.《宣公泉歌》 宋·葛绍体
几年废井城东衙,甃石缺裂洿淖多,奈此宣公初凿何。
宣公浩气辈孟轲,论谏仁义永不磨,炳炳丹衷史所夸。 -
53.《七弟示诗后又改缘字为川字因再次韵》 宋·苏颂
幽栖新得地,朴饰敢求全。
一亩真儒有,三年近道边。
锄荒还见旧,革陋遂成妍。
栋宇依岩畔,烟云入槛前。 -
54.《读六一先生碑亭记》 宋·曾丰
六一先生自不磨,太丘兴卜植僵多。
牛羊莫犯基茔者,风雨其如阡表何。
器识谁能三世合,规摹可复百年过。
丰碑幸出老彭手,读罢宁容不一哦。 -
55.《题陈宗元立斋》 宋·曾丰
人言礼起于太一,吾言礼止于皇机。
强名皇极体何如,卓然万象中间立。
流年鼎鼎三十余,古人有立君可无。
克己未追颜所复,过庭犹学鲤之趋。 -
56.《内使黄公》 隋代·佚名
在昔汉唐,亡由阉宦。
出或用之,鲜不始患。
岂期黄公,独禀高见。
白发虔心,有闻必谏。
竭力东城,以身死难。
揭名不磨,万世炳焕。 -
57.《内使黄公》 隋代·佚名
在昔汉唐,亡由阉宦。
出或用之,鲜不始患。
岂期黄公,独禀高见。
白发虔心,有闻必谏。
竭力东城,以身死难。
揭名不磨,万世炳焕。 -
58.《昼月》 唐·韩愈
玉碗不磨著泥土,青天孔出白石补。
兔入臼藏蛙缩肚,桂树枯株女闭户。
阴为阳羞固自古,嗟汝下民或敢侮,戏嘲盗视汝目瞽。 -
59.《石版》 唐·李咸用
高人好自然,移得它山碧。
不磨如版平,大巧非因力。
古藓小青钱,尘中看野色。
冷倚砌花春,静伴疏篁直。
山僧若转头,如逢旧相识。 -
60.《沁园春(饯张倅)》 宋·姚勉
明月扁舟,轻逐江鸥,翩然赋归。
任颠风掀舞,涛山浪屋,少顷平定,一碧琉璃。
柳絮浮云,有无根蒂,到底不磨真是非。
呵呵笑,笑人情似纸,世事如棋。