-
41.《吕翁祠》 元·陈孚
山形夭矫苍精剑,日气曈曚紫磨丹。
度尽世人人不识,青烟起处是邯郸。 -
42.《江城子 寄张世杰》 元·马需庵
年华都逐水流东。
再相逢。
一衰翁。
不道而今,豪气减元龙。 -
43.《江城子 寄张世杰》 元·马需庵
年华都逐水流东。
再相逢。
一衰翁。
不道而今,豪气减元龙。 -
44.《西江月 题邯郸王化吕仙翁祠堂 中州乐府案此》 元·完颜从郁
壁断何人旧字,炉寒隔岁残香。
洞天人去海茫茫。
玩世仙翁已往。
西日长安道远,春风赵国台荒。
行人谁不悟黄梁。
依旧红尘地陌上。 -
45.《好事近·华发一衰翁》 元·王恽
华发一衰翁,世事眼中看彻。
只为年来薄宦,负东山高节。
冥冥神理到无凭,此外更何说。
安得百壶春酒,埽羁愁如雪。 -
46.《富村翁》 明·李开先
家世本山丘,事业惟田畴。
经年一到县,半生不到州。
赴斋乘牝马,宰社椎肥牛。
爟干一雨足,谈笑复歌讴。 -
47.《山居寂寥与世如隔是非不到荣辱两忘因忆秋崖》 宋·吴锡畴
我爱山居好,扶藜步晚晴。
俗醇存古意,境寂快诗情。
杜老银丝脍,坡翁玉糁羹。
随缘清供足,尽可佚余生。 -
48.《次花翁冬日三诗》 宋·杜范
人心天理两相关,无奈花翁尽日闲。
丽服靓妆纷拜节,弊衣短策自怡颜。
已闻瞥尔寻幽去,又见陶然向市还。
住世世尘尘不染,梅花好处即孤山。 -
49.《自咏遁翁》 宋·高遁翁
虚名蜗角不撄情,老木棉裘分此生。
世事只随今日过,心田留待后人耕。
旧书岂厌从头看,险路何妨退步行。
俯仰欲求无所愧,举头惟对月华明。 -
50.《西湖为陈世崇饯行》 宋·壑大
我昔见君方成童,长吉才华惊钜公。
人间科第不屑就,直使声名闻九重。
乃翁引上凝殿,子虚不待他人荐。
入直承明凡几年,天上奇书尽曾见。 -
51.《短项翁》 宋·李衡
我生懒放世无偶,身即嚣尘志林莽。
寒饥未免困啼号,束带深惭为升斗。
先生闭户傲羲皇,云梦胸中吞八九。
抟风暂尔抑雄飞,万事纷纷付卮酒。 -
52.《功成亦赋短项翁诗复次其韵》 宋·李衡
君不见仲淹居河汾,目营四海心六经。
又不见子幼反田里,拊缶乌乌徒快耳。
续经愤世虽自喜,岂识浊醪函妙理。
皤然短项滑稽徒,却笑两翁非通儒。 -
53.《李才翁懒窝》 宋·林宪
鸮鸣夜沉沉,蛩语露泥泥。
飞云带月来,投我襟袖裹。
心自彻太虚,痱颣忽一洗。
世念偿尽消,万法亦聊尔。 -
54.《李才翁懒窝》 宋·林宪
风雨日萧瑟,轩窗浸虚凉。
清灯闪复定,寒漏为之长。
老觉世念少,病须药物良。
晨兴涤颤手,供此一瓣香。 -
55.《李才翁懒窝》 宋·林宪
月华浴沆瀣,天容注琉璃。
皎如大圆镜,照彻清境晖。
繁星敛芒曜,群动生霏微。
尘世宁有此,玉虚楼观低。 -
56.《次花翁览镜韵》 宋·刘元茂
世事磨礲石退棱,此心何爱复何憎。
门因候客时时扫,楼为看山日日登。
分粟可留巢树鹤,种蔬堪供在家僧。
形容每笑临清镜,相对骎骎作老朋。 -
57.《以久字韵赋翁仲》 宋·钱颖
武皇骑龙朝帝后,露湿铜仙古苔绣。
景初命名翁与仲,无复衣冠仍汉旧。
桓圭大剑高嵯峨,不动如山严镇守。
岂知屹立司马门,九鼎暗移司马手。 -
58.《放翁有五更读书示子诗予亦次韵》 宋·宋庆之
秋风蟋蟀床下鸣,茅茨耿耿秋灯明。
老夫掩卷发深喟,起视河汉初参横。
世人饮食几知味,眼底古今复泾渭。
藩篱是笔屋是书,风叶尘埃力空费。
六籍在天日月存,我亦收拾还本根。
此事儿辈未可论,纷纷场屋争作元。 -
59.《因放翁以剑南诗稿为赠咏叹之余赋短歌以谢》 宋·徐文卿
半生诵公流传诗,每恨收拾多所遗。
岂知二千五百二十有四首,一旦俱为吾得之。
长松驾壑风烟老,春花嫣然动碧草。
祗今忠愤欲白头,四海但推言语好。 -
60.《寄朱晦翁山中丹砂》 宋·袁枢
丹砂九转世莫传,羽衣婀娜飞朝天。
凄然风露洗尘世,星斗一天随转旋。
空余丹鼎在岩际,夜夜虹光腾霁烟。
天遗紫阳弭绛阳,点石成玉公须专。