-
201.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
202.《歌者十二首》 唐·司空图
追逐翻嫌傍管弦,金钗击节自当筵。
风霜一夜燕鸿断,唱作江南袚禊天。
玉树花飘凤失栖,一声初压管弦低。
清回烦暑成潇洒,艳逐寒云变惨凄。 -
203.《复偶见三绝》 唐·韩偓
雾为襟袖玉为冠,半似羞人半忍寒。
别易会难长自叹,转身应把泪珠弹。
桃花脸薄难藏泪,柳叶眉长易觉愁。
密迹未成当面笑,几回抬眼又低头。
半身映竹轻闻语,一手揭帘微转头。
此意别人应未觉,不胜情绪两风流。 -
204.《浪淘沙·岸柳可藏鸦》 宋·吴琚
岸柳可藏鸦。
路转溪斜。
忘机鸥鹭立汀沙。
咫尺钟山迷望眼,一半云遮。
临水整乌纱。
两鬓苍华。
故乡心事在天涯。
几日不来春便老,开尽桃花。 -
205.《蝶恋花 独登北海白塔》 现代·顾随
不为登高心眼放。
为惜苍茫,景物无人赏。
立尽黄昏灯未上,苍茫展转成惆怅。
一霎眼前光乍亮。
远市长街,都是愁模样。
欲不想时能不想,休南望了还南望。 -
206.《游东山寺》 宋·韩缜
久有东林约,因乘暇日游。
眼明初出郭,神王欲凌秋。
野旷骞孤隼,江清飏远鸥。
近山青嶂合,多稼绿云浮。 -
207.《岁莫怀旧》 宋·潘柽
白发将朱颜,一去几时返。
怀哉不能寐,展转复展转。
雀噪晓窗白,鸡鸣芳岁晚。
梅花眼中春,故情千里远。 -
208.《试院煎茶》 宋·苏轼
蟹眼已过鱼眼生,飕飕欲作松风鸣。
蒙茸出磨细珠落,眩转绕瓯飞雪轻。
银瓶泻汤夸第二,未识古人煎水意。
(古语云煎水不煎茶。 -
209.《过致政屯田刘公隐庐》 宋·黄庭坚
儿时拜公床,眼碧眉紫烟。
舍前架茅茨,炉香坐僧禅。
女奴煮甖粟,石盆泻机泉。
今来扫门巷,竹间翁蜕蝉。 -
210.《刘曲龙潭》 元·元好问
层冰积浩荡,陵谷低吞吐。
窈窕转幽壑,突兀开净宇。
回头山水县,亦复堕尘土。
孤云铁梁北,宇宙一仰俯。 -
211.《读杜诗至减米散同舟路难思共济舟人偶来告饥》 宋·朱翌
老翁起布衣,诗史天下选。
眼中无全牛,万象转綮窽。
曹刘知几辈,波澜付一卷。
凄其忧世心,妙若医国扁。 -
212.《次韵王解元》 宋·陈造
观名计利心,惴惴日交战。
洪涛探龙睡,赤手投虎圈。
孰知青云士,眼静不及眩。
中年琴书趣,早岁林壑原。 -
213.《忆昔行送李成这徵君》 宋·程公许
忆昔与郡同射策,同舟同馆心胶漆。
万言人奏甘弃置,赖有湖山好看客。
归装濡滞及黄池,半菽寒菹作除夕。
慨慷相与期古人,聊复名场借梯级。 -
214.《舟中对月》 宋·董嗣杲
过峡水不清,浑浊甚他处。
今朝喜得晴,看月莫犹豫。
尽力掀篷开,净着两眼觑。
月色更婀娜,炯然洗积虑。 -
215.《古镜词》 宋·艾性夫
人生两瞳子,烂烂岩下电。
见尽天下人,不见自己面。
古哉容成侯,作我眼外眼。
我老得君照,君老还我见。 -
216.《题东山玩月图》 宋·黄庚
斜阳红尽暮云碧,一片天光涵水色。
海涛拥出烂银盘,千里婵娟共今夕。
主人邻客登东山,踏碎寒光看秋液。
星河倒景浸空明,露华溥玉夜气清。 -
217.《陈道士年十三骨气有异弈棋得妙处鲜能对者推》 宋·王洋
一枰局上无多岐,世人到此怀自疑。
方圆动静曾未识,生死眼前那得知。
长头道士年十三,眼如岩电光烂烂。
已将双脚落城市,犹自面目藏烟岚。 -
218.《偈颂一百三十六首》 宋·释惟一
夜夜明星现,有眼谁不见。
此夜老瞿昙,却被明星转。
直至而今双眼花,无瑕白玉自生瑕。 -
219.《天骄子歌(题《胡人驱马图》)》 明·史鉴
天骄子,自矜剽勇无与比。
龙沙茫茫千万里,随畜转移无定止,草尽水枯行复徙。
天骄子,繁有徒。
朝姑衍,莫狐奴。 -
220.《个人二首》 明·王彦泓
怅恨清光不共游,眼波肌雪正宜秋。
桐花落处闻开锁,柿叶明时见倚楼。
几度扇回当面笑,可应灯照下帷羞。
无边妒恨憎情眼,行过帘前莫转头。
¤