-
361.《送庾侄亲迎延平李先生家》 宋·李处权
庾郎吾家千里驹,朝暮勤苦读父书。
少年绰有老成态,月旦考订评乡闾。
明当别我择贤妃,结束琴剑谁挽裾。
春空吹晴惠风畅,烟草弄色和气舒。 -
362.《次韵德基效欧阳体作雪诗禁体物之字兼送表臣》 宋·李处权
朝来冻坐如缩龟,不闻打窗那得知。
江南地暖亦有此,惊心远自龙沙吹。
六一居士最能赋,东坡先生追撚髭。
腐儒得句亦起舞,砚寒沃笔浮轻澌。 -
363.《从圣国实二茂才叙别》 宋·陆文圭
龙门世爱史学祖,足涉淮湘到乡鲁。
儿生坠地孤在左,妇闭车中为谁苦。
二君雁荡游虎林,逆旋二笑论古心。
地炉画灰事未竟,推窗看天雪意深。
山寒约共梅花语,江水东流予北去。
明年春风上石渠,道傍为我中望诸。 -
364.《赠郑元明术士自言安晚之孙故诗及之》 宋·陆文圭
梁灏八十有二岁,自从天福逮雍熙。
中更乾德五得聚,晚赐龙头行玉专。
吾今之年灏相若,布衣落拓何能为。
吟诗独与熊儿和,作曹那求狗监知。 -
365.《挽虞夫人》 宋·彭龟年
欲说夫人事,谁能与世论。
诸郎名节立,千古妇言尊。
共此伤心日,怀哉锡类恩。
佳城何处是,烟雨政黄昏。 -
366.《听野老所言》 宋·释文珦
衰翁卧病山之阿,东村沈老来相过。
首言年饥若无备,次说时政多烦苛。
其间数事尽切已,具有本末非差讹。
农家累世服畎亩,此外宁复知其他。 -
367.《偈颂七十八首》 宋·释正觉
云无心而自闲,天无际而能宽。
道无像而普应,神无虑而常安。
随之也不见去迹,迎之也不见来端。
一藏教只成赞叹,三世佛止可傍观。
烛晓堂虚,织妇转机梭路细。
水明夜静,渔老拥蓑船月寒。 -
368.《虞美人草》 宋·舒岳祥
咸阳一炎烧天戏,重瞳将军帝业空。
欲据彭城作盟主,汉王随手定关中。
垓下楚歌闻太晚,帐前惊起途已穷。
当时楚士尽汉归,只有战兮心不离。 -
369.《送郑无忌南归》 宋·苏颂
我家本南闽,处世若羁寓。
侍亲从宦游,东西迁者屡。
因循历年载,未识南中路。
间岁至都城,始与里儒遇。 -
370.《和江如晦》 宋·王洋
妇未生儿先制名,人生适意但随情。
有无何预它人事,轮奂当期异日成。
慢拾功名须义勇,较量得失是心兵。
鄙文不用量轻重,久已无心羡世荣。 -
371.《增翟丈四首(以下《燕市后集》,隆庆丁卯)》 明·王稚登
长安多青楼,月出吹笙竽。
上有倡家妇,下有酒家胡。
十五十六人,双双笑当垆。
齐姬善击鞠,燕姬善摴蒲。