-
41.《和关彦远雪》 宋·晁补之
春雨翻成雪,朝垆未觉炎。
拂檐惊乍响,缀袖喜初沾。
庭薄宁堪迹,空繁讵可瞻。
正怜风共起,终恨雨同渐。 -
42.《阴晴不定简唐觐秘校并敖吴二君五首》 宋·苏辙
积雨春连夏,新晴忽复阴。
江痕涨犹在,梅气润相侵。
蕉贮还须脱,图书渐不禁。
江南旧风俗,愁绝北来心。 -
43.《次子瞻夜字韵作中秋对月二篇一以赠王郎二以》 宋·苏辙
十年秋月照相思,相从只有彭门夜。
露侵笳鼓思城阙,寒迫鱼龙舞潭下。
厌厌夜饮欢自足,落落襟怀向人泻。
秋深河来巨野溢,水乾楼起滕王亚。 -
44.《少稷远访弊庐仍留佳句书此写怀抱不足为报也》 宋·刘子翚
常嫌门外车,驱驰但扬尘。
今朝故人来,喜听声辚辚。
昔别自梁苑,分飞湘吴闽。
痛心鸣镝祸,事往勿复陈。 -
45.《谢方务德惠粟麦》 宋·朱翌
投闲闭门且稳坐,动辄有碍天难测。
钱神不肯赴招要,疟鬼乘时作寒热。
要之贫困真我道,一一为向儿童说。
山中宿麦旧为农,缸无储粟今何拙。 -
46.《索酒》 宋·郑刚中
奴僮尔趋勿迟久,去省瓶中有馀不。
毋论多少速携来,我已持杯先在手。
长年燠热类炎夏,今日寒风透窗牖。
篱边黄菊带清露,沙际流梅似初有。
尝临书卷问古人,教我真筌如一口。
不须辛苦学餐霞,但祗开怀多食酒。 -
47.《遣兴》 宋·李流谦
不於蜗角更称兵,放下诸缘即太平。
但有千篇足传世,不须二顷可谋生。
盘餐粗粝圣贤事,门巷萧条千古情。
缓炷炉熏引轻吹,道人心念一丝横。 -
48.《寿李使君宣义父子同日》 宋·阳枋
黄梅雨阵歇窗纱,庚梦醒来槐月斜。
拜后拜前欢陆续,老君谪仙同一家。
蝉冠醉倒金貂客,异香飘随青犊车。
旋呼五马博一笑,酒酣逸气凌苍霞。 -
49.《赠叶伯永》 宋·章甫
忆昨辛巳秋,张帆过仪真。
别君适荆楚,寤寐怀故人。
狂寇初败盟,道路多纷纭。
思君不可见,疑君堕边尘。 -
50.《吾心》 宋·释文珦
吾心静而贞,是乃出天禀。
驱之入尘樊,违性岂不甚。
所对非同流,欲语口还噤。
世涂机穽多,动足常懔懔。 -
51.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
52.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
53.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
54.《破窑赋/寒窑赋/劝世章》 宋·吕蒙正
版本一天有不测风云,人有旦夕祸福。
蜈蚣百足,行不及蛇;雄鸡两翼,飞不过鸦。
马有千里之程,无骑不能自往;人有冲天之志,非运不能自通。
盖闻:人生在世,富贵不能淫,贫贱不能移。 -
55.《劝学》 先秦·荀子
君子曰:学不可以已。
青,取之于蓝,而青于蓝;冰,水为之,而寒于水。
木直中绳,輮以为轮,其曲中规。
虽有槁暴(pù),不复挺者,輮使之然也。 -
56.《报孙会宗书》 两汉·杨恽
恽材朽行秽,文质无所底,幸赖先人余业,得备宿卫。
遭遇时变,以获爵位。
终非其任,卒与祸会。
足下哀其愚,蒙赐书教督以所不及,殷勤甚厚。 -
57.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
58.《吴中苦雨因书一百韵寄鲁望》 唐·皮日休
全吴临巨溟,百里到沪渎。
海物竞骈罗,水怪争渗漉。
狂蜃吐其气,千寻勃然蹙。
一刷半天墨,架为欹危屋。 -
59.《吴中苦雨因书一百韵寄鲁望》 唐·皮日休
全吴临巨溟,百里到沪渎。
海物竞骈罗,水怪争渗漉。
狂蜃吐其气,千寻勃然蹙。
一刷半天墨,架为欹危屋。 -
60.《为徐进士天隐赋辟谷和吟》 宋·卫宗武
物盈宇宙皆有穷,一气先天常浩浩。
荣华富贵能几何,百岁光阴如电扫。
开闢由来莫几年,圣哲英雄骨俱槁。
勋名盖世文瑞时,岂若玄玄穷徼妙。