-
161.《答杨霖用韵见赠》 宋·孙应时
沧沧万里无时盈,太山四维不可仆。
蛙井跳梁徒自喜,蚁垤崔嵬欲何就。
物情小大乃尔悬,人心是非当自究。
荣名乍满妻孥笑,权利偏供宾客僦。 -
162.《送沈士赴苏州,李中丞招以诗赠行》 唐·杜牧
山城树叶红,下有碧溪水。
溪桥向吴路,酒旗夸酒美。
下马此送君,高歌为君醉。
念君苞材能,百工在城垒。 -
163.《送沈士赴苏州,李中丞招以诗赠行》 唐·杜牧
山城树叶红,下有碧溪水。
溪桥向吴路,酒旗夸酒美。
下马此送君,高歌为君醉。
念君苞材能,百工在城垒。 -
164.《夏日青龙寺寻僧二首》 唐·薛能
帝里欲何待,人间无阙遗。
不能安旧隐,都属扰明时。
违理须齐辱,雄图岂藉知。
纵横悉已误,斯语是吾师。 -
165.《夏日青龙寺寻僧二首》 唐·薛能
帝里欲何待,人间无阙遗。
不能安旧隐,都属扰明时。
违理须齐辱,雄图岂藉知。
纵横悉已误,斯语是吾师。 -
166.《鹧鸪天·心到忘机便是仙》 元·许有壬
心到忘机便是仙。
琴能得趣任无弦。
病多课子酬文债,田少从人借酒钱。
生盛世,遇今年。
雕虫存稿不求传。
有言难尽闲中乐,竹影花香白昼 -
167.《鹧鸪天·心到忘机便是仙》 元·许有壬
心到忘机便是仙。
琴能得趣任无弦。
病多课子酬文债,田少从人借酒钱。
生盛世,遇今年。
雕虫存稿不求传。
有言难尽闲中乐,竹影花香白昼 -
168.《萱庭春意为胡景仁作》 明·道原法师
春庭种萱春日长,春风吹衣春酒香。
闭门读书母在堂,百亩之稻五亩桑。
萱能忘忧,无忧可忘。
晨羹须调不须鲤,妇善奉姑姑自喜。
阿孙来来花下戏,慎勿伤花失婆意。 -
169.《去岁和元翁重到双涧寺观余兄弟题诗之篇总忘》 宋·黄庭坚
素琴声在时能听,白鸟盟寒久未寻。
眼见野僧垂雪发,养亲原不顾朱金。
开泉浸稻双涧水,煨笋充盘春竹林。
安得一廛吾欲老,君听庄舄病时吟。 -
170.《闭居五咏其二坐忘》 宋·苏辙
少年常病肺,纳息肺自敛。
灵液洗昏烦,百药无此验。
尔来观坐忘,一语顿非渐。
道妙有至力,端能破诸暗。
跏趺百无营,纯白乃受染。
至人不妄言,此说岂吾僭。 -
171.《江行阻风》 宋·吴芾
我生走四方,足迹亦几遍。
初未识江行,每起浮家羡。
一从登此舟,举室尽欣忭。
既得舍车徒,且免入邮传。 -
172.《送齐文韶归东阿》 明·袁凯
江上晴云晴复湿,落絮飞花满原隰。
此时君扣主人门,七尺长身如鹄立。
自言稷下旧诸生,奉命江南宰山邑。
三年仕宦多变故,八口飘零少收拾。 -
173.《戊寅老人生旦》 宋·陈文蔚
吾家本是田家子,其先世世居田里。
儿因逐食浪飘蓬,欲归无以供甘旨。
吾翁亦能某淡薄,日夕饭疏而饮水。
浑然质朴古人风,固应自有长生理。 -
174.《田家杂兴八首》 唐·储光羲
春至鶬鹒鸣,薄言向田墅。
不能自力作,黾勉娶邻女。
既念生子孙,方思广田圃。
闲时相顾笑,喜悦好禾黍。 -
175.《和冲卿崇文宿营直睹壁上题名见寄并寄如了不》 宋·司马光
白袍昔纷纷,相与会东堂。
帝梧碧萧瑟,翔集皆鸾凤。
伊余素空疏,滥吹翰黑场。
不为群隽遗,出处聊簪裳。 -
176.《偶游大愚见余杭明雅照师旧识子瞻能言西湖旧》 宋·苏辙
五年卖盐酒,胜事不复知。
城东古道场,萧瑟寒松姿。
出游诚偶尔,相逢亦不期。
酉轩吴越僧,弛担未多时。 -
177.《纪梦》 宋·吴芾
平生好山水,至老心不移。
每闻有佳处,欲见唯恐迟。
相去虽云远,不惮脚力疲。
纵不能得到,夜梦必见之。 -
178.《送安少愚下第东归》 宋·程公许
去年游凌云,传观一篇书。
问客谁所作,作者安少愚。
少愚宾城人,万里走东吴。
悯俗日抢攘,正途欲芒芜。 -
179.《无为洞口作》 唐·元结
无为洞口春水满,无为洞傍春云白。
爱此踟蹰不能去,令人悔作衣冠客。
洞傍山僧皆学禅,无求无欲亦忘年。
欲问其心不能问,我到山中得无闷。 -
180.《送陈兼应辟兼寄高適、贾至》 唐·独孤及
结绿处燕石,卞和不必知。
所以王佐才,未能忘茅茨。
罢官梁山外,获稻楚水湄。
适会傅岩人,虚舟济川时。