-
1.《赠江东李提学》 宋·方回
小难和气如三春,大难色莹清无尘。
小难作诗到对处,大难更自髯绝伦。
天怜今年穷已极,稍慰蒹葭霜露身。
恶风剧雪走千里,一识顿有两玉人。 -
2.《和李適答宋十一入崖口五渡见赠》 唐·徐彦伯
闻有独往客,拂衣捐世心。
结欣薄枉渚,撰念萦旧林。
经亘去崖合,冥绵归壑深。
琪树环碧彩,金潭生翠阴。 -
3.《菩提寺禁口号又示裴迪》 唐·王维
安得舍罗网,拂衣辞世喧。
悠然策藜杖,归向桃花源。 -
4.《出郴山口至叠石湾野人室中寄张十一》 唐·王昌龄
槠楠无冬春,柯叶连峰稠。
阴壁下苍黑,烟含清江楼。
景开独沿曳,响答随兴酬。
旦夕望吾友,如何迅孤舟。 -
5.《出郴山口至叠石湾野人室中寄张十一》 唐·王昌龄
槠楠无冬春,柯叶连峰稠。
阴壁下苍黑,烟含清江楼。
景开独沿曳,响答随兴酬。
旦夕望吾友,如何迅孤舟。 -
6.《夏口送长宁杨明府归荆南,因寄幕府诸公》 唐·刘长卿
关西杨太尉,千载德犹闻。
白日俱终老,清风独至君。
身承远祖遗,才出众人群。
举世贪荆玉,全家恋楚云。 -
7.《云阳馆怀谷口》 唐·韦应物
清泚阶下流,云自谷口源。
念昔白衣士,结庐在石门。
道高杳无累,景静得忘言。
山夕绿阴满,世移清赏存。 -
8.《峡口二首》 唐·杜甫
峡口大江间,西南控百蛮。
城欹连粉堞,岸断更青山。
开辟多天险,防隅一水关。
乱离闻鼓角,秋气动衰颜。 -
9.《臼口阻风十日》 唐·白居易
洪涛白浪塞江津,处处邅回事事迍。
世上方为失途客,江头又作阻风人。
鱼虾遇雨腥盈鼻,蚊蚋和烟痒满身。
老大光阴能几日,等闲臼口坐经旬。 -
10.《京口与友生话别》 唐·陆龟蒙
共是悲秋客,相逢恨不堪。
雁频辞蓟北,人尚在江南。
名利机初发,樵渔事先谙。
松门穿戴寺,荷径绕秦潭。 -
11.《过汉口》 唐·韩偓
浊世清名一概休,古今翻覆賸堪愁。
年年春浪来巫峡,日日残阳过沔州。
居杂商徒偏富庶,地多词客自风流。
联翩半世腾腾过,不在渔船即酒楼。 -
12.《嘲苏世长》 唐·李渊
名长意短,口正心邪。
弃忠贞于郑国,忘信义于吾家。 -
13.《满庭芳(自宛陵易倅东阳,留别诸同寮世事难穷,人生无定偶然蓬转萍)》 宋·毛幵
世事难穷,人生无定,偶然蓬转萍浮。
为谁教我,从宦到东州。
还似翩翩海燕,乘春至、归及凉秋。
回头笑,浑家数口,又泛五湖舟。 -
14.《生查子·题京口郡治尘表亭》 宋·辛弃疾
悠悠万世功,矻矻当年苦。
鱼自入深渊,人自居平土。
红日又西沈,白浪长东去。
不是望金山,我自思量禹。 -
15.《玲珑四犯(京口寄所思)》 宋·史达祖
阔甚吴天,顿放得、江南离绪多少。
一雨为秋,凉气小窗先到。
轻梦听彻风蒲,又散入、楚空清晓。
问世间、愁在何处,不离澹烟衰草。 -
16.《贺新凉(送刘澄斋制干归京口)》 宋·张榘
匹马钟山路。
怅年来只解,邮亭送人归去。
季子貂裘尘渐满,犹是区区羁旅。
谩空有、剑锋如故。 -
17.《水调歌头(开庆己未秋社维舟逸老堂口占)》 宋·吴潜
倚舵秋江浒,明日征帆轻。
从头点检身世,百事已圆成。
及第曾攀龙首,仕宦曾居鸱阁,衣锦更光荣。
若又不知止,天道恐亏盈。 -
18.《般涉调·哨遍·半世逢场作戏》 元·马致远
半世逢场作戏,险些儿误了终焉计。
白发劝东篱,西村最好幽栖,老正宜。
茅庐竹径,药井蔬畦,自减风云气。
嚼蜡光阴无味,旁观世态,静掩柴扉。 -
19.《破窑赋/寒窑赋/劝世章》 宋·吕蒙正
版本一天有不测风云,人有旦夕祸福。
蜈蚣百足,行不及蛇;雄鸡两翼,飞不过鸦。
马有千里之程,无骑不能自往;人有冲天之志,非运不能自通。
盖闻:人生在世,富贵不能淫,贫贱不能移。 -
20.《二十世纪太平洋歌》 清·梁启超
亚洲大陆有一士,自名任公其姓梁。
尽瘁国事不得志,断发胡服走扶桑。
扶桑之居读书尚友既一载,耳目神气颇发皇。
少年悬弧四方志,未敢久恋蓬莱乡。