-
21.《挽张南轩先生八首》 宋·彭龟年
拱璧堕泥涂,康瓠置坛墠。
天心与人事,颇似好乖舛。
贤愚真是非,每向死生辨。
哀荣若相迕,遗恨常不免。 -
22.《和东坡歧亭戒杀诗》 明·袁宗道
三日不饮酒,无异蜗亡汁。
一日不食肉,有似鱼离湿。
放箸倏已空,一饱竟何得。
口腹我所缓,性命彼甚急。 -
23.《拟古诗(六首·永乐五年)》 明·朱高煦
自古寺人职,司阍供洒扫。
秦汉始挠政,国本亦枯槁。
唐初任犹轻,高贵在天宝。
沦胥宣懿间,神器由颠倒。 -
24.《饮酒四首?此诗为秦观作?》 宋·苏轼
我观人间世,无如醉中真。
虚空为锁殒,况乃百忧身。
惜哉知此晚,坐令华发新。
圣人骤难得,日且致贤人。 -
25.《蔡氏哀词》 宋·秦观
惟夫人之高谊兮,真一时之女英。
既富有此好德兮,又申之以令仪。
带幽蕙之缥缈兮,佩明月之陆离。
人自操舍之不一兮,雅独取善以自持。 -
26.《闻一二故人相继而逝,感叹书怀》 宋·杨万里
故人昔同朝,与游每甚欢。
岂缘势利合,相得文字间。
有顷各补外,不见今六年。
我来荆溪上,敲榜索租钱。 -
27.《怀孔明》 宋·文天祥
斜谷事不济,将星殒营中。
至今出师表,读之泪沾胸。
汉贼明大义,赤心贯苍穹。
世以成败论,操懿真英雄。 -
28.《导引·受遗仍几》 宋·无名氏
受遗仍几,负扆拥文明。
勤翼助持盈。
徽音不独流笙管,青册更峥嵘。
羽軿上汉玉衣轻。 -
29.《齐国大长公主挽词二首》 宋·梅尧臣
贤行闻当世,尊隆异故常。
每令夫结友,不为子求郎。
夜月初沉海,姑星忽殒潢。
临门亲祖祭,悲吹起修冈。 -
30.《吊仲源》 宋·梅尧臣
世家吴季子,皇籍汉诸孙。
嘒管行车失,虚堂隐几存。
枝摧从玉树,星殒自天垣。
宁复下贫贱,停骖来里门。 -
31.《伤何皆秀才》 宋·梅尧臣
高高空山木,枯死不中材。
宁答厚地力,岁久为朽灰。
昂藏儒家子,五十殒蒿莱。
空负执卷勤,明月不颔顋。
一芥禄未及,九泉无复开。
人世有若此,愚智曷论哉。 -
32.《大愚》 宋·梅尧臣
大愚不量能,品藻辄己出。
朝以轲为同,暮以丘为匹。
其人岂鹰雀,鸠鸽化五日。
指鹿危二世,师歆造新室。
虽云诈力尚,终自殒斧鑕。 -
33.《送知和州杜驾部》 宋·梅尧臣
桐花欲开时,群噣争哺儿。
但求黄口饫,焉问丹穴饥。
常山有四鸟,将飞昔已悲。
中间忽殒逝,岂得安其枝。 -
34.《偶得双头莲花戏作》 宋·晁说之
君子不见昭仪飞燕姊妹在汉宫,同妍共丽媚赤凤,赤凤一日与俱逝长空。
又不见大舅小舅兄弟专晋亦何有,兄招千里兵,弟殒一杯酒。 -
35.《怀贤诗之桑魏公》 宋·王禹偁
魏公王佐才,独力远晋室。
挥手廓氛霾,放出扶桑目。
感慨会风云,周旋居密勿。
下民得具瞻,上帝赉良弼。 -
36.《次韵阎秀才汉臣食兔》 宋·晁补之
兔诚中山族,中古稍分裂。
唐虞用大牲,虽有目未瞥。
兔孙能飞仙,飘忽天汉决。
不逢易牙试,厥胄几泯灭。 -
37.《横溪回道中作》 宋·强至
赤云蔽层霄,旱日作炎酷。
解带荫广厦,肤汗发如沐。
世无广寒宫,何地避蒸溽。
嗟嗟尚未已,里胥报甚速。 -
38.《峡中赋百韵》 宋·李流谦
振奇欲何夸,颇疑造物者。
两山擘其间,放此江东泻。
不知太古前,宇宙孰坏冶。
疏凿著夏书,固自人力假。 -
39.《送赵景明知江陵县》 宋·叶适
吾友赵景明,材绝世不近。
疏通无流连,豪俊有细谨。
尤精人间事,照见肝隔隐。
忽然奋须髯,万事供指准。 -
40.《代寿李参预雁湖先生五十韵》 宋·程公许
仙李蝉嫣系绪长,彤岩谱牒自曹王。
滔滔江汉流波漫,濯濯芝兰奕叶芳。
陵井已偕儒术显,异岩尤擅史才良。
榆枌倍借钧重,阀阅高腾万丈光。