-
81.《孟子·人不可以无耻》 宋·陈普
耻字在人为甚大,根心羞恶不容无。
所存所失分岐路,为跖为尧遂两途。 -
82.《离婺源过古荐注口张村三渡遂登五岭》 宋·方回
卧闻邻客晓先发,亦束寝衣辞旅榻。
急雨顿止风稍动,空山微凉路不滑。
溪流向西吾适东,舟渡者三更横纵。
人心最险天自易,左路欲穷须右通。 -
83.《子楚煮雪水沦团茶乃与陶翰要语以诗见戏不敢》 宋·王洋
平生何居士,一壑清江濆。
达观真在士,独往乃声闻。
我亦策蹇步,不甘子绝群。
追逐到灭景,回视嗟纷纭。 -
84.《哭常征君》 唐·钱起
万化一朝尽,穷泉悲此君。
如何丹灶术,能误紫芝焚。
不遂苍生望,空留封禅文。
远年随逝水,真气尽浮云。
山闭龙蛇蛰,林寒麋鹿群。
伤心载酒地,仙菊为谁薰。 -
85.《送夏侯侍郎》 唐·韩翃
元戎车右早飞声,御史府中新正名。
翰墨已齐钟大理,风流好继谢宣城。
从军晓别龙骧幕,六骑先驱嘶近郭。 -
86.《湖州取解述情》 唐·孟郊
霅水徒清深,照影不照心。
白鹤未轻举,众鸟争浮沉。
因兹挂帆去,遂作归山吟。 -
87.《和乐天感鹤》 唐·元稹
我有所爱鹤,毛羽霜雪妍。
秋霄一滴露,声闻林外天。
自随卫侯去,遂入大夫轩。
云貌久已隔,玉音无复传。 -
88.《哭遂州萧侍郎二十四韵(萧浣)》 唐·李商隐
遥作时多难,先令祸有源。
初惊逐客议,旋骇党人冤。
密侍荣方入,司刑望愈尊。
皆因优诏用,实有谏书存。 -
89.《寄范评事》 唐·李频
行坐不相遗,辕门载笔时。
雅知难更遇,旧分合长思。
梦即重寻熟,书常转达迟。
山斋终拟到,何日遂心期。 -
90.《陕下投姚谏议》 唐·李频
旧业在东鄙,西游从楚荆。
风雷几夜坐,山水半年行。
梦永秋灯灭,吟孤晓露明。
前心若不遂,有耻却归耕。 -
91.《荆渚病中,因思匡庐,遂成三百字,寄梁先辈》 唐·齐己
生老病死者,早闻天竺书。
相随几汩没,不了堪欷歔.
自理自可适,他人谁与袪。
应当入寂灭,乃得长销除。 -
92.《缘识》 宋·宋太宗
少年多语笑,终日遂心娱。
不会凡情识,如痴我亦愚。 -
93.《别莆田陈君彦质追送不及怅然有作五首》 明·郑胤骥
宵行拟送子,惆怅未能晓。
起来望瑽阇,沈沈但深杳。
遥闻棹歌声,杂然出树杪。
想子遂群动,使我心有栗。
昔贤愿抱关,此意亦可了。
¤ -
94.《林下得月以木阴蔽遮为恨》 宋·戴复古
夏日思栽千树林,月明恨不扫寒阴。
眼前物物皆如此,世事何能两遂心。 -
95.《老境》 宋·陆游
平生百不遂,惟有老如期。
眼涩观书夜,心衰把酒时。
僧分新掘药,客诵旧题诗。
四十年前我,回看定是谁? -
96.《东冈》 宋·陆游
东冈竹千竿,大者围过尺,微风生其间,萧萧戛寒碧。
我闲适一到,散发坐磐石。
万事不累心,清啸遂至夕。
此君本傲世,独我有夙昔。
老惰恐作疏,时来寓琴弈。 -
97.《大侄挽辞》 宋·陆游
束发已青袍,终身州县劳。
一官常肮脏,万里忽焄蒿。
竟负昂霄志,空传掷印豪。
两疏心不遂,遗恨寄滔滔。 -
98.《郭仲微见过问疾》 宋·宋祁
薄宦真何补,居然滞拙艰。
无心图作佛,有疾愿藏山,臂率愁肌减,毛惊暮领斑。
未能吴客问,谁恨越人弯。 -
99.《痛恨》 宋·晁说之
胡儿直犯洛阳宫,蔼蔼园陵指点中。
殄灭四夷心不遂,裕陵萧瑟独悲风。 -
100.《靖康改元四十韵》 宋·刘子翚
肉食开边釁,天骄负汉恩。
阴谋招叛将,喋血犯中原。
饮马江河竭,鸣笳宇宙喧。
氛埃缠帝座,猰{左犭右俞}吸宫垣。