-
201.《送本仲聘君分韵得良字》 宋·程公许
国家全盛时,幅员万里长。
季幣到空谷,靡才不周行。
岂其贵自珍,而病匿弗彰。
南渡今百年,蜀远夫一方。 -
202.《送洪承信儒发西上》 宋·王迈
诗是同不址杯水,明经谈笑博青紫。
两石争如识一丁,长枪得胜毛锥子。
夫君稽古岁月深,雕虫童习素所耻。
奋身刀剑亦借径,未能免俗聊尔耳。 -
203.《挽制干二首》 宋·王迈
功名入手太匆匆,匹马沙场气贯虹。
诗好可能却敌骑,檄工不自愈头风。
死须厉贼言犹在,生不封侯命果穷。
四十九年蘧伯玉,是非往事转头空。 -
204.《过新滩作出峡行》 宋·李曾伯
蜀道登天难,尤难泝流入。
自峡上夔渝,江险滩节密。
前年冲寒来,水落且石出。
寄命竹一缕,寸挽退或尺。 -
205.《为湖州赵村净妙庵主僧赋》 宋·卫宗武
自披五戒如来佛,十年面壁坐天目。
归来满袖唯白云,徒得声名喧世俗。
碧玉嶙刚烟雾堆,凿开混沌加架突兀。
不鞭而来争献助,斩木指囷人不惜。 -
206.《送竺甥秀》 宋·陈著
恭惟吾外祖,盛德表一乡。
身都云南瑞,一母十郎娘。
吾母实居长,钟爱非寻常。
择婿流俗外,眼高意见长。 -
207.《贫游》 宋·董嗣杲
厄贫作客嗟不辰,栖危更觉怀家频。
接泥渡头漫簇云,飞雪成块打倒人。
隔江黄梅山嶙峋,莫障疆场风沙尘。
巴河未放船出津,岁晚客子多苦辛。 -
208.《删旧稿感赋》 宋·董嗣杲
少年嗜吟如嗜蜜,诸公奇之有奇质。
学荒志旷不自量,躐登将坛多所嫉。
薄游六朝废兴处,远慨疆场分离日。
江草江花幻缜密,下字如缚禅家律。 -
209.《送商府判》 宋·华岳
比年十月君初来,梅花破雪迎君开。
自从佐剑寿民脉,凋山瘵水皆春台。
去年七月君开府,燕燕莺莺为君舞。
五月尽蛰潭底龙,千里应无市中虎。 -
210.《新晴出溪上因访王伯明詹望之》 宋·王炎
萍转滞岩邑,简出而深居。
儿辈不自量,妄意游璧池。
日占乌鹊喜,不寄黄犬书。
积雨蒸溽暑,客思郁不舒。 -
211.《题陈叔通百梅书屋图》 近代·陈三立
超山有梅十万株,大庾邓尉显恢殊。
春浓结客恣探取,村村花烛天模糊。
寒香醉骨荡魂气,蜂蝶不到晴鸠呼。
编户贱花涎摘实,渍以盐酱输江湖。 -
212.《题黄子正易轩》 宋·陈藻
买屋移居在已历年,北偏破漏更新椽。
忽於瓦下得易字,铸在小刀殊骇然。
主人懽喜检玉篇,易也音扬飞也笺。
儒生例作飞扬想,符瑞壮之心蠲对。 -
213.《黄景咏七十》 宋·陈藻
我才弱冠出乡闾,日渐回头旧迹疎。
惟有乡闾才德士,记在心胸如记书。
老来乍作龙门客,臭味讶君多似渠。
讲论前辈三数公,果然少壮皆群居。 -
214.《谢余荐鸮听易惠诗一首》 宋·陈藻
向得追随父祖间,引来重结子孙懽。
自嗟三世须臾见,不有余生地遇难。
诗社已收风月美,举场只用秕糠残。
百钱聊买时文看,容易如君直换官。 -
215.《睡起》 宋·裘万顷
疾去得安卧,寒宵不知长。
邻鸡忽闻声,曙色侵我床。
人生孰无营,晨兴固其常。
奈何以一身,投之百忧场。 -
216.《元龄弟寄悲秋四诗因次》 宋·裘万顷
幸有平生古战场,不妨高卧到羲皇。
一朝冀北空凡马,须信骅骝道路长。 -
217.《秋闱后勉子侄》 宋·刘宰
我生场屋惯周旋,得失从知岂偶然。
天理先须尽人事,时文端有本尘编。
日烘瓮牖朝先起,雪压茅斋夜不眠。
万里夷涂从此去,著鞭宁怕祖生先。 -
218.《同年兄袁思正江行相遇既别寓诗寄怀》 宋·孔武仲
楚水绿涵天,群山霭而秀。
君行当何之,我谒惭已后。
轻舟翻然来,喜气泻襟袖。
问知道途远,惊我形容瘦。 -
219.《夜寒行》 宋·戴表元
昨日天寒不成醉,今日天寒不成寐。
醉迟得酒可强欢,寐少愁多亦频喟。
紫竿苇炬闹荒城,役夫遥作鹳鸭鸣。
拥衾高枕未云苦,熟听但觉令人惊。 -
220.《江行杂书》 宋·戴表元
荒城日暮秋江长,{禾罢}稏野熟秋风香。
青天茫茫不知处,扁舟卧入菰蒲乡。
波深浪静鱼鸭乐,遥林堕景同飞扬。
平生见画无此本,便谷默写悬高堂。