-
101.《老融牛图》 宋·释智愚
纯去自忘牧,青蓑柳影中。
不餐栏外草,知是几春风。 -
102.《孔融》 宋·徐钧
客满尊中酒不空,眼高四海眇奸雄。
才疏意广终无就,已兆清虚西晋风。 -
103.《前高凉推官陈汉臣惠佳什索俚编不可虚辱授之》 宋·曾丰
太虚生气气生风,风又生声诗在中。
固是性情元具足,何当学问更加充。
形容草木鱼虫意,虽妙犹为堕于艺。
雅颂声音召阴阳,圣贤道义包天地。
句拙莫谢来章工,尚深自养细自融。
和顺积中鬼不见,英华发外天无功。 -
104.《送项仲融游金陵三首》 明·王稚登
钟山弓剑似桥山,一去龙髯不可攀。
高帝在时亲放鹿,金牌历历在中间。 -
105.《既醉》 先秦·佚名
既醉以酒,既饱以德。
君子万年,介尔景福。
既醉以酒,尔肴既将。
君子万年,介尔昭明。 -
106.《巡省途次上党旧宫赋》 唐·李隆基
三千初击浪,九万欲抟空。
天地犹惊否,阴阳始遇蒙。
存贞期历试,佐贰伫昭融。
多谢时康理,良惭实赖功。 -
107.《郊庙歌辞·享太庙乐章·和宁舞》 唐·牛僧孺
湜湜颀颀,融昭德辉。
不纽不舒,贯成九围。
武烈文经,敷施当宜。
纂尧付启,亿万熙熙。 -
108.《苦寒行》 唐·齐己
冰峰撑空寒矗矗,云凝水冻埋海陆。
杀物之性,伤人之欲,既不能断绝蒺藜荆棘之根株, 又不能展凤凰麒麟之拳跼。
如此则何如为和煦,为膏雨, 自然天下之荣枯,融融于万户。 -
109.《杂曲歌辞·苦热行》 唐·王毂
祝融南来鞭火龙,火旗焰焰烧天红。
日轮当午凝不去,万国如在洪炉中。
五岳翠乾云彩灭,阳侯海底愁波竭。
何当一夕金风发,为我扫却天下热。 -
110.《杂曲歌辞·春日行》 唐·张籍
春日融融池上暖,竹牙出土兰心短。
草堂晨起酒半醒,家童报我园花满。
头上皮冠未曾整,直入花间不寻径。 -
111.《过蜀龙门》 唐·沈佺期
龙门非禹凿,诡怪乃天功。
西南出巴峡,不与众山同。
长窦亘五里,宛转复嵌空。
伏湍喣潜石,瀑水生轮风。 -
112.《夜光篇》 唐·王泠然
游人夜到汝阳间,夜色冥濛不解颜。
谁家暗起寒山烧,因此明中得见山。
山头山下须臾满,历险缘深无暂断。 -
113.《赠程秘书》 唐·卢象
客自岐阳来,吐音若鸣凤。
孤飞畏不偶,独立谁见用。
忽从被褐中,召入承明宫。
圣人借颜色,言事无不通。 -
114.《贻王侍御出台掾丹阳》 唐·储光羲
高高琅琊台,台下生菌簵。
照车十二乘,光彩不足谕。
既当少微星,复隐高山雾。
金丘华阳下,仙伯养晦处。 -
115.《拟古》 唐·李白
融融白玉辉,映我青蛾眉。
宝镜似空水,落花如风吹。
出门望帝子,荡漾不可期。
安得黄鹤羽,一报佳人知。 -
116.《赠从孙义兴宰铭》 唐·李白
天子思茂宰,天枝得英才。
朗然清秋月,独出映吴台。
落笔生绮绣,操刀振风雷。
蠖屈虽百里,鹏鶱望三台。 -
117.《酬秘书弟兼寄幕下诸公》 唐·高适
亚相膺时杰,群才遇良工。
翩翩幕下来,拜赐甘泉宫。
信知命世奇,适会非常功。
侍御执邦宪,清词焕春丛。 -
118.《别韦参军》 唐·高适
二十解书剑,西游长安城。
举头望君门,屈指取公卿。
国风冲融迈三五,朝廷欢乐弥寰宇。
白璧皆言赐近臣,布衣不得干明主。 -
119.《东平旅游,奉赠薛太守二十四韵》 唐·高适
颂美驰千古,钦贤仰大猷。
晋公标逸气,汾水注长流。
神与公忠节,天生将相俦。
青云本自负,赤县独推尤。 -
120.《渼陂行(陂在鄠县西五里,周一十四里)》 唐·杜甫
岑参兄弟皆好奇,携我远来游渼陂。
天地黤惨忽异色,波涛万顷堆琉璃。
琉璃汗漫泛舟入,事殊兴极忧思集。