-
241.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
242.《赠秀才入军》 魏晋·嵇康
鸳鸯于飞,肃肃其羽。
朝游高原,夕宿兰渚。
邕邕和鸣,顾眄俦侣。
俛仰慷慨,优游容与。 -
243.《鹧鸪天》 宋·徐俯
七泽三湘碧草连。
洞庭江汉水如天。
朝廷若觅元真子,不在云边则酒边。
明月棹,夕阳船。 -
244.《醉义歌》 金朝·寺公大师
晓来雨霁日苍凉,枕帏摇曳西风香。
困眠未足正展转,儿童来报今重阳。
吟儿苍苍浑塞色,客怀衮衮皆吾乡。
敛衾默坐思往事,天涯三载空悲伤。 -
245.《挽石子重》 宋·陆九渊
古重百里长,寄命谋托孤。
今以京秩授,糜至无贤愚。
州家督版帐,殿最视所输。
况乃积弊久,宿负堆文符。 -
246.《楸子树》 明·郭登
窗前新栽楸子树,去岁移自东君家。
根深土冻重莫致,挽以两犍载一车。
方经旬日即蓓蕾,秋深结子如丹砂。
人言此特余气耳,来岁未必能芬葩。 -
247.《明月篇》 明·王廷相
明月漾金波,盈盈隔绛河。
桂殿飘香迥,兔宫丸药多。
七襄机冷停织女,九重帘卷颦嫦娥。
嫦娥织女时同伴,天上人间愿相见。 -
248.《再用前韵寄蔡天启》 宋·王安石
蔡侯东方来,取友无所挟。
翛翛一囊衣,偶以一书笈。
定林朝自炊,有匕或无筴。
时时羹藜藿,镬大苦难燮。 -
249.《奉和慎思寺丞太康传舍相逢并寄扶沟程太丞尉》 宋·黄庭坚
扶亭大夫伯淳父,平生执鞭所欣慕。
蚤年学问多东南,形阻江山想神遇。
阮籍台边有一人,爱叹非为婚姻故。
民言令君明且清,玉壶寒冰不受污。 -
250.《答吕公著见赠》 宋·欧阳修
晋人歌蟠蟀,孔子录於诗。
因知圣贤心,岂不惜良时。
行乐不及早,朱颜忽焉衰。
驰光如騕褭,一去不可追。 -
251.《折刑部海棠戏赠圣俞二首》 宋·欧阳修
摇摇墙头花,笑笑弄颜色。
荒凉众草间,露此红的皪。
草木本无情,及时如自得。
青春不可恃,白日忽已昃。
绕之重吟哦,归坐成叹息。
人生浪自苦,得酒且开释。
不见宛陵翁,作诗头早白。 -
252.《雷逸老以仿石鼓文见遗因呈祭酒吴公》 宋·梅尧臣
石鼓作自周宣王,宣王发愤搜岐阳。
我车我马攻既良,射夫其同弓矢张。
舫舟又渔缚鱮鲂,何以贯之维柳杨。
从官执笔言成辛,书在鼓腰镌刻臧。 -
253.《感时述事(十首)》 明·刘基
惟民食为命,王政之所先。
海鹾实天物,厥利何可专。
贪臣务聚财,张罗密于毡。
厉禁及鱼虾,卤水不得煎。 -
254.《庾楼》 宋·陈造
晋起不由德,亦坐崇清虚。
陵夷莫挽回,后世犹受污。
庾非适用才,夷甫真其徒。
楼以庾得名,而庾愎且迂。 -
255.《次韵雷知院观音诗因叙家中铜像之详》 宋·楼钥
鼻祖家住江东边,推择为吏心静渊。
朝朝趋邑过圮上,时见暗碛光煜然。
平时奉佛心至谨,建立塔庙崇诸天。
试令便介识所在,退公始得来其前。 -
256.《跋汪季路所藏修禊序》 宋·楼钥
永和岁癸丑,群贤会兰亭。
流觞各赋诗,风流见丹青。
右军莫禊序,文采粲日星。
选文乃见遗,至今恨昭明。 -
257.《留别成父弟以贫贱亲戚离为韵五首》 宋·赵蕃
人事苦好乖,咫尺当语离。
及乎中年后,畏与亲友辞。
陶谢得道者,其言且如斯。
况我乃畴人,呜呼得无悲。 -
258.《近乏笔托二张求之于市殊不堪也作长句以资一》 宋·赵蕃
诗老作诗穷欲死,序诗乃得欧阳氏。
序言人穷诗乃工,此语不疑如信史。
少陵流落白也窜,郊岛摧埋终不起。
是知造物恶镌鑱,故遣饥寒被其体。 -
259.《丁亥纪蜀百韵》 宋·李曾伯
在负在娵觜,羲双正东陆。
羽书西边来,胡骑报南牧。
仓茫星火急,飘忽风雨速。
凭陵我封疆,剽掠我孳留。 -
260.《舟行过白石见将使夜宿毛家林翌日到{上艹下》 宋·王炎
苍头倦晨炊,卯饭几及午。
溯流赤日中,舟子亦良苦。
鱼跃恋芳饵,鸥飞避鸣橹。
仙翁所退藏,好境自呈露。